Η αναγκαιότητα ανασυγκρότησης της Φ.Ε.Α.Π.Θ
2001, Θεσσαλονίκη. Οι εκπρόσωποι των φοιτητικών συλλόγων του Α.Π.Θ. συγκαλούν το 10ο και τελευταίο έως τώρα συνέδριο της Φ.Ε.Α.Π.Θ. Για τους παλαίμαχους του φοιτητικού κινήματος δε χρειάζονται συστάσεις. Οι καιροί ωστόσο αλλάζουν, το κίνημα αποδυναμώθηκε, οι φοιτητές απομακρύνθηκαν από τους συλλόγους. Θα έλεγε κανείς «τους απομόνωσαν» και μαζί με αυτούς, τις φοιτητικές παρατάξεις και τις κομματικές νεολαίες. Ας δούμε λοιπόν τι ήταν η Φ.Ε.Α.Π.Θ. και γιατί υπάρχει αναγκαιότητας ανασύστασή της.
Η Φοιτητική Ένωση Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης ιδρύθηκε το 1960 και αποτέλεσε το Δευτεροβάθμιο όργανο των φοιτητικών συλλόγων. Σε αυτήν υπάγονται μέχρι και σήμερα όλοι οι φοιτητικοί σύλλογοι του Α.Π.Θ. Σκοπός της : ο συντονισμός του φοιτητικού κινήματος. Στις αρμοδιότητες της εμπίπτουν η ενασχόληση με ζητήματα της πανεπιστημιακής κοινότητας , η εκτίμηση της πολιτικής κατάστασης της χώρας, ο σχεδιασμός δράσης των συλλόγων καθώς και η συμμετοχή σε πανεπιστημιακές επιτροπές με στόχο την αναβάθμιση των σπουδών. Ουσιαστικά, αποτέλεσε καταλυτικό παράγοντα στην ενδυνάμωση του φοιτητικού κινήματος. Οι συσχετισμοί στο δευτεροβάθμιο αυτό όργανο ήταν οι αναμενόμενοι. Επικρατούσα δύναμη τα τελευταία χρόνια ήταν η Δ.Α.Π. – Ν.Δ.Φ.Κ. , ακολουθούσαν η Π.Α.Σ.Π. και η Π.Κ.Σ. Η προσκείμενη στη Κ.Ν.Ε. παράταξη επιδίωκε, ως γνώστες και τότε έμπρακτοι υποστηρικτές του λενινισμού, να αλλάξει τους συσχετισμούς.
Τα χρόνια που το φοιτητικό κίνημα «άνθιζε» πρωτοστατούσαν οι δυνάμεις της Π.Κ.Σ. Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν, πως οι τότε προσπάθειες της για συγκρότηση του Δευτεροβάθμιου Οργάνου αποσκοπούσαν στην ενδυνάμωση του κινήματος. Αναγνωρίζοντας την αξία της τακτικής του μετώπου επιδίωκαν την συγκρότηση της Φ.Ε.Α.Π.Θ η οποία πέραν όλων αποτελούσε χώρο πολιτικής αντιπαράθεσης.
Είκοσι περίπου χρόνια από την διάλυση του τελευταίου σώματος αντιπροσώπων της Φ.Ε.Α.Π.Θ και η εικόνα στον συνδικαλιστικό χώρο του Α.Π.Θ μοιάζει δυσοίωνη. Το εύλογο ερώτημα είναι , που πήγαν αυτές οι ομάδες πρωτοπόρων – προοδευτικών φοιτητών που αγωνίζονταν για ένα οργανωμένο φοιτητικό κίνημα. Η απάντηση βρίσκεται στα λεγόμενα «Συντονιστικά Συλλόγων».
Για τους λιγότερο εξοικειωμένους με τον όρο , τα συντονιστικά αποτελούν ανοιχτές συνελεύσεις , άμεσο – δημοκρατικές , στις οποίες μπορεί να παρευρεθεί όποιος θέλει με ατομική πρωτοβουλία. Οι καλοπροαίρετοι θα τις παρομοίαζαν με το δευτεροβάθμιο όργανο, δεδομένης της πιθανής συμμετοχής των συλλόγων του Α.Π.Θ. Μπορούν μάλιστα να ισχυριστούν πως λόγο της χρόνιας παθογένειας (σ.σ. πρώτη δύναμη σε πανεπιστημιακά ιδρύματα η Δ.Α.Π. – Ν.Δ.Φ.Κ), οι προσπάθειες των προοδευτικών φοιτητών για ανασύσταση της Φ.Ε.Α.Π.Θ. ήταν μάταιες , οπότε αναγκάστηκαν να οργανώσουν τα συντονιστικά. Ωστόσο, αν τύχει και βρεθείς σε ένα συντονιστικό εύκολα εντοπίζεις την ειδοποιό διαφορά. Οι παρόντες και εκπρόσωποι των συλλόγων σπανίως ανήκουν σε άλλες φοιτητικές παρατάξεις πλην της Π.Κ.Σ. και το σύνθημα που επικρατεί είναι «δεν θα πάρουμε κανέναν από το χέρι» (για όσους συλλόγους και φοιτητές δεν παρευρίσκονται). Τα συντονιστικά θα μπορούσαν κάλλιστα να χαρακτηριστούν ως συζητήσεις μεταξύ ομοϊδεατών χωρίς ουσιώδη πολιτική αντιπαράθεση , απαλλάσσοντας έτσι τους εκπροσώπους από την δύσκολη διαδικασία για την αλλαγή συσχετισμών μέσα στα φοιτητικά όργανα. Άλλωστε τι συσχετισμούς να αλλάξεις αν κουβεντιάζεις με την παρέα σου τα προσυμφωνημένα; Συγχρόνως η λογική της ατομικής ευθύνης, σε απαλλάσσει από τις όποιες ενοχές και δεύτερες σκέψεις για τον ρόλο που εξυπηρετείς στο φοιτητικό κίνημα. Πιθανώς η τακτική αυτή εντάσσεται στο προγραμματικό πλαίσιο της «λαϊκής συμμαχίας».
Ως νέοι και νέες της ΚΚ – Εργατικός Αγώνας έχουμε παρακαταθήκη την τακτική που εφάρμοζε η Κ.Ν.Ε. την δεκαετία 1993-2003. Στο πλαίσιο αυτό θεωρούμε ύψιστης σημασίας την μαζική και οργανωτική ανασυγκρότηση του φοιτητικού κινήματος . Στο σημείο αυτό οφείλουμε να περιγράψουμε την εμπειρία που αποκομίζουμε από τον Σύλλογο Ιατρικής Α.Π.Θ. Οι συσχετισμοί του Διοικητικού Συμβουλίου του τμήματος μετά τις τελευταίες φοιτητικές εκλογές είναι: Π.Κ.Σ. 5 έδρες , Δ.Α.Π. 4 έδρες , Ένωση Ανεξάρτητων Σπουδαστών ( ΠΑΣΟΚ- Ανδρουλάκης ) 1 έδρα , Κίνημα Φοιτητών Ιατρικής 1 έδρα (Μετωπικό σχήμα του ΕΑ). Σε συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου τέθηκε, από το Κίνημα Φοιτητών Ιατρικής , ως θέμα ημερήσιας διάταξης οι πρωτοβουλίες που πρέπει να αναλάβει ο σύλλογος φοιτητών για τη σύγκληση συνεδρίου της Φ.Ε.Α.Π.Θ. Οι τοποθετήσεις των υπόλοιπων παρατάξεων ήταν οι κάτωθι:
- Από τους εκπροσώπους της Π.Κ.Σ.
«η πρόταση σας στο Δ.Σ. είναι προβοκατόρικη για να ελέγξετε τις προθέσεις των υπολοίπων.»
«Εμείς θέλουμε την ανασύσταση της Φ.Ε.Α.Π.Θ, αλλά μέχρι τότε μπορείτε να έρχεστε στο συντονιστικό. Τα συντονιστικά προσφέρουν μία πιο άμεση και δημοκρατική διαδικασία»
«Την συγκρότηση της Φ.Ε.Α.Π.Θ. θα την αποφασίσουν οι Γενικές Συνελεύσεις».
- Η Δ.Α.Π. απουσίαζε και δεν εξέφρασε γνώμη.
- Η Ένωση Ανεξάρτητων συμφώνησε με την Π.Κ.Σ. υποστηρίζοντας πως
« Αυτό θα το αποφασίσουν οι φοιτητές στις Γενικές Συνελεύσεις».
Αξιολογώντας την στάση των εκπροσώπων της Π.Κ.Σ. συμπεραίνουμε τα εξής :
- Διαπιστώνεται σύγχυση στα μέλη της, πιθανότατα επειδή δεν γνωρίζουν τι εστί Φ.Ε.Α.Π.Θ. , ποια ήταν η τακτική της Π.Κ.Σ. μέχρι το 2002- 2003 και πως αυτή διολίσθησε αργότερα.
- Επικρατούσα αντίληψη της Π.Κ.Σ. για την λειτουργία των δομών του φοιτητικού κινήματος είναι «η αμεσοδημοκρατία», η οποία προσομοιάζει στη δράση των ΕΑΑΚ και αντίστοιχων σχημάτων των προηγούμενων δεκαετιών.
- Τα μέλη της Π.Κ.Σ. – Κ.Ν.Ε δεν γνωρίζουν ότι στις φοιτητικές εκλογές αναδείχθηκαν και αντιπρόσωποι για το Δευτεροβάθμιο όργανο.
Ένα από τα ζητήματα που έθεσε το νέο νομοσχέδιο – πλαίσιο για την λειτουργία των Πανεπιστημίων, προβλέπει την δημιουργία φοιτητικών συμβουλίων Α.Ε.Ι. Τα μέλη των Συμβουλίων θα εκλέγονται μέσω μιας ηλεκτρονικής διαδικασίας. Το συγκεκριμένο Συμβούλιο θα αποτελέσει κατ’ ουσίαν το Δευτεροβάθμιο όργανο αντιπροσώπων. Συνεπώς, η νομοθετική αυτή παρέμβαση καλύπτει την έλλειψη Δευτεροβάθμιων Οργάνων όπως η Φ.Ε.Α.Π.Θ. Είναι κρίσιμης λοιπόν σημασίας, η άμεση ανασύσταση αυτών των οργάνων, ώστε να παρεμποδιστεί η «νομιμοποίηση» της κρατικής παρέμβασης στο φοιτητικό κίνημα.
Σκοπός της συνδικαλιστικής μας δράσης στο Α.Π.Θ. είναι το «ζωντάνεμα» των συλλόγων. Οι πολιτικές συνθήκες που επικρατούν στο Α.Π.Θ. ευνοούν την οργανωτική ανασυγκρότηση του φοιτητικού κινήματος. Οι νέες και οι νέοι του ΕΑ έχουμε ριχθεί σε αυτή την μάχη. Η εμπειρία που αποκομίζουμε θα αναδειχθεί σε επόμενο άρθρο.
Αναδημοσίευση από τον Εργατικό Αγώνα