1

Ανατριχιαστική εξέλιξη

του Βασίλη Λιόση

 

 

Η συζήτηση που έχει διεξαχθεί γύρω από την πανδημία και τους τρόπους αντιμετώπισής της κρατάει πολύ καιρό, έχει μεγάλο ενδιαφέρον, θέτει νέα και παλιά ζητήματα στο τραπέζι. Ξεκαθαρίζουμε, πρώτα από όλα, προς άρση των όποιων παρεξηγήσεων, τούτα:

  1. Ο ιός είναι υπαρκτός.
  2. Ακούμε με πολύ προσοχή την άποψη των επιστημόνων.
  3. Φοράμε μάσκα.
  4. Δεν συνδέουμε την πανδημία με το 5G.
  5. Ο ιός μεταδίδεται μέσω της μετάληψης.
  6. Ο ιός και η μετάδοσή του δεν είναι θεϊκή τιμωρία αλλά δομικό πρόβλημα του συστήματος.

Ωστόσο, τα μέτρα κοινωνικής αποστασιοποίησης έχουν ένα όριο ή τουλάχιστον διέπονται από σοβαρότατες αντιφάσεις. Το πιο πρόσφατο εξ αυτών είναι μάλλον σοκαριστικό: τα περιπολικά γνωστοποιούν μέσω ντουντούκας σε ανοικτούς χώρους της πόλης ότι απαγορεύονται οι συγκεντρώσεις άνω των εννέα ατόμων, θυμίζοντάς μας ανάλογες απαγορεύσεις επί χούντας. Κι ενώ το παράλογο του πράγματος είναι ολοφάνερο (απίστευτος συνωστισμός στα μέσα μαζικής μεταφοράς, 28 μαθητές ανά τάξη κ.λπ.) αναφύεται ένα ερώτημα: τις αντιφάσεις τις βλέπει μόνον ο απλός πολίτης; Οι κυβερνώντες όχι; Κι επειδή δεν θέτουμε ζήτημα ευφυΐας των ταγών του έθνους (ίσα ίσα) καταλήγουμε αβίαστα στο εξής συμπέρασμα: το συγκεκριμένο μέτρο δεν αποσκοπεί στην προστασία των πολιτών αλλά στην εμπέδωση ενός πνεύματος υπακοής και πειθαρχίας. Ενός πνεύματος που το έχει απόλυτη ανάγκη το σύστημα και ειδικότερα σήμερα και για το επόμενο χρονικό διάστημα όπου αναμένεται αύξηση της φτώχιας, της ανεργίας και της εξαθλίωσης συν το γεγονός ότι προάγει ένα πνεύμα κοινωνικού αυτοματισμού.

Μάλιστα η υποκρισία γίνεται ακόμη πιο έντονη από τη στιγμή που δεν υπάρχει μέριμνα για ουσιαστική αύξηση των ΜΕΘ, για μαζικές προσλήψεις γιατρών, για δωρεάν τεστ για όλο τον λαό, σοβαρή κρατική ενημέρωση για τον ιό κ.ά.

Δυστυχώς η πραγματικότητα που περιέγραφαν οι κινηματογραφικές ταινίες δυστοπίας με την επικράτηση αυταρχικών καθεστώτων που ελέγχουν ολοκληρωτικά συνειδήσεις, σκέψεις, συμπεριφορές και συναισθήματα δεν φαίνεται να είναι πολύ μακριά. Αλλά πάντα ας το ξέρουμε και ας το ξέρουν τον τελευταίο λόγο τον έχει ο λαός!