του Μιχάλη Χονδροκούκη
- Η θνητότητα είναι αυξημένη στον εργαζόμενο λαό.
Διότι:
Ο Covid-19 δεν είναι μόνο πανδημία, είναι κυρίως συνδημία. Είναι μολυσματική νόσος που απειλεί τη ζωή εκεί που υπάρχουν χρόνια νοσήματα, κυρίως καρδιαγγειακά.
Τα καρδιαγγειακά νοσήματα και οι καρδιαγγειακοί παράγοντες κινδύνου –ζάχαρο, πίεση, παχυσαρκία– είναι νοσήματα κυρίως των λαϊκών τάξεων.
Τα καρδιαγγειακά νοσήματα και η μεταφορά των ιώσεων αυξάνονται ραγδαία σε περιοχές που έχουν μεγαλύτερη μόλυνση περιβάλλοντος (αστική μόλυνση ή βιομηχανική). Άρα, η εργατική τάξη και τα μικρομεσαία στρώματα πλήττονται σαφώς περισσότερο.
Οι ασθενείς που δεν έχουν έγκαιρη και επαρκή ιατροφαρμακευτική περίθαλψη έχουν, προφανώς, τη μεγαλύτερη πιθανότητα να καταλήξουν. Άρα, πάλι η εργατική τάξη και τα μικρομεσαία στρώματα, που εξαρτώνται από το διαλυμένο δημόσιο σύστημα υγείας, πλήττονται σαφώς περισσότερο[1].
- Η κυβέρνηση δεν παίρνει μέτρα προστασίας του εργαζόμενου λαού.
Διότι:
Η διασπορά πραγματοποιείται κυρίως στους χώρους εργασίας και στα μέσα μαζικής μεταφοράς.
Πλήττεται ο εργαζόμενος λαός, ο οποίος συνεχίζει να εργάζεται υπό τις ίδιες ουσιαστικά συνθήκες, χωρίς η κυβέρνηση να παίρνει μέτρα προστασίας και χωρίς υγειονομικούς ελέγχους.
Πλήττεται ο εργαζόμενος λαός, ο οποίος συνεχίζει να μετακινείται στοιβαγμένος στα μέσα μαζικής μεταφοράς, χωρίς η κυβέρνηση να πολλαπλασιάζει τα δρομολόγια ως στοιχειώδες μέτρο προστασίας.
Η κυβέρνηση αρνείται να ενισχύσει πραγματικά και συνεχίζει ουσιαστικά να υπονομεύει το δημόσιο σύστημα υγείας.
Η υστερία της επιβολής της μάσκας είναι ο φερετζές της κυβερνητικής απραξίας και άρνησης να πάρει δομικά μέτρα υγειονομικής προστασίας του λαού.
- Η «ατομική ευθύνη» προβάλλεται συστηματικά από τα κυβερνητικά στελέχη, τους διατεταγμένους επιστήμονες και δημοσιογράφους, για να αποκρύψουν την κυβερνητική ευθύνη και να δικαιολογήσουν τον «υγειονομικό» αυταρχισμό.
Διότι:
Εάν ο λαός υποκύψει στην κυβερνητική προπαγάνδα και αποδεχτεί την ευθύνη, τότε θα δεχτεί ως λογικό τον περιορισμό και την καταστολή της δραστηριότητάς του κατά τον ελεύθερο χρόνο του.
Εάν ο λαός αποδεχτεί την «ατομική ευθύνη», θα αποδεχτεί και τη θρασύτατη κατηγορία από τους ελεεινούς, επίλεκτους και διατεταγμένους επιστήμονες, ότι για την εκθετική αύξηση των κρουσμάτων φταίει η χαλάρωση κυρίως των νέων μετά το πρώτο λοκ ντάουν· φταίει η ανεύθυνη συμπεριφορά του λαού!
Εάν ο λαός αποδεχτεί την «ατομική ευθύνη», δεν θα φταίει το γεγονός ότι η κυβέρνηση μετά από το πρώτο παγκόσμιο λοκ ντάουν άνοιξε τα σύνορα για πάνω από 4.000.000 τουρίστες, χαλαρώνοντας τα υγειονομικά πρωτόκολλα και ελαχιστοποιώντας ελέγχους. Έγιναν περί τα 500.000 τεστ και βρέθηκαν 1.500 κρούσματα· άρα, εισήλθαν στον πληθυσμό περί τους 10.000 νοσούντες τουλάχιστον, την ίδια στιγμή που μετρούσαμε μόνο 50 με 60 ημερήσια κρούσματα. Η κυβέρνηση –κατ’ εντολήν κυρίως των τουριστικών κολοσσών του εξωτερικού– εκτίναξε τη διασπορά, μόλυνε συνειδητά σε τεράστιο βαθμό τον πληθυσμό και τώρα μας εξαναγκάζει σε δεύτερο λοκ ντάουν.
Εάν ο λαός εμπεδώσει ότι φταίει ο ίδιος, τότε θα κατορθώσουν να μας κάνουν να βλέπουμε ο ένας τον άλλο ως απειλή.
Εάν ο λαός εμπεδώσει ότι φταίει η «ανευθυνότητα» στον ελεύθερο χρόνο μας, τότε θα δικαιολογηθεί η αστυνομοκρατία και ο αυταρχισμός.
- Η κυβέρνηση παίρνει κυρίως μέτρα προστασίας της κερδοφορίας των μονοπωλιακών ομίλων από την Οικονομική Κρίση.
Διότι:
Η κυβέρνηση νομοθετεί με διάφορους τρόπους τη μείωση του εργασιακού κόστους, ώστε να μειωθούν οι απώλειες στα κέρδη των μεγάλων επιχειρήσεων. Η μείωση του εργασιακού κόστους (αναστολή εργασίας, μείωση μισθών) ωφελεί μόνο τις μεγάλες επιχειρήσεις, διότι το λοκ ντάουν βγάζει τις περισσότερες μικρομεσαίες νοκ άουτ.
Το λοκ ντάουν –είτε επιβάλλεται με πρόφαση την έκτακτη υγειονομική κρίση είτε ως μέτρο απελπισίας, για να μην οδηγηθεί σε συνολική κατάρρευση το δημόσιο σύστημα υγείας και χρεωθούν πολιτικά– καταστρέφει συντονισμένα τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, οι οποίες πλήττονται ούτως ή άλλως από τις μεγάλες, αλλά σε περίοδο οικονομικής κρίσης στραγγαλίζονται. Τώρα ο στραγγαλισμός και η εξόντωση γίνεται με κυβερνητική εντολή ταυτόχρονα για όλες.
Οι μεγαλύτεροι μονοπωλιακοί όμιλοι το 2020 αύξησαν τις καταθέσεις τους περί τα δέκα δισεκατομμύρια και οι μετρημένοι στα δάχτυλα ισχυρότεροι έλαβαν νέα δάνεια (με μηδαμινό επιτόκιο) ύψους τριών τρισεκατομμυρίων[2]!
- Η κυβέρνηση, εν μέσω οικονομικής κρίσης, παίρνει πολιτικά μέτρα προστασίας της αστικής τάξης και της εξουσίας της.
Διότι:
Ετοίμασαν νομοσχέδιο προληπτικής καταστολής των απεργιών σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα: υπονόμευση του αδιάβλητου και της μαζικότητας των συνδικαλιστικών διαδικασιών, έμμεση καταστρατήγηση του δικαιώματος στην απεργία για το 40% –δήθεν προσωπικό ασφαλείας– στο δημόσιο, τους ΟΤΑ και τα ΝΠΔΔ, κήρυξη παράνομης της απεργίας σε περιπτώσεις όπως η παρουσία στην είσοδο του εργασιακού χώρου –δήθεν άσκηση ψυχολογικής βίας.
Τι έχουμε, λοιπόν, μπροστά μας;
Έναν επιθετικό ιό και μόνο ή μια επιθετική αστική τάξη με όχημα τον επιθετικό ιό;
Κυβερνητική ανευθυνότητα και λάθη ή αδίστακτη αστική πολιτική ισοπέδωσης;
Ποιο είναι το καθήκον μας;
Να καταγγείλουμε απλώς την κυβερνητική ανευθυνότητα ή την αστική επίθεση στον εργαζόμενο λαό με πρόφαση την υγειονομική κρίση και με πραγματική αιτία την υπεράσπιση των μεγαλύτερων κεφαλαιοκρατών από την οικονομική κρίση;
Πώς αρχίζουμε να απαντάμε σε αυτήν την επίθεση;
- Άμεση κινητοποίηση των πρωτοβάθμιων σωματείων για Γενικές Συνελεύσεις σε κάθε κλάδο και πίεση στις Ομοσπονδίες εν όψει του νέου εργασιακού νομοσχεδίου με στόχο την οργάνωση Γενικής Απεργίας.
- Συνδιοργάνωση Συγκέντρωσης από πολιτικούς και εργασιακούς φορείς που θα απαιτεί πραγματικά αποδοτικά υγειονομικά μέτρα στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, τα Νοσοκομεία, τα Σχολεία και τους Χώρους Εργασίας.
– Ο λαός πρέπει να ανακτήσει την αυτοπεποίθησή του –
Σπάμε την Καραντίνα για να συμμετάσχουμε σε Κινητοποιήσεις υπεράσπισης
των Αναγκών και της Αξιοπρέπειάς μας
Εμβόλιο ενάντια στην Εκμετάλλευση, την Αδικία και την Εξαθλίωση δεν θα βγει!
Τηρούμε μέτρα αυτοπροστασίας σε συνωστισμό και
αγωνιζόμαστε για να μην μπει η κοινωνία στον γύψο!
[1] Βλ. ενδεικτικά https://www.youtube.com/watch?v=yMR33d5slFs&feature=emb_logo (45:20 – 51:20)
[2] Βλ. Βατικιώτης Λ., «Δεν είναι πανδημία, είναι ευλογία!».
