του Δημήτρη Καλτσώνη
καθηγητή θεωρίας κράτους και δικαίου
Πάντειο Πανεπιστήμιο
εφημ. ΤΑ ΝΕΑ, 16/2/2022
Πότε οι εξοπλισμοί μπορούν να επιτελέσουν τον αποτρεπτικό ρόλο τους έναντι της επιθετικότητας του καθεστώτος Ερντογάν;
Πρώτο, όταν είναι προσαρμοσμένοι στις ειδικές γεωγραφικές, πολιτικές και οικονομικές συνθήκες της χώρας μας. Όπως διαβεβαιώνουν αρκετοί ειδικοί, μπορούμε να έχουμε καλύτερη άμυνα με μικρότερες δαπάνες. Χρειαζόμαστε ένα νέο αμυντικό δόγμα, που θα δίνει έμφαση στη λογική του πιο αποτελεσματικού, φθηνού, βασισμένου στις νέες τεχνολογίες βληματοκεντρικού πολέμου αντί για τις πανάκριβες και δυσκίνητες εξοπλιστικές πλατφόρμες, που μας πωλούν οι νατοϊκοί σύμμαχοι (μεταχειρισμένες, προηγούμενης τεχνολογίας και χωρίς ολόκληρο τον αναγκαίο εξοπλισμό).
Δεύτερο, όταν δεν προορίζονται για την επιβολή των συμφερόντων του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ, της Γαλλίας και για την προώθηση των σχεδιασμών τους στην ανατολική Ευρώπη, στη Μέση Ανατολή, στο Ιράν, στη βόρεια και στην υποσαχάρια Αφρική. Όταν επίσης δεν υπαγορεύονται από τις οικονομικές επιδιώξεις των πολυεθνικών του πολέμου, που διψούν για υπερκέρδη.
Τρίτο, όταν δεν είναι δυσβάσταχτοι από οικονομική άποψη. Ο πόλεμος είναι σε σημαντικό βαθμό υπόθεση της οικονομίας. Μια χώρα γονατισμένη οικονομικά δεν μπορεί να διεξάγει πόλεμο ακόμη και αν διαθέτει τα τελειότερα συστήματα γιατί απλούστατα δεν θα μπορεί να τα συντηρήσει.
Τέταρτο, όταν βασίζονται σε μεγάλο βαθμό στην ανάπτυξη της εγχώριας, δημόσιας αμυντικής βιομηχανίας και όταν οι όποιες αγορές από το εξωτερικό συνοδεύονται απαραίτητα από σημαντική μεταφορά τεχνογνωσίας, ώστε να διασφαλίζεται η όσο το δυνατό μεγαλύτερη εξοπλιστική αυτάρκεια.
Πέμπτο, όταν δεν δημιουργούν μονομερή εξάρτηση από έναν προμηθευτή, ο οποίος μπορεί ανά πάσα στιγμή να μπλοκάρει τη ροή και να οδηγήσει την άμυνα σε κατάρρευση. Έχει συμβεί δυο φορές με την εσκεμμένη καθυστέρηση παράδοσης αεροσκαφών από τις ΗΠΑ.
Έκτο, όταν βασίζονται σε έναν ενωμένο λαό. Οι βαθιές κοινωνικές ανισότητες, οι πολιτικές που καθιστούν τους φτωχούς φτωχότερους και τους πλούσιους πλουσιότερους, η ευνοιοκρατία, οι αντιδημοκρατικές πρακτικές, ο αυταρχισμός, ο πλουτισμός μιας ισχνής μειοψηφίας σε βάρος της υπόλοιπης κοινωνίας διασπούν το λαό, αποδυναμώνουν και καταρρακώνουν το ηθικό του.
Έβδομο, όταν βασίζονται στη καλλιέργεια της φιλίας και της διπλωματίας των λαών, γεγονός που λειτουργεί αποσταθεροποιητικά για τις όποιες επιθετικές βλέψεις του αντιδραστικού τουρκικού καθεστώτος ή όποιου άλλου.
Όγδοο, όταν βασίζονται στη δημιουργία ενός διεθνούς διπλωματικού μετώπου χωρών που θέλουν (η καθεμιά για τους δικούς της λόγους) να υπερασπιστούν το διεθνές δίκαιο. Θα ήταν καλή ιδέα να προστεθεί η Ελλάδα στη ομάδα χωρών φίλων του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ.
Ένατο, όταν βασίζονται σε μια πολιτική ενεργητικής ουδετερότητας που δεν αναμιγνύει τη χώρα στις διενέξεις των μεγάλων δυνάμεων εκθέτοντάς την επικίνδυνα. Οι αμερικανοΝΑΤΟϊκές βάσεις όχι μόνο δεν διασφαλίζουν την άμυνα της χώρας αλλά την εμπλέκουν σε θανάσιμους κινδύνους.
