Άνοιγμα σχολείων: Δεν είναι ανικανότητα – Είναι η λιτότητα

Η σχολική χρονιά ξεκινάει στις 14 Σεπτεμβρίου κάτω από εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες. 

Η κυβέρνηση και το Υπουργείο εδώ και έξι μήνες δεν έχουν δώσει δεκάρα στη δημόσια εκπαίδευση για την αντιμετώπιση της πανδημίας. Αντίθετα μοιράζουν απλόχερα ευχαριστίες σε ιδιώτες και εταιρείες που πετάνε χάντρες στους ιθαγενείς προς χάριν των φοροαπαλλαγών τους.  Η διαχείριση της κρίσης της πανδημίας έγινε προς όφελος του κεφαλαίου και όχι προς όφελος των εργαζόμενων των ανέργων και των λαϊκών στρωμάτων. Η κυβέρνηση της ΝΔ, φρόντισε να εξυπηρετήσει τους επιχειρηματικούς ομίλους (άνοιγμα τουρισμού πληρότητα σε καράβια και αεροπλάνα) και να αφήσει ανοχύρωτο το λαό να συγχρωτίζεται στα ΜΜΜ  χωρίς επί πλέον δρομολόγια, χωρίς μέτρα προστασίας και χωρίς καμιά φροντίδα για τις δομές προσφύγων και μεταναστών. Δεν έκανε τίποτα για να ενισχύσει την υγεία και την παιδεία. 

Είχε χρόνο για να οργανώσει το ασφαλές άνοιγμα των σχολείων, όμως δεν  το έκανε, γιατί προτεραιότητά της δεν είναι οι λαϊκές ανάγκες. Οι ισχυρισμοί Μητσοτάκη, Κεραμέως και Τσιόδρα, ότι θα ήταν επιθυμητό αλλά όχι εφικτό να δημιουργηθούν περισσότερα τμήματα με έως 15 μαθητές ανά τμήμα, έχουν ως βάση το δόγμα της λιτότητας και την αντίληψη ότι η δημόσια δωρεάν παιδεία και η υγεία του λαού είναι περιττό έξοδο του προϋπολογισμού. Τα μικρότερα τμήματα σημαίνουν πόρους – εκτιμούνται γύρω στο 1 δις – για περισσότερα θρανία, περισσότερες αίθουσες, περισσότερες προσλήψεις. Δεν είναι ζήτημα εφικτού, αλλά ζήτημα πολιτικής επιλογής.  

Κι ενώ η επιστημονική κοινότητα θέτει ως όρο το τρίπτυχο μάσκες – αποστάσεις – υγειονομικοί κανόνες, το ΥΠΑΙΘ έχει δικά του συμπεράσματα: Αν οι μαθητές φοράνε μάσκες, τότε δεν χρειάζονται αποστάσεις … Ενώ σε ένα κατάστημα μπαίνουν 2-10 άτομα (ανάλογα με τα τετραγωνικά), στο δημόσιο σχολείο χωράνε 25 μαθητές σε 30 τετραγωνικά και μάλιστα το μεσημέρι θα τρώνε χωρίς μάσκα, μαθητές από τουλάχιστον 2 ή 3 τμήματα, με εκπαιδευτικούς που λίγο πριν βρίσκονταν σε άλλο τμήμα και σε θρανία που λίγο πριν κάθονταν άλλοι μαθητές… Η κοροϊδία σε όλο της το μεγαλείο από ανθρώπους που δεν έχουν περάσει ούτε έξω από ένα δημόσιο σχολείο.

Τα σχολεία μπορούν και πρέπει να ανοίξουν με καθημερινή λειτουργία για όλους τους μαθητές, με λιγότερα από 15 παιδιά στο τμήμα και με την εξασφάλιση της μεγαλύτερης δυνατής ασφάλειας και τήρησης των υγειονομικών πρωτοκόλλων. Αντίθετα, η κυβέρνηση με μια πρωτοφανή επίδειξη κυνισμού, επιμένει στην αντιεκπαιδευτική της ατζέντα θέτοντας σε κίνδυνο την υγεία των μαθητών, των εκπαιδευτικών και των γονιών. Για να συγκαλύψει τις πολιτικές της ευθύνες δεν διστάζει να επιστρατεύσει μια σειρά από ψεύδη που τα φιλικά της ΜΜΕ αναμεταδίδουν για να εξαπατήσουν την κοινωνία:

Όπως ότι ο μέσος όρος των μαθητών ανά τμήμα είναι 17, όταν τα 2/3 των μαθητών των σχολείων της χώρας φοιτά σε τμήματα με αριθμό μαθητών μεγαλύτερο των 17.

Όπως ότι στην μαγική τάξη του Μαγιορκίνη ο κίνδυνος μετάδοσης του ιού είναι ο ίδιος είτε με 15 μαθητές που κάθονται ανά ένας είτε με 25 μαθητές που κάθονται ανά δύο στο ίδιο θρανίο.

Όπως ότι λύθηκε το πρόβλημα καθαρισμού των σχολείων, όταν για πολλά σχολεία δεν έχει διασφαλιστεί η μόνιμη και διαρκής παρουσία καθαριστών/στριών. 

Όπως ότι η τάξη είναι σταθερή ομάδα. Προφανώς δεν υπάρχει ολοήμερο, τουαλέτες, διαλείμματα, ειδικότητες που πηγαίνουν σε 4 διαφορετικά σχολεία και 24 διαφορετικά τμήματα.

Όπως ότι υπάρχει πλήρης κάλυψη υγειονομικού υλικού. Μιλάμε για τις δύο μάσκες και το περίφημο παγουρίνο. Άντε και λίγο αντισηπτικό.

Ως εκπαιδευτικοί είμαστε αντίθετοι με τις αντιλήψεις που αρνούνται τη χρήση της μάσκας ως ένα από τα προστατευτικά μέσα απέναντι στην εξάπλωση της πανδημίας παρ όλες τις δυσκολίες που η μάσκα δημιουργεί τόσο για τον εκπαιδευτικό που θα πρέπει επί ώρες να διδάσκει με αυτήν, όσο και για τους μαθητές των μικρών ηλικιών. Όμως το πρωτεύον δεν είναι η χρήση της μάσκας, αλλά οι συνθήκες συνωστισμού και οι αποστάσεις μεταξύ των μαθητών. Με 25 μαθητές στα τμήματα τα οφέλη της μάσκας μειώνονται σε δραματικό βαθμό.

Η κυβέρνηση, δέσμια στη λογική της λιτότητας και της μηδαμινής κρατικής ευθύνης, ρίχνει νερό στο μύλο ενός ανορθολογικού – αντιεπιστημονικού ρεύματος που έχει κηρύξει τον «πόλεμο της μάσκας». Εμείς από Δευτέρα θα προσπαθήσουμε να πείσουμε στους μαθητές μας και τους γονείς ότι τα μέτρα (αυτο)προστασίας είναι μέτρα κοινωνικής αλληλεγγύης απέναντι στον ηλικιωμένο, τον ασθενή, τον αδύναμο. Ότι δε γίνεται οι ποικίλες ατομικές πεποιθήσεις για τη μάσκα να μπουν πάνω από την υγεία άλλων μαθητών και γονιών. Θα χρησιμοποιήσουμε την πειθώ και όχι την καταστολή. Ταυτόχρονα θα επιχειρήσουμε να πείσουμε τις συλλογικότητες των μαθητών και τον γονέων ότι πρέπει να κινητοποιηθούμε από κοινού ώστε να ανοίξουν τα σχολεία, που πρέπει να ανοίξουν με ασφάλεια, αλλά και ότι κάτι τέτοιο απαιτεί εδώ και τώρα:

Έως 15 μαθητές/τριες σε κάθε τάξη – ένας/μία μαθητής/τρια ανά θρανίο ΤΩΡΑ και πάντα για παιδαγωγικούς και υγειονομικούς λόγους.

Σε όποιο Δήμο δεν είναι εφικτό να βρεθούν κτήρια και αίθουσες, να λειτουργήσουν τμήματα σε απογευματινή βάρδια με διαφορετικούς εκπαιδευτικούς από αυτούς της πρωινής βάρδιας.

Καμία εφαρμογή της εξ αποστάσεως με ανοιχτά σχολεία. Δια ζώσης διδασκαλία σε πραγματικό χρόνο με μαθητές και εκπαιδευτικούς παρόντες. Ειδικές ρυθμίσεις για τις ευπαθείς ομάδες.

Μαζικές προσλήψεις – διορισμοί εκπαιδευτικών. Αυξημένος αριθμός λαμβάνοντας υπόψη τις αυξημένες ανάγκες για τη λειτουργία των σχολείων. Να γίνουν τώρα όλες οι προσλήψεις των αναπληρωτών/τριών σε μία φάση, αποκλειστικά με το πτυχίο και την προϋπηρεσία.

Εξασφάλιση του αναγκαίου προσωπικού καθαριότητας σε όλο το ωράριο λειτουργίας των σχολείων με μόνιμη και σταθερή σχέση εργασίας για τα σχολεία.

Δωρεάν υγειονομικό υλικό (μάσκες, γάντια, αντισηπτικά, θερμόμετρα κλπ) σε καθημερινή βάση για όλους (μαθητές, εκπαιδευτικούς, βοηθητικό προσωπικό). 

Δωρεάν τεστ σε όλους τους/τις εκπαιδευτικούς και τους/τις μαθητές/τριες στην έναρξη της χρονιάς και στη συνέχεια περιοδικά δειγματοληπτικά. Όταν διαπιστώνεται κρούσμα να γίνονται διαγνωστικά τεστ σε όλους. 

Δημιουργία Σχολιατρικής Υπηρεσίας που θα έχει την ευθύνη για τον έλεγχο λειτουργίας των σχολείων αλλά και τη διαχείριση των κρουσμάτων.

Η άθλια πολιτική της κυβέρνησης για τη λειτουργία των σχολείων την εκθέτει σε μεγάλες μάζες της κοινωνίας και την αναγκάζει να απολογείται χωρίς να πείθει. Τα χρόνια αιτήματα του εκπαιδευτικού κινήματος για μαζικές προσλήψεις εκπαιδευτικών και μείωση του αριθμού των μαθητών/τριών ανά τμήμα είναι πλέον υπερώριμα. Οι ταξικές δυνάμεις στο χώρο της εκπαίδευσης χρειάζεται με μεγαλύτερη ευθύνη να συμβάλουν στο ξεπέρασμα της σήψης του κρατικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού των εκπαιδευτικών με συντονισμό, ανάληψη πρωτοβουλιών, ενδυνάμωση των διαδικασιών βάσης σε κάθε σχολείο και σε κάθε πρωτοβάθμιο σωματείο. Εμείς σε αυτές τις ευθύνες θα προσπαθήσουμε να ανταποκριθούμε.

Επιτροπή Εκπαιδευτικών του Συντονισμού

Κομμουνιστικών Δυνάμεων