Απλή εξίσωση

του Δημήτρη Καλτσώνη

αν. καθηγητή θεωρίας κράτους και δικαίου

Πάντειο Πανεπιστήμιο

εφημ. ΤΑ ΝΕΑ 6/3/2020

Η εξίσωση φαίνεται και είναι απλή. Το αντιδραστικό καθεστώς της Τουρκίας προσπαθεί να πιέσει την Ευρωπαϊκή Ένωση να λάβει ισχυρότερα μέτρα ενάντια στη Ρωσία και στην κυβέρνηση Άσαντ στη Συρία. Γιατί; Γιατί απλούστατα τα σχέδια Ερντογάν για τη Συρία δεν μπορούν να υλοποιηθούν. Εκτιμά ο Ερντογάν πως η εξώθηση των δύσμοιρων προσφύγων στα σύνορα με την Ελλάδα θα οδηγήσει σε μια πιο ενεργητική θέση τη Γερμανία και όλη την ΕΕ.

            Η κίνηση δείχνει να αποδίδει καρπούς αφού η Γερμανίδα υπουργός Άμυνας δήλωσε πως ΕΕ και ΗΠΑ θα πρέπει να ασκήσουν μεγαλύτερη πίεση. Σε ποιον; όχι στον Ερντογάν αλλά στην κυβέρνηση Άσαντ και στο σύμμαχό της Ρωσία. Απείλησε μάλιστα με οικονομικές κυρώσεις σε βάρος της Μόσχας. Εξαιρετική “λογική”: εδώ και μήνες αναζητούνται οι κυρώσεις της ΕΕ σε βάρος της Τουρκίας για τις προκλητικές παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας αλλά τελικά η Γερμανία θα τις επιβάλλει αλλού.

            Στην πραγματικότητα δεν είναι διόλου περίεργο όλο αυτό. Αρκεί να θυμηθούμε πώς ξεκίνησε ο αιματηρός εμφύλιος στη Συρία και οι ξένες επεμβάσεις που διαρκούν σχεδόν μια δεκαετία με αναρίθμητους νεκρούς και εκατομμύρια ξεριζωμένους. Η Γαλλία, η Βρετανία, η ΕΕ, οι ΗΠΑ έχουν την ευθύνη. Παραβίασαν την εθνική κυριαρχία της Συρίας, υποστήριξαν με τον ένα ή άλλο τρόπο την ανατροπή του Άσαντ και το διαμελισμό της Συρίας. Το γεγονός ότι το καθεστώς Άσαντ δεν είναι αρεστό δεν απαλλάσσει από την ευθύνη. Μήπως το καθεστώς Ερντογάν είναι αρεστό;

            Και η ελληνική κυβέρνηση; Έρμαιο των παιγνίων Ερντογάν και ΕΕ. Δεν άσκησε ούτε στοιχειώδη πίεση στην Τουρκία, δεν διατύπωσε ούτε μια νότα διαμαρτυρίας στον Τούρκο πρέσβη. Σε ένα κρεσέντο παραλογισμού, “χτυπάει το σαμάρι” (τους πρόσφυγες) μόνο που το “γαϊδούρι” δεν μπορεί να ακούσει έτσι. Και απέναντι στην ΕΕ τι ζήτησε η ελληνική κυβέρνηση; Επί της ουσίας τίποτα. Ούτε απείλησε στα σοβαρά να μπλοκάρει τις αποφάσεις της ΕΕ, ούτε ζήτησε να επιβληθούν κυρώσεις στην Τουρκία, ούτε απαίτησε από την ΕΕ να αναλάβει την προστασία και περίθαλψη των προσφύγων, αφού η ΕΕ είναι υπεύθυνη για την κακοδαιμονία τους. Εκείνη είναι που τους ξερίζωσε από τα σπίτια τους. Και σαν να μην έφταναν αυτά, η ελληνική κυβέρνηση φέρνει ουσαστικά ευρωπαϊκές δυνάμεις να φυλάξουν τα σύνορά μας. Αλήθεια, μετά από όλα αυτά, από που προκύπτει τόση εμπιστοσύνη;

            Στους καιρούς της δίνης, ας μην μας λείψει η λογική και η ανθρωπιά. Προσωπικά πάντως είμαι αισιόδοξος. Η πορεία της ανθρωπότητας είναι μια επώδυνη διαδικασία από το σκοτάδι της αμάθειας στο φως της γνώσης.