του Βασίλη Λιόση
Μεγάλος σάλος προκλήθηκε από την ανακοίνωση της υπουργού παιδείας σχετικά με την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου. Διάφορα απομεινάρια κομμουνιστοσυμμοριτών, αναρχοάπλυτων και δογματικών ιδεολόγων, έσπευσαν με κακόβουλο τρόπο να στηλιτεύσουν το μήνυμα της ανακοίνωσης κατηγορώντας την ηγεσία του υπουργείου παιδείας για ιστορική άγνοια και ιδεολογική στρέβλωση. Κακώς!
Η ανακοίνωση λέει τα πράγματα με το όνομά τους. Σωστά κάνει λόγο για «δυνάμεις της βίας και του μίσους» γενικά και αόριστα. Έτσι κι αλλιώς καταδικάζουμε τη βία από όπου κι αν προέρχεται. Το να κάνουμε ευθεία αναφορά στον ναζισμό και τον φασισμό είναι εξόχως προβληματικό, αφού θα πρέπει στη συνέχεια να εξηγήσουμε πως το επίδικο ζήτημα είναι ο ολοκληρωτισμός και όπου υπάρχει ολοκληρωτισμός θα πρέπει να αναφέρουμε και τον κομμουνισμό. Έτσι, με αυτό τον ευφυή τρόπο η ανακοίνωση αποφεύγει να γίνει εμπαθής, αφού κάνει τη χάρη στους κομμουνιστικούς δεινόσαυρους να μην τους θίξει και αυτό είναι ένα θαυμάσιο δείγμα μεγαλοψυχίας, πολιτικού μεγαλείου και εθνικής ομοψυχίας.
Σωστά, επίσης, κάνει λόγο για τις δυνάμεις του λαϊκισμού. Πρόκειται για μία πληγή του 21ου αιώνα της οποίας οι ρίζες βρίσκονται στον 20ό. Τώρα αν ο λαϊκισμός αφορά ένα συγκεκριμένο στυλ και όχι το περιεχόμενο της πολιτικής, αν σε αυτή την έννοια συμπεριλαμβάνουμε και τον Τσάβες και τον Σαλβίνι, αν πρόκειται για μία έννοια κατασκευασμένη από συγκεκριμένους φορείς με συγκεκριμένες στοχεύσεις, όλα αυτά είναι λεπτομέρειες που μόνο φανατικοί τις λαμβάνουν υπόψη τους. Επικροτούμε, λοιπόν, με άφατο ενθουσιασμό την ανακοίνωση του υπουργείου παιδείας και καταδικάζουμε όλους εκείνους τους στενόμυαλους που επιμένουν να μας λένε ότι η υπουργός παιδείας εξυπηρετεί ιδεολογικές κατασκευές που προέρχονται από την ελληνική ολιγαρχία και εδράζονται σε ιδεολογικά κατασκευάσματα του ελληνικού μετεμφυλιακού κράτους, γνωστού για τις δημοκρατικές του παραδόσεις.
Φτάνει πια με την ξύλινη γλώσσα και τις αγκυλώσεις. Ας δούμε τα πράγματα ανοικτόμυαλα και δίχως τις παρωπίδες που μας οδηγούν στην αναπαραγωγή νεκρών σχημάτων. Τώρα, αν κάποιος μας αντιτείνει πως η ανακοίνωση παραλείπει ορισμένα σημαντικά ιστορικά γεγονότα, δεν θα συμφωνήσουμε μαζί του. Θεωρούμε πως ο ρόλος της εθνικής αντίστασης στην Ελλάδα την περίοδο της κατοχής, η δράση του ΕΑΜ με το 1,5 εκατομμύρια μέλη, τα αίσχη του ναζιστικού στρατού και τα δεκάδες μικρά ή μεγάλα ολοκαυτώματα, η ήττα του χιτλερικού στρατεύματος στη Σοβιετική Ένωση είναι μόνο αμελητέα ιστορικά γεγονότα.
Έτσι κι αλλιώς όπως μας πληροφορεί ο Μπογδάνος πρέπει να επανεκτιμήσουμε τον ρόλο της κυβέρνησης Τσολάκογλου, πρέπει να ξαναδιαβάσουμε την ελληνική ιστορία όπως μας προτείνουν οι Μαραντζίδης και Καλύβας, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε πως οι ναζί ηττήθηκαν στη Νορμανδία ανεξάρτητα από το αν υπήρξαν 25 εκατομμύρια νεκροί στη Σοβιετική Ένωση και να ξεμπερδεύουμε με την ιδεολογική ηγεμονία της αριστεράς, όπως μας λένε συχνά πυκνά οι εξαίρετοι πολιτικοί και διανοούμενοι Βορίδης και Γεωργιάδης. Και θα τελειώσουμε αυτές τις σκέψεις αναφωνώντας διαπνεόμενοι από ιστορική αντικειμενικότητα «Ζήτω το έθνος!», «Ζήτω ο ΕΔΕΣ!», «Ζήτω οι γερμανονοτσολιάδες, οι δοσιλογικές κυβερνήσεις και τα τάγματα ασφαλείας!». Ζήτω!
