Το κείμενο που ακολουθεί αποτελεί γραπτή μεταφορά της ομιλίας του Γιάννη Φ. Τσίκολη στην βιβλιοπαρουσίαση του βιβλίου “Ο Μαρξ στο Ουφάδικο” που οργανώθηκε το Σάββατο 17 Σεπτεμβρίου, στα πλαίσια συνεργασίας του συγγραφέα, των εκδόσεων Τόπος, του Ομίλου Μαρξιστικών Ερευνών, της μεταφραστικής ομάδας του βιβλίου και του Smashing Culture.
Φίλοι και φίλες καλησπέρα, είναι ιδιαίτερη χαρά που συμβάλω κι εγώ σε αυτήν την συζήτηση εκπροσωπώντας το διοικητικό συμβούλιο του Ομίλου Μαρξιστικών Ερευνών, καταθέτοντας προφανώς μία αρκετά προσωπική άποψη, συνδυασμένη με την εμπειρία που έχω κι εγώ όπως και οι περισσότεροι και περισσότερες της γενιάς μου από αυτόν τον “θαυμαστό καινούριο κόσμο” που πραγματεύεται ο κύριος Woodcock, που έχουμε την χαρά να βρίσκεται σήμερα σε αυτήν την βιβλιοπαρουσίαση.
Θα κάνω μία παρατήρηση αρχικά όσον αφορά το τι είναι τα βιντεοπαιχνίδια, θέμα το οποίο ο συγγραφέας πραγματεύεται κυρίως στο πρώτο κεφάλαιο με μεγάλη ευρύτητα. Πρόκειται για κωδικοποιημένους ψηφιακούς αλγόριθμους οι οποίοι “ντύνονται” με ένα αφήγημα, ιστορικό, φαντασιακό, λογοτεχνικό, αθλητικό κοκ, με άμεση συμμετοχή του παίχτη στην εξέλιξή του. Υπάρχουν μεταβλητές τις οποίες “πειράζουμε” παίζοντας, εξερευνώντας τα αποτελέσματα της παρέμβασής μας στα ενδεχόμενα που μας παρουσιάζουν οι σχεδιαστές και συνεπάγονται την εξέλιξη του αφηγήματος καθώς παίζουμε.
Η διαδικασία αυτή, συμβαδίζοντας με την ιλιγγιώδη ανάπτυξη των ψηφιακών μέσων τις τελευταίες δεκαετίες και που στο βιβλίο περιγράφεται εκτενώς, καθιστά τόσο την αλγοριθμική πλευρά όσο και την αφηγηματική όλο και πιο εξελιγμένες, πολύπλοκες, διαδραστικές, οπτικοακουστικά πληρέστερες κοκ. Ανάμεσα στο Tetris, παιχνίδι που δημιουργήθηκε το 1984 από τον σοβιετικό Alexey Pajitnov και το Death Stranding του Ιάπωνα Hideo Kojima το 2019, υπάρχει ένα χάσμα ανάλογο με τις διαφορές ενός Ford-T του 1922 και ενός πρόσφατου υβριδικού μοντέλου Ford Mustang. Σε απλά λόγια η χρονικά συμπιεσμένη αυτή ανάπτυξη στον κλάδο των videogames δείχνει και την αύξουσα βαρύτητα που έχει για τις σύγχρονες κοινωνίες αυτός ο τομέας, ως εκ τούτου και την κοινωνική διάχυσή του σε τέτοιο βαθμό που πλέον αποδίδουμε μία καινούρια κοινωνική ιδιότητα στους ανθρώπους που ασχολούνται, εκείνη του/της “gamer”.
Η συνέχεια στο Kommon
