Για τη δράση του εκπαιδευτικού κινήματος σε συνθήκες κορονοϊού & το πολυνομοσχέδιο παιδείας της κυβέρνησης ΝΔ

του Φάνη Παππά,

μέλους του ΔΣ ΣΕΠΕ Αιγάλεω

Μια ακόμα κινητοποίηση εκπαιδευτικών σωματείων έγινε την Παρασκευή 24/4, παρά την επιβολή περιορισμένης κυκλοφορίας λόγω κορονοϊού. Ήταν η τρίτη στη σειρά μετά τις δύο της Μεγάλης Εβδομάδας.

Στην πρώτη, στο Υπουργείο Εργασίας, διεκδικήσαμε με σωματεία του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα πραγματικά μέτρα στήριξης του Δημόσιου Συστήματος Υγείας και των υγειονομικών (προσλήψεις, ΜΕΘ, αναλώσιμα) διατρανώνοντας πως η μάχη ενάντια στον Covid δεν κερδίζεται με… παλαμάκια απ’ τα μπαλκόνια και ψίχουλα, όταν την ίδια στιγμή χαρίζονται 30 εκατ. ευρώ στις ιδιωτικές κλινικές. Επίσης, στηρίξαμε δίκαια αιτήματα εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα, που βάλλονται από τις Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου της κυβέρνησης της ΝΔ λόγω των έκτακτων συνθηκών. Και, φυσικά, δείξαμε στην πράξη πως είναι ανεπίτρεπτο με πρόσχημα τον κορονοϊό να μπαίνει η δράση του συνδικαλιστικού κινήματος στον γύψο, μιας κι αυτό βολεύει τις τωρινές κι αυριανές στοχεύσεις της κυβέρνησης.

Η δεύτερη και η τρίτη κινητοποιήσεις είχαν να κάνουν με την ανήθικη ανακοίνωση ενός εφ’ όλης της ύλης νομοσχεδίου για την Παιδεία μέσα στις διακοπές του Πάσχα και μέσα στη δίνη των απαγορεύσεων κυκλοφορίας λόγω κορονοϊού. Εμπειρία από καταθέσεις αντιλαϊκών νομοσχεδίων την περίοδο του Πάσχα ή άλλων διακοπών έχουμε πολύ μεγάλη από τα προηγούμενα χρόνια και κυβερνήσεις. Σε αυτόν τον χρόνο δυσχεραίνονται και περιορίζονται αντικειμενικά οι αντιδράσεις του μαζικού, λαϊκού κινήματος κι αυτός είναι ο πρώτος λόγος που είναι ανήθικη μια τέτοια κίνηση. Ο δεύτερος λόγος έχει να κάνει με τις ιδιαίτερες συνθήκες εγκλεισμού λόγω κορονοϊού. Είναι δε τόσο εξόφθαλμα ανήθικο να πηγαίνει σε διαβούλευση και στη Βουλή το νομοσχέδιο –ενώ όλο το μαθητικό το φοιτητικό και το εκπαιδευτικό κίνημα υποαπασχολείται με την ανυπόληπτη καρικατούρα της λεγόμενης τηλεκπαίδευσης με χουντικής έμπνευσης διατάξεις απαγόρευσης της κυκλοφορίας– που ακόμα κι αυτές οι πλειοψηφούσες παρατάξεις στα ΔΣ ΔΟΕ & ΟΛΜΕ, που δεν φημίζονται για τα αγωνιστικά τους αντανακλαστικά, ζητούν μετ’ επιτάσεως να αποσυρθεί τώρα το νομοσχέδιο.

Για ένα νομοσχέδιο 125 σελίδων θα μπορούσαν να γραφτούν πάρα πολλά. Θα περιοριστούμε μόνο σε κάποια ενδεικτικά σε μια προσπάθεια να φανεί πως μόνο τυχαία δεν ήταν η κατάθεσή του τη συγκεκριμένη στιγμή. Εξίσου καθόλου τυχαία το Άρθρο 1 τιτλοφορείται «Εργαστήρι Δεξιοτήτων», ήπιων όπως αναφέρεται. Σε συνδυασμό και με προηγούμενες τοποθετήσεις της Υπουργού Παιδείας, από το Νηπιαγωγείο ακόμα οι μαθητές θα «μαθαίνουν» επιχειρηματικότητα, εθελοντισμό, Αγγλικά, Ν.Τ. κ.λπ.. Πρόκειται για περαιτέρω υλοποίηση των απαιτήσεων του Συμβουλίου των Ευρωπαίων Βιομηχάνων, οι οποίοι, στο πλαίσιο της πλήρους προσαρμογής των ευρωπαϊκών εκπαιδευτικών συστημάτων στην οικονομία της αγοράς, επιδιώκουν την καλλιέργεια «ληξιπρόθεσμων» δεξιοτήτων (κάποιες εκ των οποίων σε ακόμα πιο αντιδραστική ιδεολογικά κατεύθυνση) αντί για παροχή στέρεας επιστημονικής γνώσης και κοινωνικοποίησης που έχει ανάγκη ο μαθητής. Το εκπαιδευτικό κίνημα, με όλες τις αδυναμίες του, έχει σταθερά αντιπαλέψει και καθυστερήσει αυτές τις μεθοδεύσεις από το 1995 περίπου και μετά.

Στο Δημοτικό απαγορεύουν να υπάρχουν τμήματα με λιγότερους από είκοσι μαθητές. Αυτό οδηγεί σε συγχωνεύσεις τμημάτων και αύξηση των μαθητών ανά τμήμα, το οποίο με τη σειρά του χειροτερεύει τις συνθήκες διδασκαλίας και μάθησης, υπονομεύοντας τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών, αλλά και τα εργασιακά των εκπαιδευτικών.

Αντί για πρόσληψη επικουρικών ειδικοτήτων όπως ψυχολόγοι, κοινωνιολόγοι κ.ο.κ., που είναι πάγιο αίτημα του εκπαιδευτικού κινήματος αλλά… κοστίζει (είπαμε, το «λεφτόδεντρο» υπάρχει μόνο για το ΝΑΤΟ, όχι για Παιδεία, Υγεία κι άλλα τέτοια… κοστοβόρα), θεσμοθετείται ο «Εκπαιδευτικός Εμπιστοσύνης», δηλαδή άλλο ένα καθήκον «στου κασίδη το κεφάλι», λες και η εντατικοποίηση που επεκτείνεται τα τελευταία χρόνια δεν αρκεί, πρέπει να προσθέσουμε κι άλλα.

Στη Δευτεροβάθμια αυξάνονται τα εξεταζόμενα μαθήματα σε Γυμνάσιο και Λύκειο, επανέρχεται η «Τράπεζα Θεμάτων», επεκτείνεται ο θεσμός των πρότυπων και πειραματικών… μέχρι και η αναγραφή της διαγωγής επανενεργοποιείται. Όλα αυτά επιβεβαιώνουν την εξετασιοκεντρική λογική και τη λογική της ψευδεπίγραφης «αριστείας» της κυβέρνησης ΝΔ. Ουσιαστικά, το σχολείο γίνεται πιο ταξικό και κοινωνικά και εκπαιδευτικά μεροληπτικό εις βάρος των οικονομικά αδυνάτων, στους οποίους δείχνει είτε την πόρτα της πρόωρης εξόδου είτε τις «δεξιότητες» που λέγαμε παραπάνω. Έτσι, φτιάχνουν τον αυριανό ημιμαθή και ελαστικά εργαζόμενο, που κάθε τρεις και λίγο θα ψάχνει για νέες καταρτίσεις και νέα εργασία (αν βρίσκει). Με ένα σμπάρο, όμως, δύο τρυγόνια για την κυβέρνηση, καθώς μόνο η επαναφορά της «Τράπεζας Θεμάτων» θα επιφέρει με βάση την ιστορική εμπειρία (2014, εφαρμογή της «Τράπεζας Θεμάτων» από την προηγούμενη κυβέρνηση ΝΔ) 15% περίπου αύξηση στα φροντιστήρια.

Τελευταίο, αλλά εξίσου σημαντικό, η εσωτερική και εξωτερική αξιολόγηση. Τουλάχιστον αυτή η κυβέρνηση τη λέει με το όνομά της, δεν τη βαφτίζει «αποτίμηση», όπως η προηγούμενη (κατά το πρότυπο της «Τρόικας» που έγιναν «Θεσμοί»). Κι όχι μόνο αυτό, αλλά ο νυν πρωθυπουργός και τέως υπουργός Εσωτερικών φαίνεται να έχει διδαχθεί από το πάθημα του 2014. Ούτε κιχ δεν βγάζει για ενδεχόμενες απολύσεις «μέτριων» ή «κακών» εκπαιδευτικών. Βέβαια, όπως λέει κι ο λαός, «ο λύκος κι αν εγέρασε κι άλλαξε την προβιά του….». Αλλά και χωρίς τον φόβο των απολύσεων, ένα είναι σίγουρο και ουσία της αξιολόγησης: κατηγοριοποίηση σχολείων, εκπαιδευτικών και μαθητών, με αποτέλεσμα ακόμα μεγαλύτερη μείωση της υποχρηματοδότησης των τελευταίων στην κατάταξη, άρα, ακόμα μεγαλύτερο πλήγμα στη δυνατότητα μόρφωσης των μη εχόντων μαθητών. Πολύ μεγάλη εντατικοποίηση και υποβάθμιση των εργασιακών συνθηκών των εκπαιδευτικών και άνοιγμα πολύ περισσότερων «κερκοπορτών» για παραπέρα ιδιωτικοποίηση κι άλλων πλευρών του δημόσιου σχολείου (βλ. χορηγούς, προγράμματα δεξιοτήτων, φιλοευρωενωσιακά κ.λπ.).

Πάνω από 25 χρόνια (Ν. 2525/97 του Αρσένη) το εκπαιδευτικό κίνημα αντιστέκεται και βάζει φρένο στις προσπάθειες επαναφοράς της αξιολόγησης. Ας το θυμόμαστε αυτό όταν ξαναρχίσουν να ηχούν οι «Σειρήνες» του «τίποτα δεν γίνεται με τους αγώνες». Σήμερα τα πράγματα είναι πιο δύσκολα, καθώς οι πλειοψηφούσες παρατάξεις σε ΔΟΕ & ΟΛΜΕ έχουν εγκαταλείψει τη θέση της Αποχής από κάθε αξιολόγηση, προς τέρψιν των κομματικών τους προϊσταμένων. Στον αντίποδα, όμως, 77 σύλλογοι Α΄/βάθμας και ΕΛΜΕ συντονίζονται με αυτό το σύνθημα (δηλ. αποχή από κάθε αξιολόγηση).

Προέχει η ενωτική μετωπική διάθεση να επιβεβαιώνεται στην προσπάθεια ανάπτυξης αγώνων. Ενωτική διάθεση συμμαχιών στην πράξη δεν είναι ένα σωματείο όπου είναι πλειοψηφούσα η αριστερή παράταξη να βγάζει ένα κείμενο και να καλεί τους υπόλοιπους να ακολουθήσουν με τα αντίστοιχα συντονιστικά σωματείων, συντασσόμενοι κάτω από κομματικούς σχεδιασμούς. Ενωτική αγωνιστική απάντηση είναι να συνδιαμορφώνονται –ισότιμα, συνθετικά και με σεβασμό στην άλλη άποψη– τα κείμενα και οι αποφάσεις που έρχονται σε αντιπαράθεση με την κυβερνητική πολιτική και την πολιτική της Ε.Ε., έστω και αν αυτό είναι δυσκολότερο. Στόχος είναι ένας ρωμαλέος πόλος στο εργατικό κίνημα, που δεν θα υποκύπτει σε σκοπιμότητες και μικρομματικούς σχεδιασμούς και θα διαμορφώνει άλλη ρότα στις εκπαιδευτικές ομοσπονδίες.

Η μάχη με τον κορονοϊό θα συνεχιστεί και θα πυροδοτήσει-συγχωνευθεί με μια ακόμα βαθύτερη καπιταλιστική οικονομική κρίση από εκείνη του 2008 (κάποιοι οικονομολόγοι τη συγκρίνουν με το 1929). Σε κάθε κρίση ο καπιταλισμός βρίσκει μια χρυσή ευκαιρία να πάει τα δικαιώματα των εργαζομένων και της νεολαίας ακόμα πιο πίσω, πιο βαθιά στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Είναι ζωτική ανάγκη για το εκπαιδευτικό και συνολικά το εργατικό κίνημα να μην απεμπολήσει το αναφαίρετο δημοκρατικό του δικαίωμα να δρα, να συναθροίζεται, να διαδηλώνει, ακόμα και εν μέσω κορονοϊού (τηρώντας τους όρους υγειονομικής προφύλαξης). Είναι ζωτική ανάγκη οι εκπαιδευτικοί όλων των βαθμίδων μαζί με τους γονείς να μαζικοποιήσουν τώρα –όχι στο ακαθόριστο μέλλον– τις κινητοποιήσεις ενάντια στο πολυνομοσχέδιο για την παιδεία της ΝΔ, για να δώσουν ένα ξεκάθαρο μήνυμα ότι ο «οδοστρωτήρας» ενάντια στο δημόσιο δωρεάν σχολείο, παρά τα ψεύτικα λόγια της κυβέρνησης περί δήθεν αναβάθμισής του, θα δυσκολευτεί και δεν θα καταφέρει να το «ισοπεδώσει».

Πολλά εκπαιδευτικά σωματεία καλούν σε μαζική συμμετοχή στις παρακάτω δράσεις:

Συμμετοχή την Τρίτη 28/4 στην Πανελλαδική Μέρα Δράσης για τους εργαζόμενους στο πλευρό της ΟΕΝΓΕ, των γιατρών και νοσηλευτών, οι οποίοι δίνουν τόσους μήνες με αυτοθυσία αγώνα για να κρατήσουν ζωντανούς τους συνανθρώπους μας που νοσούν. Στο Αιγάλεω στήριξη στους γιατρούς του νοσοκομείου ΑΤΤΙΚΟΝ και ανάδειξη και του αντιεκπαιδευτικού νομοσχεδίου αλλά και των θέσεών μας μοιράζοντας την ανακοίνωση του Συλλόγου μας. Οικοδόμηση στην πράξη μετώπου κοινού αγώνα ΠΑΙΔΕΙΑΣ-ΥΓΕΙΑΣ!!
Συμμετοχή στην ΑΠΕΡΓΙΑ – ΑΠΟΧΗ από κάθε διαδικασία αξιολόγησης μαζί με 77 Συλλόγους Π.Ε και ΕΛΜΕ.
Κάλεσμα, τηρώντας όλα τα απαραίτητα μέτρα προστασίας, την Πέμπτη 29 Απριλίου στην πανεκπαιδευτική κινητοποίηση στη Βουλή, που ήδη έχει αποφασίσει η ΟΛΜΕ, απαιτώντας την απόσυρση του αντιεκπαιδευτικού πολυνομοσχεδίου
Στήριξη των εκδηλώσεων, κινητοποιήσεων της εργατικής πρωτομαγιάς και της συγκέντρωσης εργατικών σωματείων ιδιωτικού και δημόσιου τομέα στις 10.30 π.μ. στα Χαυτεία και της πορείας στην Βουλή.