Απλή λογική για τον δημόσιο τομέα
Απλή, απλούστατη είναι η λογική της κυβέρνησης για ό,τι έχει μείνει στο δημόσιο τομέα, τη ΔΕΗ κλπ. Τα “εξυγιαίνει” και τα δίνει στους ιδιώτες. Τι σημαίνει πρακτικά αυτό; Ότι γινόταν πάντα δηλαδή. Το κράτος, δηλαδή οι φορολογούμενοι, δηλαδή οι εργαζόμενοι -γιατί αυτοί πληρώνουμε τους φόρους, όχι το μεγάλο κεφάλαιο- θα πληρώσουμε τις ζημιές της κακοδιαχείρισης των κυβερνήσεων, τόσο της προηγούμενης, όσο και των παλαιότερων. Και αφού πληρώσουμε τη ζημιά, θα δοθεί χάρισμα, σε εξευτελιστικές τιμές, στο κεφάλαιο.
Υπάρχει όμως και ένα πρόσθετο ζήτημα, ιδεολογικό. Η κυβέρνηση λέει ότι ο δημόσιος τομέας είναι αναποτελεσματικός ενώ ο ιδιωτικός είναι πάντα αποτελεσματικός. Μόνο που αυτή η άποψη κρύβει πολλά ψέμματα. Ένα από αυτά είναι ότι ο δημόσιος τομέας δεν είναι γενικά και πάντα ζημιογόνος. Είναι ζημιογόνος όταν υπάρχουν κακοί διαχειριστές όπως υπήρξαν οι διαφόρων αποχρώσεων κυβερνήσεις της χώρας μας. Δεύτερο, οι κακοί διαχειριστές υπήρξαν πάντα σκόπιμα τέτοιοι γιατί μέσω της κακοδιαχείρισης πλούτιζαν οι “ημέτεροι”, διοχετευόταν τζάμπα σχεδόν υπηρεσίες και πλούτος προς τις μεγάλες ιδιωτικές επιχειρήσεις και φτιαχνόταν το πελατειακό σύστημα των κυβερνητικών κομμάτων. Τρίτο, ότι την κακοδιαχείριση του ιδιωτικού τομέα και τις ζημιές του, πρώτα απ’ όλα των τραπεζών, όταν χρεοκοπούν, πάλι το δημόσιο τα πληρώνει, δηλαδή οι φορολογούμενοι, δηλαδή οι εργαζόμενοι. Έχει γίνει πάμπολες φορές αυτό, και στα μνημονιακά χρόνια, και τις προηγούμενες δεκαετίες. Ε, μετά από όλα αυτά, και με τη στήριξη των αναπτυξιακών νόμων (δηλαδή πάλι δημόσιου χρήματος) εύκολο είναι να είσαι μεγαλοεπενδυτής. Όλα τζάμπα!!!