της Αποστολίας Ντόμαρη
Εν μέσω καλοκαιριού το Υπουργείο Παιδείας προχωράει σε εξελίξεις όπως η κατάργηση των μαθημάτων των κοινωνικών επιστημών και της καλλιτεχνικής παιδείας “λόγω χαμηλής συμμετοχής”.
Πιο συγκεκριμένα, στο γυμνάσιο μειώνονται οι ώρες της διδασκαλίας του μαθήματος της Οικιακής Οικονομίας από δύο ώρες σε μία. Αντίστοιχα, στο Εσπερινό γυμνάσιο μειώνεται η διδασκαλία της Βιολογίας. Στο Λύκειο καταργούνται ολοκληρωτικά τα μαθήματα των κοινωνικών επιστημών και των καλλιτεχνικών. Οι αναπληρωτές καθηγητές οδηγούνται στην ανεργία και οι μόνιμοι σε διαθεσιμότητα. Και η μόρφωση των νέων φτωχαίνει.
Ο νέος νόμος φέρνει από το παράθυρο και την ιδιωτικοποίηση των ΑΕΙ και την παραβίαση του άρθρου 16 του Συντάγματος μέσω των ξενόγλωσσων προπτυχιακών προγραμμάτων που θα είναι επί πληρωμή και θα συνεργάζονται με ξένα κολλέγια.
Η διαμόρφωση του προγράμματος σπουδών προς αυτήν την κατεύθυνση είχε ξεκινήσει ήδη από το 1999 με την υπογραφή της συνθήκης της Σορβόννης και της Μπολόνια, τις σταδιακές αναδιαρθρώσεις στους κύκλους σπουδών και τη σύνδεση της εκπαίδευσης με επιχειρηματικές δραστηριότητες.
Η επιλογή μαθημάτων στο πρόγραμμα σπουδών διαπλάθει αντίστοιχους χαρακτήρες και ανθρώπους. Το σημερινό σύστημα της εκπαίδευσης διαμορφώνει ανθρώπους υποταγμένους στις ανάγκες του κεφαλαίου, καλλιεργεί τον ανταγωνισμό και τον κομφορμισμό. Οι επιστήμονες υπηρετούν τις ανάγκες της καπιταλιστικής οικονομίας και των αξιών της.
Η μόνη απάντηση σε αυτά είναι η προβολή μιας άλλης αντίληψης για την εκπαίδευση και την επιστήμη. Σκοπός της επιστήμης και της γνώσης είναι η δημιουργία ενός ανθρώπου εξοπλισμένου με σύγχρονες επιστημονικές γνώσεις και που θα στέκεται στο πλευρό των εργαζομένων και των καταπιεσμένων στρωμάτων. Δεν σπουδάζουμε για να αποδεχτούμε αυτό το σύστημα που γεννά φτώχια, πολέμους και εξαθλίωση, αλλά για να θέσουμε την επιστήμη στην υπηρεσία του λαού και της κοινωνικής προόδου. Χρειάζεται συμπόρευση μαθητών – φοιτητών – καθηγητών με κοινούς στόχους και δράσεις για να ανατραπεί το νέο νομοσχέδιο, οι επιταγές τις ΕΕ και η υπεράσπιση των δημοκρατικών μας ελευθεριών και κεκτημένων.
Ας διαβάσουμε και τα λόγια του δασκάλου, Δημήτρη Γληνού: ‘’Αλήθεια! Σκεφτείτε λιγάκι. Από πού έρχεστε εσείς, παιδιά μου; Από ποια κοινωνικά στρώματα; Πού ανήκετε; Το μεγαλύτερο πλήθος από σας είναι φτωχά παιδιά. Η αστική τάξη βέβαια υψώνει μπροστά στα μάτια όλων σας το τίμημα της προδοσίας: θέσεις κρατικές, πελατεία, αξιώματα, τίτλους, για να γίνετε οι πνευματικοί στυλοβάτες της. Ένα τραγικό παιδομάζωμα! Έτσι και οι γενίτσαροι γινόνταν οι πιο φανατικοί διώκτες των χριστιανών, όπως τα παιδιά των φτωχών, που σπουδάζουν στα πανεπιστήμια και αλλάζουν κοινωνική κατάσταση, γίνονται οι πιο φανατικοί αντιδραστικοί. Αν όμως ακούσετε τι σας λέει κατάβαθα το αίμα σας, δε θα αλλαξοπιστήσετε, δεν θα προδώσετε την τάξη σας. Θα πάτε με το μέρος των φτωχών και θα αγωνιστείτε κι εσείς για να θεμελιώσετε τη νέα ζωή. Και τότε θα βαδίσετε με βήμα ακλόνητο στο μόνο δρόμο, που αληθινά ανοίγεται μπροστά σας ‘’ (Ποιοι δρόμοι ανοίγονται στους νέους).
