Στον διάβολο το μουντιάλ του Κατάρ!

του Βασίλη Λιόση

Ο κόσμος αγαπά το ποδόσφαιρο, και αγαπά να το παρακολουθεί στην τηλεόραση. Κάθε φορά που πρόκειται να διεξαχθεί ένα παγκόσμιο ή ευρωπαϊκό κύπελλο, περιμένουμε με λαχτάρα να παρακολουθήσουμε τα παιχνίδια.

Δεν πρέπει να έχουμε καμία αυταπάτη. Σε όλες αυτές τις διαδικασίες «χορεύουν» εκατομμύρια δολάρια ή ευρώ. Παρεμβαίνουν πολυεθνικές, προωθείται μία συγκεκριμένη νοοτροπία, αναπαράγεται η κυρίαρχη ιδεολογία με πολλούς τρόπους

Ακόμη κι όσοι αντιλαμβανόμαστε όλο το παρασκήνιο, αυτό δεν μας εμποδίζει να απολαύσουμε την εξέλιξη ενός συναρπαστικού αγώνα. Ειδικά αν είναι καλοκαίρι οι παρέες μαζεύονται κι εν μέσω σχολιασμών, κατανάλωσης πίτσας, πειραγμάτων, χαίρονται, στενοχωριούνται αλλά σε κάθε περίπτωση περνάνε καλά. Άλλωστε, όπως είπε ο Λατίνος κωμωδιογράφος Τερέντιος, «τίποτα το ανθρώπινο δεν μου είναι ξένο», ρήση που υιοθέτησε και ο Μαρξ.

Αυτό, όμως, το Μουντιάλ έχει γράψει ήδη, πριν καλά καλά ξεκινήσει, ιστορία. Και η ιστορία που έχει γράψει είναι φρικτή. Σύμφωνα με δημοσιεύματα υπάρχουν χιλιάδες εργάτες νεκροί καθώς κατασκεύαζαν τα φαραωνικά έργα. Κάποιες εκτιμήσεις μιλάνε μέχρι και για 18.000 νεκρούς. Οι θάνατοι προέρχονται είτε από τα κλασικά εργατικά ατυχήματα είτε από το γεγονός ότι στοιβάζουν τους εργάτες σε κοντέινερ μέσα σε απαράδεκτες συνθήκες και υψηλές θερμοκρασίες.

Κατά τα άλλα οι άθλιοι διοργανωτές βουτηγμένοι στην υποκρισία, απαγόρευσαν την κατανάλωση αλκοόλ γύρω από τα γήπεδα. Το αλκοόλ απαγορεύεται όχι όμως και οι δολοφονίες ανθρώπων.

Άνθρωποι που πάνε από τις γύρω χώρες (Ινδία, Πακιστάν, Νεπάλ, Μπαγκλαντές Σρι Λάνκα) για να εξασφαλίσουν το μεροκάματο του τρόμου και να μπορέσουν να προσφέρουν στις οικογένειές τους, αφήνουν τα κόκαλά τους στο Κατάρ. Παραθέτουμε το συγκλονιστικό γράμμα της συζύγου ενός νεκρού εργάτη της οποίας αρνήθηκαν αποζημίωση για τον θάνατο του συντρόφου της:

Η ζωή του φαίνεται πως άξιζε τόσο λίγο τελικά. Ήθελα απλά να είναι εδώ μαζί μου, χωρίς να ζητάω χρήματα για τη ζωή του. Όταν μου είπαν ότι πέθανε ένιωσα σαν να έπεφτα από τον ουρανό. Ήταν πέρα από κάθε φαντασία. Δεν μπορούσα να το πιστέψω. Πώς μπορώ να τον ξεχάσω;

Είπαν ότι η καρδιά του ευθύνεται για τον θάνατό του, αλλά ποτέ δεν είχε πρόβλημα. Μου έλεγε για τη ζέστη εκεί έξω, πως ένιωθε τη ζέστη του δρόμου κάτω από τα παπούτσια του.

Μου έλεγε ότι δεν υπήρχε σκιά στο γήπεδο όταν κρεμόταν στα σχοινιά. Δούλευε πολλές ώρες, αλλά ποτέ δεν είχε πρόβλημα με την υγεία του.

Στο διάβολο το Μουντιάλ του Κατάρ! Ζούμε στην εποχή των τεράτων αλλά ας μην συνηθίσουμε το τέρας!

* Πήραμε την εικόνα από σχετικό ρεπορτάζ του Ημεροδρόμου