του Βασίλη Λιόση
Ο χώρος των ιδιωτικών σχολείων είναι ιδιαίτερα δύσκολος και σκληρός. Οι εκπαιδευτικοί υπόκεινται σε μία άνευ όρων εντατικοποίηση και νιώθουν μία διπλή καταπίεση στο πετσί τους: αυτήν του εκάστοτε υπουργείου παιδεία και αυτήν του εκάστοτε ιδιοκτήτη.
Στην παρούσα φάση οι απολύσεις με σχετικό νόμο της Κεραμέως έχουν απελευθερωθεί και στο τελείωμα της περσινής σχολικής χρονιάς υπήρξε μία πλημμυρίδα απολύσεων. Η συνδικαλιστική δράση δεν είναι ό,τι ευκολότερο.
Ωστόσο στις φετινές εκλογές του πρωτοβάθμιου σωματείου Αθήνας-Πειραιά (ΣΙΕΛ) υπήρξε ένα ελπιδοφόρο αποτέλεσμα για τις δυνάμεις που αντιστέκονται κι εκφράζουν ένα μοντέλο συνδικαλισμού που είναι ενάντια στον κυβερνητικό κι εργοδοτικό συνδικαλισμό και που εναντιώνονται στη λογική των «καλών» και «κακών» εργοδοτών.
Ο παρακάτω πίνακας δείχνει τα μικρά αλλά πολύ θετικά βήματα που έγιναν από την παράταξη Ενωτικό Αγωνιστικό Ψηφοδέλτιο, σε συνθήκες εξαιρετικά δύσκολες. Η παράταξη υπερδιπλασίασε σε απόλυτα νούμερα τις ψήφους που έλαβε, σχεδόν διπλασίασε τα ποσοστά της και διατήρησε την έδρα που είχε στο ΔΣ. Τα αποτελέσματα αυτά φανερώνουν πως στον κόσμο της ιδιωτικής εκπαίδευσης αρχίζουν να δυναμώνουν οι φωνές και οι διαθέσεις για αντίσταση ενάντια στον εργασιακό μεσαίωνα που βιώνουμε.
Να σημειωθεί ότι η παράταξη που εδώ και χρόνια κυριαρχεί υπαγόταν στην ΠΑΣΚΕ (στα συνέδρια της ΓΣΕΕ στήριζε τον Παναγόπουλο), ενώ μετά την κατάρρευση του ΠΑΣΟΚ πέρασε με το μέρος του ΣΥΡΙΖΑ.
