Το χάσμα του θανάτου

Δεν υπάρχει αδικία πιο τρομακτική, πιο οριστική, πιο ανεπανόρθωτη, από την ανισότητα στο προσδόκιμο ζωής: μια μορφή διάκρισης κατά την οποία κλέβονται χρόνια ζωής, μερικές φορές και δεκαετίες, από την πλειοψηφία και αποδίδονται σε ελάχιστους εκλεκτούς, αποκλειστικά βάσει του πλούτου και της κοινωνικής τους τάξης.

Πράγματι, η πιο σημαντική μορφή «κοινωνικής αποστασιοποίησης» που επέβαλε η πανδημία δεν ήταν ούτε χωρική, ούτε θέμα μέτρων. Ήταν η αποστασιοποίηση με όρους χρόνου, μεταξύ πλουσίων και φτωχών, μεταξύ εκείνων που μπορούσαν να ξεφύγουν από τις χειρότερες επιπτώσεις του ιού και εκείνων των οποίων η ζωή συντομεύτηκε λόγω του ιού. Η νεωτερικότητα δημιούργησε ένα βιοπολιτικό χάσμα, μια κοινωνική αποστασιοποίηση θανάτου, που διευρύνθηκε και υπερτονίστηκε από την κρίση του Covid-19. Το γεγονός αυτό αποδείχθηκε από μια σειρά μελετών σε διάφορες χώρες. Για παράδειγμα:

Διαβάστε τη συνέχεια εδώ