Τι μπορεί να γίνει απέναντι στο ξεσάλωμα της αστυνομικής τρομοκρατίας;

 

του antapoΚΡΙΤΗ

 

Η αστυνομία και ειδικά οι τραμπούκικες μονάδες της που τάχα αποκαθιστούν την τάξη, εδώ και καιρό βρίσκονται σε παροξυσμό.

Συμπεριφέρονται χωρίς κανένα όριο, συχνά ως κακοποιοί (ας θυμηθούμε τις καταστροφές που έκαναν στη Χίο σε σταθμευμένα αυτοκίνητα ή τον ξυλοδαρμό της οικογένειας Ινδαρέ), καθώς το καθεστώς πλήρους ασυλίας που απολαμβάνουν, δημιουργεί φαινόμενα πλήρους ασυδοσίας.

Χθες ο εικονιζόμενος αξιωματικός των ΜΑΤ έβρισε χυδαία τη μάνα του δικηγόρου που του έκανε εντελώς κόσμια παρατήρηση για τη βία που αδικαιολόγητα ασκούσε.

Σήμερα σε μια πλατεία γεμάτη παιδιά και οικογένειες, ξεπέζεψαν δεκάδες τραμπούκοι και ξυλοκόπησαν ορισμένους από τους παριστάμενους.

Τα ΜΜΕ υιοθέτησαν τη γραμμή της κυβέρνησης ότι “30 άτομα επιτέθηκαν στην αστυνομία”. Δεν είναι ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία φορά που τα εξαγορασμένα μήντια αντιστρέφουν την πραγματικότητα. Ωστόσο οι εικόνες από τα γεγονότα τους διαψεύδουν ολοκληρωτικά.

Αστυνομικοί σε όλη τη χώρα δέρνουν, βρίζουν, χυδαιολογούν, παρενοχλούν, εισβάλουν σε σπίτια, καταπατούν τον νόμο και το Σύνταγμα. Ενίοτε κάποιοι από αυτούς συλλαμβανονται για διακίνηση ναρκωτικών, για κύκλωμα τράφικινγκ, για παροχή προστασίας σε ανθρώπους της νύχτας. Ας μη βιαστούν ορισμένοι να διαχωρίσουν τις συμπεριφορές αυτές σε εμφανώς παράνομες και σε πιθανώς νομότυπες.

Η εκ των προτέρων ασυλία για οποιαδήποτε πράξη αστυνομικού, δημιουργεί την ολοκληρωτική ασυδοσία. Οι σημερινές εικόνες από τη Νέα Σμύρνη δυστυχώς προδίδουν αστυνομικούς ξεσαλωμένους, αφιονισμένους, φανατισμένους από τους προϊσταμένους τους, με ελευθέρας από την πολιτική τους ηγεσία και άρα έξω από κάθε έλεγχο που θεωρητικά υπάρχει σε μια ευνομούμενη πολιτεία.

 

Έτσι ξεκίνησαν να τον βαράνε φορούσε μάσκα συζητούσε μαζί τους. Και ξεκίνησαν να τον βαράνε pic.twitter.com/OgItiIegu7

— Rallou Krini (@Ralloukr) March 7, 2021

 

Και η ασυλία προς την ασυδοσία της ΕΛΑΣ είναι στρατηγική επιλογή ενός συστήματος εξουσίας που ξέρει ότι η πολιτική του θα γεννήσει αντικειμενικά κοινωνικές αντιδράσεις. Χρειάζεται λοιπόν ένα στρατό πραιτοριανών δίχως δημοκρατικά αισθήματα ή συνταγματικές ευαισθησίες που θα επιβάλει την τάξη.

Η κατάσταση έχει ξεφύγει με την προτροπή ενός υπουργού που μας κατσικώθηκε ως πετυχημένος επειδή στη διάρκεια της θητείας του πριν είκοσι χρόνια έσκασε μια βόμβα στα χέρια του Ξηρού. Αν η καθοδήγηση ωστόσο είναι του Χρυσοχοΐδη, η κάλυψη είναι από ολόκληρο το πολιτικό προσωπικό της αστικής τάξης.

Γνωρίζουν όλοι πολύ καλά ότι οι αντιλαϊκές πολιτικές που εφαρμόζονται απαιτούν θωράκιση. Δεν είναι τυχαίο ότι σε περίοδο πανδημίας οι μοναδικές οργανικές θέσεις που δημιουργήθηκαν στο δημόσιο ήταν στην αστυνομία. Γιατροί και νοσηλευτές προσλήφθηκαν (όσοι προσλήφθηκαν) ως επικουρικό προσωπικό (συμβασιούχοι). Και φυσικά μπορεί ο δημόσιος λόγος να κατακλύζεται από την προπαγάνδα της “αριστείας”, αλλά κανέναν δεν ενοχλεί να προσλαμβάνονται ημιεγγράμματοι παιδοβούβαλοι στα σώματα ασφαλείας ενώ νέοι άνθρωποι με γνώσεις και δεξιότητες να φυτοζωούν μεταξύ ανεργίας και απλήρωτης εργασίας.

Το τοπίο είναι δυστοπικό και η καταστολή και η κρατική τρομοκρατία θυμίζει οργουελιανά τοπία. Οι νέες ηλικίες είναι στο στόχαστρο της ΕΛΑΣ ενώ πλέον ολόκληρες γειτονιές τρομοκρατούνται όταν αποφασίζουν οι τραμπούκοι να εφορμήσουν.

Από την κορυφή του κράτους, τον Κ. Μητσοτάκη που κουνά διαρκώς το δάχτυλο προς την απρόσεχτη κοινωνία όταν ο ίδιος δεν βολτάρει ανέμελα στην Ικαρία και στην Πάρνηθα, μέχρι τον τελευταίο τραμπούκο της ΕΛΑΣ που δέρνει, βρίζει, βασανίζει, σε έξαλλη κατάσταση, η καταστολή σε όλη της την πυραμίδα, από την κορυφή μέχρι τη βάση, βρίσκεται σε οργασμό.

Πριν μας πνίξει ολοκληρωτικά η νοσηρή αίσθηση της εκτροπής και η ασφυξία ότι δεν μπορεί να γίνει τίποτα απέναντι σε ένα πάνοπλο αφιονισμένο μηχανισμό χρειάζεται να σκεφτούμε και να μιλήσουμε πολιτικά:

Πρώτον με τη μαζική – όσο γίνεται πιο μαζική αντίδραση στην αστυνομοκρατία και στην ασυδοσία των σωμάτων καταστολής. Η αυθόρμητη πορεία κατοίκων της Νέας Σμύρνης για παράδειγμα, απέναντι στον σημερινό χουλιγκανισμό της αστυνομίας είναι σημαντική. Οι μαζικές αντιδράσεις θα δημιουργούν πολιτικό κόστος αλλά και θα ξυπνούν ερωτηματικά σε τμήματα της κοινωνίας που δεν μπορούν να φανταστούν ότι αστυνομικοί στην Ελλάδα του 2021 συμπεριφέρονται ως κακοποιοί. Και φυσικά με την συγκεκριμένη αποκάλυψη εικόνας και ήχου αστυνομικών που βιάζουν τα συνταγματικά δικαιώματα των πολιτών. Είναι φυσικά πολύ πιθανό ο “φιλελεύθερος” Μητσοτάκης να απαγορεύσει την καταγραφή βίντεο στα χνάρια του Μακρόν, αλλά οι νέες τεχνολογίες ενίοτε μπορούν να λειτουργήσουν αποκαλυπτικά για κάθε αυθαιρεσία.

Δεύτερο και εξίσου σημαντικό: Να συγκροτηθούν πολιτικά αιτήματα ενάντια στην εκτός δημοκρατικού πλαισίου αστυνομία. Αυτό δεν είναι ζήτημα συγκεκριμένων πολιτικών χώρων, αλλά καθολική απαίτηση για όλους τους προοδευτικούς – δημοκρατικούς χώρους. Στις ΗΠΑ για παράδειγμα το κίνημα Black Lives Matter συγκροτήθηκε γύρω από το αίτημα της μείωσης της χρηματοδότησης στην αστυνομία. Στην Ελλάδα πεθαίνουν άνθρωποι στα νοσοκομεία εκτός ΜΕΘ αλλά οι δαπάνες για τα σώματα καταστολής είναι θηριώδεις και έξω από κάθε λογική.

Ένα πλαίσιο πολιτικών αιτημάτων είναι απαραίτητο:

Να μειωθεί η χρηματοδότηση της αστυνομίας και το εξοικονομηθέν ποσό να πάει σε σχολεία που πέφτουν από σεισμούς και νοσοκομεία που γεμίζουν ασθενείς.

Να μειωθεί το προσωπικό στα σώματα καταστολής και να αυξηθούν γιατροί, νοσηλευτές, εκπαιδευτικοί, πυροσβέστες, οδοκαθαριστές, κοινωνικοί λειτουργοί, ψυχολόγοι, κλπ. Δηλαδή να προσληφθούν σε δημόσιες και κρατικές υπηρεσίες χρήσιμες για την κοινωνία ειδικότητες, που προσφέρουν πραγματικό έργο, βοηθούν ανθρώπους, στηρίζουν παιδιά και οικογένειες, σώζουν ζωές.

Να αποταχθούν οι αστυνομικοί που συμπεριφέρονται εκτός νόμου, βρίζουν, χτυπούν, σακατεύουν, χυδαιολογούν.

Να διαλυθούν τα σώματα των τραμπούκων εποχούμενων σε δίκυκλα.

Να οδηγηθούν στη δικαιοσύνη, έστω και μετά από χρόνια, οι διοικητές των τμημάτων των ΜΑΤ, ΔΙΑΣ, ΔΡΑΣΗ κλπ, που συμπεριφέρονται ως κοινοί χουλιγκάνοι.

Να κοπεί η πλάκα με τις γελοίες ΕΔΕ (μόλις διατάχθηκε ακόμα μία για τα σημερινά γεγονότα, αλλά δεν υπάρχει κανείς που δεν ξέρει πού θα καταλήξει) και τις γελοιωδέστερες επιτροπές των Αλιβιζάτων. Η αστυνομία έχει τυπικά και επισήμως κακοφορμίσει, έχει μετατραπεί σε φασιστικό φυτώριο, και δεν μπορεί εκ των έσω να εκδημοκρατιστεί, έστω στοιχειωδώς.

Απαιτούνται μαζικές αποτάξεις, μαζικότερες απολύσεις, κάθισμα των υπεύθυνων διοικητών στο εδώλιο της δικαιοσύνης. Και φυσικά ατιμωτική απόσυρση του Χρυσοχοΐδη από το δημόσιο βίο. Ως εδώ.

Και επειδή από την άλλη “σύσσωμος” ο δημοκρατικός κόσμος ανατρίχιασε σήμερα για μια ακόμα φορά, ας αναρωτηθούμε:

Πόσοι αστυνομικοί αποτάχθηκαν για παράβαση καθήκοντος επί προηγούμενης κυβέρνησης; Πόσοι αστυνομικοί απολύθηκαν γιατί παραβίασαν τους κανονισμούς, τους νόμους και το σύνταγμα; Και από την άλλη πόσες αύρες αγοράστηκαν; Πόσα λεφτά δόθηκαν για εξοπλισμό των οργάνων καταστολής; Ποιος διοικητής διμοιρίας των ΜΑΤ οδηγήθηκε στη δικαιοσύνη για τις αθλιότητες των αντρών του; Ποιος διοικητής της ΔΙΑΣ διώχθηκε από το σώμα για τα κατορθώματα των τραμπούκων του;

Ο αστυνομικός τραμπουκισμός έμεινε ατιμώρητος, πήρε κάλυψη, εξαγριώθηκε, ξεσάλωσε, και σήμερα έχει κανονικοποιηθεί.

Και το πολιτικό αίτημα για εκκαθάριση της φασιστικής γάγγραινας από το αστυνομικό σώμα, πρέπει να γίνει πάνδημο.

Το “μπάτσοι γουρούνια δολοφόνοι” ειναι κατανοητό όταν σε δέρνουν αναίτια, αλλά είναι εκτονωτικό.

Χρειάζονται απολύσεις, αποχρηματοδότηση, αποτάξεις, αφαίρεση αρμοδιοτήτων, αναδιαπαιδαγώγηση στις συνταγματικές αρχές και στα πολιτικά δικαιώματα όσων πρέπει να απομείνουν, μείωση εξοπλισμού, αφοπλισμός συγκεκριμένων μονάδων κοκ.

Το αίτημα αυτό πρέπει να υιοθετηθεί από τα κοινοβουλευτικά κόμματα που έχουν μια κάποια αναφορά στη δημοκρατία (από ΚΚΕ μέχρι ΚΙΝΑΛ), να γίνει πράξη από ενδεχόμενη επόμενη κυβέρνηση, να γίνει αντικείμενο απαίτησης από το λαϊκό κίνημα.

Και ας μη φοβούνται οι οπαδοί της τάξης από την αποχρηματοδότηση ή τις αναγκαίες απολύσεις: Έτσι κι αλλιώς η αστυνομία δεν ασχολείται ιδιαίτερα με το έγκλημα. Πριν δύο μήνες πυροβολισμοί μαφιόζων έπεσαν στη Νέα Σμύρνη με έναν νεκρό σε πλατεία. Η αστυνομία ήταν απούσα. Ήρθε για να δείρει όμως τους περίοικους που έκαναν τη βόλτα τους δύο μήνες μετά. Και κακά τα ψέματα, η αστυνομία που ξεσάλωνε σήμερα κυνηγώντας πολίτες είναι η ίδια αστυνομία που άφηνε ανενόχλητο τον Λιγνάδη και έκανε δύο μήνες να ψάξει το σπίτι του για ευρήματα.

Ο ρόλος της και η αρμοδιότητά της είναι σαφής.

Αναδημοσίευση από το antapocrisis.gr