Ανακ/ση Δ.Σ. Συλ/γου Μαρξ. Σκέψης “Γ. Κορδάτος” για την κρίση στο κομμουνιστικό κίνημα και τον Σύλλογό μας

Ο πόλεμος της Ρωσίας εναντίον της Ουκρανίας – ως αντιπροσώπου του αμερικανοΝατοϊκού άξονα – ανέδειξε με τον πιο εμφατικό τρόπο το στρατηγικό αδιέξοδο του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος, εντείνοντας την ιδεολογική και πολιτική αμηχανία. Η κρίση αυτή αποτυπώνεται στη διαφορετική στάση των Κομμουνιστικών Κομμάτων της υφηλίου για τη σύγκρουση που μαίνεται. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι πως, ενώ το κυβερνών Κομμουνιστικό Κόμμα Κούβας αρνείται να καταδικάσει τις ενέργειες της Ρωσικής Ομοσπονδίας, το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας έσπευσε να το κάνει από τη πρώτη στιγμή. Στην ελληνική πραγματικότητα η Αριστερά έχει διχαστεί σε δύο τάσεις: μία που υποστηρίζει ότι ο πόλεμος είναι διένεξη μεταξύ ιμπεριαλιστών για διαμοιρασμό σφαιρών επιρροής και μία που ισχυρίζεται ότι ο πόλεμος είναι αποτέλεσμα της επιθετικής επεκτατικότητας των ΗΠΑ- ΝΑΤΟ με στόχο την εξαντλητική αποδυνάμωση και απομόνωση της Ρωσίας. Αυτός ο διχασμός κατορθώνει βαρύ πλήγμα στους κομμουνιστές και αποσυντονίζει-αποδυναμώνει την ενιαία παρέμβασή τους.

Η κρίση αυτή δεν θα μπορούσε να μην εκδηλωθεί και μέσα στον Σύλλογό μας, η οποία, δυστυχώς, κατέληξε και σε αποχωρήσεις συντρόφων που σταθήκαμε μαζί όλο το προηγούμενο διάστημα. Λυπούμαστε για αυτήν την εξέλιξη. Η ουσία αυτής της αντιπαράθεσης σχετίζεται με αδυναμίες του συνόλου της κομμουνιστικής αριστεράς, όπως η συστηματική υποτίμηση της έρευνας και η δυσκολία ανοίγματος μιας ουσιαστικής συζήτησης για τα μεγάλα θεωρητικά ζητήματα της εποχής μας, όπως ο σύγχρονος Ιμπεριαλισμός. Χωρίς αυτήν τη συζήτηση-διερεύνηση στεκόμαστε τυφλοί μπροστά στα γεγονότα και άοπλοι στη μάχη της εποχής.

Όσοι δεν υιοθετούν τα αναθεωρητικά του λενινισμού σχήματα της αλληλεξάρτησης και της ιμπεριαλιστικής πυραμίδας, πρέπει να θέτουν και να διερευνούν ερωτήματα όπως τα εξής: Ποια είναι η ουσία του Ιμπεριαλισμού; Πώς ορίζεται ένα ιμπεριαλιστικό κράτος; Ποιες οι σχέσεις και ομαδοποιήσεις των κρατών στο σύγχρονο ιμπεριαλιστικό σύστημα; Ποια η θέση της Ρωσίας και της Κίνας στο ιμπεριαλιστικό σύστημα; Ποια τα καθήκοντα του παγκόσμιου κομμουνιστικού κινήματος και πώς εξειδικεύονται για εμάς στη χώρα μας; Γιατί σε χώρες που έχουν υποστεί βαρύτατα τον Ιμπεριαλισμό – όπως η Κούβα – οι κομμουνιστές δεν καταδικάζουν τις ενέργειες της Ρωσίας και δεν επιβάλλουν κυρώσεις; Όσο δεν αναγνωρίζεται η κρισιμότητα αυτών των ερωτημάτων ή κρύβεται η διαφωνία, οι πολιτικές θέσεις θα βασίζονται στην εμπειρική αποσπασματικότητα και φαινομενικότητα, στη θετικιστική μεταφυσική. Έτσι η πραγματικότητα θα εμφανίζεται αντεστραμμένη και η πράξη θα στερείται οδηγητικής θεωρίας. Κάθε ζωντανή κομμουνιστική συλλογικότητα οφείλει να εξετάζει σε βάθος αυτά τα ζητήματα. Άλλωστε, η άγνοια δεν βοήθησε ποτέ κανέναν και σίγουρα όχι τους κομμουνιστές.

Μια δυστυχώς ανυπόγραφη ανακοίνωση ορισμένων συντρόφων που διαφωνούν με τις θέσεις του συλλόγου και αποχώρησαν, κινούμενοι σε μια λογική ίσων αποστάσεων, ανέβηκε προσωρινά στην ιστοσελίδα, με ευθύνη του προηγούμενου διαχειριστή της και έξω από κάθε συλλογική διαδικασία. Αν και θεωρούμε ότι σε αρκετά σημεία είναι εξαιρετικά προβληματική, αντιφατική και άδικη, δεν θα μπούμε στη διαδικασία να την σχολιάσουμε και θα μείνουμε στην πολιτική ουσία της υπόθεσης.

Ο Σύλλογός μας, με βάση τις αποφάσεις του, στο επόμενο διάστημα θα λάβει πρωτοβουλίες για την ανασυγκρότηση του κομμουνιστικού κινήματος, θέτοντας στο επίκεντρο τη σημερινή κρίση και εμμένοντας στην προ των αποχωρήσεων πλειοψηφική ανακοίνωσή του, η οποία μεταξύ άλλων αναφέρει:

«Σε κάθε περίπτωση, η νίκη ενάντια στον ιμπεριαλισμό, και η προοπτική του σοσιαλισμού, περνά αναγκαστικά μέσα από την ήττα της στρατηγικής του ευρωατλαντικού ιμπεριαλισμού, ο οποίος ηγεμονεύει σήμερα στον κόσμο, και ειδικότερα στην Ευρώπη και την ίδια τη χώρα μας, η οποία βρίσκεται υπό στενή εξάρτηση από αυτόν.»