Αναδημοσιεύσεις για τον υφέρποντα ρατσισμό της επιλεκτικής αντιμετώπισης των Ουκρανών προσφύγων
Οι μόνοι ανεκτοί πρόσφυγες για την Πολωνία είναι οι «χρήσιμοι» Ουκρανοί
Του Γιώργη Β. Δαβού
Είναι πράγματι σπαρακτικό να βλέπεις τις εικόνες με τους Ουκρανούς πρόσφυγες να προσπαθούν, στην πλειονότητά τους προληπτικά, να ξεφύγουν από τον πόλεμο. Άλλωστε, τα δυτικά μέσα ενημέρωσης δεν έχουν σταματήσει να μεταδίδουν τις εικόνες με τις αφίξεις στα σύνορα Πολωνίας -Ουκρανίας, την προετοιμασία κλειστών χώρων και γυμναστηρίων για να στεγάσουν τους ξεσπιτωμένους ή τη μετακίνηση και τις ουρές 15 χλμ στη μεθόριο με τη Ρουμανία, των ανθρώπινων ορδών που πασχίζουν να περάσουν προς τη Δύση ώστε να μη βρίσκονται στο σπίτι τους σε περίπτωση που αποφασισθεί από ρωσικής πλευράς ο εκτεταμένος βομβαρδισμός αστικών περιοχών. Βέβαια, μία τέτοια προοπτική δεν θεωρώ πως έχει εξετασθεί ποτέ από τις ρωσικές δυνάμεις, καθώς μία αιματοχυσία αμάχων δεν συνάδει με τους στρατηγικούς και διπλωματικούς στόχους που ο Πούτιν θα ήθελε να πετύχει.
Το γεγονός είναι πως τα δυτικά μέσα ενημέρωσης κατά κόρον προβάλλουν τον κατατρεγμό των Ουκρανών προσφύγων, τους οποίους οι διάφορες κυβερνήσεις ομνύουν πως θα περιθάλψουν και θα βοηθήσουν την ενσωμάτωσή τους στις χώρες υποδοχής. Πολλοί Ουκρανοί άλλωστε στις δηλώσεις τους προς τους δημοσιογράφους διαβεβαιώνουν πως δεν επιθυμούν να επιστρέψουν επ’ ουδενί ξανά στη χώρα τους. Πολλοί επικαλούνται τον φόβο των Ρώσων, όμως κανείς δεν μπορεί να αποδείξει ότι κάποιοι από αυτούς σκοπιμοθηρικά να εκμεταλλεύονται την παρούσα κατάσταση για να μπορέσουν νόμιμα πλέον να μετεγκατασταθούν σε δυτικές χώρες και να χαίρουν ευεργετημάτων, που πριν τη ρωσική εισβολή ως απλοί μετανάστες δεν επρόκειτο να χαίρουν. Άλλωστε, εάν κανείς καλοκοιτάξει στις εικόνες που μεταδόθηκαν οι πρώτες ουρές που σχηματίσθηκαν στα σύνορα με την Πολωνία ήταν από οικογένειες που έφευγαν προς τη Δύση με ιδιωτικά αυτοκίνητα (στην πλειονότητά τους ακριβά, νέας τεχνολογίας κι αστραφτερά, που επωφελούνταν από την άρση των προηγούμενων αυστηρών περιορισμών για την είσοδο στην Πολωνία. Πριν την κρίση, το ταξίδι Ουκρανών στη χώρα ήταν εξαιρετικά δύσκολο, ούτε καν για μία τουριστική επίσκεψη ένα Σαββατοκύριακο, ακόμη κι εάν κάποιος από την οικογένεια, όπως συμβαίνει συχνά, εργάζεται στην Πολωνία. Διαμιάς, κάθε αυστηρότητα χαλάρωσε μπροστά στη σκοπιμότητα να αποδειχθεί η ωμότητα του Πούτιν -ο οποίος προτιμά ακόμη την στασιμότητα στο μέτωπο από τον καταιγιστικό βομβαρδισμό αμάχων σε πυκνοκατοικημένες περιοχές.
Μπροστά σε τούτη την απλόχερη προθυμία των γειτόνων της Ουκρανίας να δείξουν αλληλεγγύη κανείς δεν στοχάσθηκε πως αυτές μάλλον δείχνουν μία κάποια επιλεκτικότητα απέναντι στην αντιμετώπιση των προσφύγων.
Δύο μέτρα και δύο σταθμά φαίνεται να δείχνει η Πολωνία (και η Ευρώπη) όσον αφορά τους μετανάστες, τους οποίους προφανώς διαχωρίζει σε χρήσιμους κι εντελώς ανεπιθύμητους. Γιατί πώς αλλιώς κάποιος θα μπορούσε να ερμηνεύσει τον τρόπο με τον οποίο αντιμετώπισε τους Ουκρανούς και τη βία και βδελυγμία που έδειξε στους πρόσφυγες που έφτασαν τους τελευταίους μήνες από το Ιράκ και τη Συρία μέσω Λευκορωσίας, η κυβέρνηση του Ματέους Μοραβιέτσκι.
Διαβάστε περισσότερα στο Κοσμοδρόμιο
Όλοι οι πρόσφυγες δεν είναι το ίδιο. Το εμπεδώσαμε…
”Ευρωπαίοι, άνθρωποι με ξανθά μαλλιά και μπλε μάτια σκοτώνονται”
Του Γιώργου Μιχαηλίδη
Τις τελευταίες μέρες, ανάμεσα σε όλα όσα συμβαίνουν στο πεδίο του πολέμου, παρακολουθούμε την Ευρώπη να ανοίγει ορθάνοιχτα τα σύνορά της στους πρόσφυγες της Ουκρανίας. Και όσο κι αν από τη μία χαιρόμαστε που οι χώρες της Ευρώπης μιλάνε για ανοιχτά σύνορα και υποδοχή προσφύγων, δεν γίνεται, από την άλλη, να μην πάει το μυαλό μας στους χιλιάδες πρόσφυγες άλλων πολέμων που πέθαναν ή διαβιούν σε χείριστες συνθήκες λόγων κλειστών συνόρων και απαγόρευσής τους να μπουν στην Ευρώπη-φρούριο. Η Ελλάδα μάλιστα ανακοίνωσε σήμερα ότι δέχεται όσους πρόσφυγες θέλουν να έρθουν εδώ, χωρίς να υποχρεούνται να κάνουν αίτηση ασύλου, με το δικαίωμα να παραμείνουν στη χώρα μέχρι 12 μήνες και να κινούνται ελεύθερα, βρίσκοντας δουλειές και ζώντας χωρίς περιορισμούς. Μια αυτονόητη, δηλαδή, στάση που θα έπρεπε να έχει η κάθε χώρα απέναντι στον κάθε πρόσφυγα. Αλλά, όπως διαπιστώνουμε, όλοι οι πρόσφυγες δεν είναι το ίδιο. Και ο Γιώργος Μιχαηλίδης το παρουσιάζει πάρα πολύ καλά στο παρακάτω ποστ του:
Πουλάνε ανθρωπισμό στις ειδήσεις τους, πουλάνε δράμα με τους σοσιαλμιντιακούς στρατούς και τα bots τους, πουλάνε ευαισθησία με τις δηλώσεις τους. Και όμως είναι βαθιά μισάνθρωποι και ρατσιστές. Δεν αγαπούν κανέναν παρά την πάρτη τους και την τάξη τους …και φυσικά όσους και για όσο τους είναι χρήσιμοι.
ΒΒC: ”Ευρωπαίοι, άνθρωποι με ξανθά μαλλιά και μπλε μάτια σκοτώνονται”, αυτός που τα λέει είναι υψηλόβαθμο στέλεχος της προηγούμενης κυβέρνησης της Ουκρανίας.
NBC: ”Αυτοί δεν είναι πρόσφυγες από τη Συρία, είναι χριστιανοί, είναι λευκοί, πολύ ίδιοι με εμάς”
CBS: ”Σε αντίθεση με το Ιράκ ή το Αφγανιστάν αυτή είναι μια σχετικά πολιτισμένη, σχετικά ευρωπαϊκή χώρα όπου δεν θα περίμενες να συμβεί κάτι τέτοιο”
Al Jazeera: ”Αυτό που είναι τρομακτικό είναι το να δεις πως είναι ντυμένοι. Αυτοί είναι εύποροι, άνθρωποι της μεσαίας τάξης, αυτοί δεν είναι προφανώς πρόσφυγες που προσπαθούν να ξεφύγουν από τη Μέση Ανατολή ή τη Βόρεια Αφρική. Μοιάζουν σαν οποιαδήποτε ευρωπαϊκή οικογένεια που μένει δίπλα σου”
BFM TV (Γαλλία): “Είμαστε στον 21ο αιώνα, βρισκόμαστε σε μια ευρωπαϊκή πόλη και έχουμε πυραύλους Κρουζ λες και βρισκόμαστε στο Ιράκ ή το Αφγανιστάν, μπορείτε να το φανταστείτε; […] Είναι ένα σημαντικό ερώτημα. Δεν μιλάμε εδώ για Σύριους που φεύγουν, μιλάμε για Ευρωπαίους”
The Daily Telegraph: ”Μοιάζουν τόσο μαζί μας. Αυτό το κάνει τόσο σοκαριστικό. Η Ουκρανία είναι μια ευρωπαϊκή χώρα. Οι κάτοικοί της βλέπουν Netflix και έχουν Instagram, ψηφίζουν σε ελεύθερες εκλογές…”
LaSexta (Ισπανία): ”Δεν είναι τα παιδιά που συνηθίζαμε να βλέπουμε να υποφέρουν. Είναι ξανθά παιδιά με μπλε μάτια. Αυτό είναι πολύ σημαντικό”
Υπουργός Εσωτερικών Σλοβενίας: “Στην Ουκρανία μιλάμε για ένα τελείως διαφορετικό θρησκευτικό και πολιτισμικό περιβάλλον σε σχέση με όταν αντιμετωπίζαμε τους πρόσφυγες από τη Συρία”
Δυστυχώς, κοιτώντας τις αντιπολεμικές πορείες στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ, τα κράτη και οι ελίτ αυτές έχουν καταφέρει να βάλουν τον κόσμο στο καλούπι που θέλουν. Καλή Ευρώπη – Ήρωας Ζελένσκι – Αιμοσταγείς, αυταρχικοί Ρώσοι και ανατολίτες. Να ενωθούμε να σώσουμε την ευρωπαϊκή δημοκρατία μας με την ΕΕ και το ΝΑΤΟ μας. Δεν θα μπορούσε να εκφραστεί πιο ακίνδυνα για τις εξουσίες στον δυτικό κόσμο η αντίθεση στον πόλεμο, παρότι αυτή μπορεί να πηγάζει από αγνές προθέσεις. Το μεγαλύτερο δυστύχημα είναι ότι έτσι δεν μπαίνει φρένο σε κανέναν πόλεμο. Ίσα ίσα που με μαθηματική ακρίβεια θα καταλήξουν οι λαοί της Ευρώπης να μπουν κι αυτοί, στοιχισμένοι πίσω από τα συμφέροντα των κυβερνήσεών τους στον ”μαύρο χορό”.