“Σήμερα, όπως και την δεκαετία του ‘40, ο λαός μας μπορεί να βάλει τη δική του σφραγίδα στις εξελίξεις. Να πει: ΟΧΙ στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και τη σφαγή των λαών, να πει ΟΧΙ στην εμπλοκή της Ελλάδας σ’ αυτόν, ΟΧΙ στον φασισμό και τον ρατσισμό, ΟΧΙ στα παζάρια για τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας. Να διεκδικήσει μια ζωή με αξιοπρέπεια λέγοντας ΟΧΙ στην ενεργειακή φτώχεια και την ακρίβεια”.
Αυτή ήταν η δήλωση του Δ. Κουτσούμπα για τη σημερινή μέρα.
Είναι εντυπωσιακό ότι στη δήλωση αυτή δεν υπάρχει η παραμικρή αναφορά στο συγκεκριμένο ΟΧΙ του 1940, καθώς αυτό μεταστρέφεται ταχυδακτυλουργικά σε ένα κάποιο σημερινό “ΟΧΙ στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο”.
Ακόμα χειρότερα, στη μακροσκελή ανακοίνωση της Κ.Ε. του ΚΚΕ δεν υπάρχει μισή λέξη που να αφορά τη σημερινή μέρα καθώς και το ρόλο του τότε ΚΚΕ σε αυτήν. Ρόλος που συγκροτήθηκε, καθοδηγήθηκε και τελικά συμπυκνώθηκε στο γράμμα Ζαχαριάδη.
Με αυτόν τον τρόπο, με αυτή την πολιτική, το -επί δικτατορίας Μεταξά διαλυμένο- ΚΚΕ συγκροτεί σε ελάχιστα χρόνια το μεγαλύτερο πολιτικό μέτωπο που είδε ποτέ η νεότερη Ελλάδα, το ΕΑΜ, και δημιούργησε τους ακατάλυτους δεσμούς αίματος των Ελλήνων κομμουνιστών με τον ελληνικό λαό.
Χάρη σε αυτούς τους δεσμούς αίματος και το βαρύ ιστορικό φορτίο, το ΚΚΕ υπάρχει ακόμα, και ο σύντροφος γραμματέας του σημερινού ΚΚΕ, μπορεί να έχει τη θέση που έχει, και δυστυχώς να διαστρέφει από αυτή τη θέση του την πολιτική και κομματική ιστορία.
Πολύ πολύ χειρότερα, η ανακοίνωση της Κ.Ε. χαρακτηρίζει ως “ιμπεριαλιστικό” τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο, διαπράττοντας την αδιανόητη λοβιτούρα να κρύψει ότι ο χαρακτήρας του πολέμου μεταστράφηκε με την είσοδο της ΕΣΣΔ σε αυτόν και απέκτησε χαρακτήρα αντιφασιστικό – πατριωτικό.
Αν ο Β Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν γενικώς και αορίστως “ιμπεριαλιστικός πόλεμος”, τότε η ΕΣΣΔ που πήρε μέρος σε αυτόν, πλήρωσε αφάνταστο τίμημα και κατόρθωσε (μόνη της ή σχεδόν μόνη της) να συντρίψει το ναζιστικό κτήνος και να υψώσει την κόκκινη σημαία στο Βερολίνο, έκανε λάθος;
Αν ο Β Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν “ιμπεριαλιστικός” από την αρχή ως το τέλος, μήπως το ΚΚΕ έκανε λάθος που κάλεσε τον ελληνικό λαό να δώσει “όλες του τις δυνάμεις δίχως επιφύλαξη, στον πόλεμο που διευθύνει η κυβέρνηση Μεταξά”;
Μήπως το ΚΚΕ έκανε λάθος που εξέφρασε με τον πιο κρυστάλλινο και αποφασιστικό τρόπο, το λαϊκό, αντιφασιστικό ΟΧΙ;
Μήπως ήταν λάθος η Εθνική Αντίσταση καθώς έτσι το ΚΚΕ συμμετείχε στον “ιμπεριαλιστικό πόλεμο” και διάλεγε ιμπεριαλιστικό στρατόπεδο;
Βήμα το βήμα, το σημερινό ΚΚΕ διολισθαίνει στα αζήτητα της ιστορίας, εκεί όπου θα φλυαρεί για τον καπιταλισμό και τους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς χωρίς να παίρνει θέση και χωρίς να δίνει μάχη.
Το κομμουνιστικό κίνημα τότε, δεν διάλεξε ιμπεριαλιστή. Διάλεξε τον πιο επικίνδυνο αντίπαλο, το ναζισμό – φασισμό. Με ευφυείς κινήσεις τον καθυστέρησε, τον απομόνωσε, σύμπτυξε αντιφασιστικό μέτωπο με τους άλλους ιμπεριαλιστές (ΗΠΑ, Αγγλία), νίκησε, και έκανε τη μισή γη κόκκινη.
Και λάθη έγιναν, και υπερβολές, και ατολμίες, και πολλά ακόμα, που αργότερα απέβησαν μοιραία και τραγικά.
Αλλά η μισή γη έγινε κόκκινη γιατί το κομμουνιστικό κίνημα είχε τη γραμμή που είχε. Ευτυχώς κανείς τότε δεν σκέφτηκε να πει ότι η σύγκρουση ανάμεσα στον φασιστικό άξονα και τις δυτικές αστικές δημοκρατίες δεν αφορά το κομμουνιστικό κίνημα, ή ότι η Ελλάδα δεν έπρεπε να εμπλακεί σε αυτόν.
Αυτά είναι σημερινά φρούτα και σημερινά “κατορθώματα” που σπαταλούν ανέξοδα ένα τεράστιο κεφάλαιο και υπογραμμίζουν την ανάγκη να βρεθούν δυνάμεις να ξανασηκώσουν την Κόκκινη Σημαία που ορισμένοι παράτησαν.
Αναδημοσίευση από το antapocrisis.gr/κακώς-το-κκε-είπε-οχι-το-1940/
