Οι εξελίξεις στο Αιγαίο και την Νοτιοανατολική Μεσόγειο, συνεχίζονται εγκυμονώντας νέους κινδύνους για τους λαούς, ειδικά των δύο γειτονικών χωρών. Η ένταση της επιθετικότητας της τουρκικής αστικής τάξης οξύνεται, με την εκπόνηση και δημοσίευση σχεδίου ερευνών και εξόρυξης πετρελαίου σε περιοχές Βορειανατολικά και Ανατολικά της Ρόδου, Νοτιοανατολικά και Ανατολικά της Καρπάθου, Νοτιοανατολικά και Ανατολικά της Κρήτης εντός της ζώνης της Ελληνικής υφαλοκρηπίδας, αμφισβητώντας στην πράξη το δικαίωμα υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ των νησιών. Ο ελληνικός λαός δεν πρέπει να εγκλωβιστεί στο καταστροφικό δίλημμα που βάζει η αστική τάξη της χώρας μας και το πολιτικό σύστημά της, θερμό επεισόδιο με άγνωστη κατάληξη ή εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων του ελληνικού λαού. Και οι δύο πλευρές του Αιγαίου γνωρίζουν καλά, ότι τα θερμά επεισόδια που ενέπλεξαν Ελλάδα και Τουρκία, από τον μεγάλο Αττίλα του ‘74, μέχρι τα Ίμια του ’96, καταλήγουν σε ελληνικές υποχωρήσεις και τουρκικές νέες διεκδικήσεις.
Η ελληνική κυβέρνηση εναποθέτει όλες τις ελπίδες της στις ΗΠΑ. Θα διαψευστεί οικτρά για μια ακόμη φορά. Ούτε η οριοθέτηση ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδας και Ιταλίας δεν είναι ικανή να λύσει το πρόβλημα. Η πρόσδεση στο άρμα του ιμπεριαλισμού, των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, δεν μπορεί να εγγυηθεί, αλλά αντίθετα υπονομεύει την ειρήνη στην περιοχή και την διασφάλιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων του ελληνικού λαού.
Η επικίνδυνη αυτή τουρκική κλιμάκωση γύρω από το μνημόνιο συνεργασίας με την κυβέρνηση της Τρίπολης γίνεται ανεκτή από την πλευρά των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ αφού, παρά τις φραστικές καταδίκες, στην πραγματικότητα οι σχέσεις Τραμπ – Ερντογάν δείχνουν να έρχονται πιο κοντά. Η ανάγκη της τουρκικής αστικής τάξης να μετατραπεί η χώρα της σε μια μεγάλη περιφερειακή δύναμη της περιοχής από τη μία και η χρόνια δέσμευση της ελληνικής αστικής τάξης και όλων των κυβερνήσεων στο άρμα των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ και οι τυχοδιωκτισμοί της από την άλλη διαμορφώνουν ένα εκρηκτικό μείγμα στην περιοχή του Αιγαίου και της Νοτιοανατολικής Μεσογείου. Αυτή η ιδιόμορφη κατάσταση της περιοχής του ελληνοτουρκικού ανταγωνισμού σε συνδυασμό με την γενικότερη όξυνση των ενδοιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών εγκυμονεί κινδύνους πολεμικών επεισοδίων ακόμα και γενικευμένων πολεμικών αντιπαραθέσεων.
Εμείς από την πλευρά μας γνωρίζουμε καλά ότι μια τέτοια εξέλιξη θα ήταν επικίνδυνη και καταστροφική για τους λαούς των δύο χωρών και γενικά τους λαούς της περιοχής. Η διαχείριση που επιλέγει σήμερα η ελληνική αστική τάξη ενόψει των τουρκικών απαιτήσεων είναι να επισείσει τον φόβο του πολέμου, των θερμών επεισοδίων και της στρατιωτικής εμπλοκής για να προχωρήσει κατά δόσεις και υπό κηδεμονία ΗΠΑ και Ε.Ε. σε «συνεκμετάλλευση» του Αιγαίου.
Το συμφέρον του ελληνικού λαού και των λαών της περιοχής, άρα και το καθήκον της Αριστεράς, είναι να αποτραπεί κάθε πολεμική περιπέτεια, να μην βαθύνει η ιμπεριαλιστική κυριαρχία και εκμετάλλευση, να μην παραχωρηθούν κυριαρχικά δικαιώματα του ελληνικού λαού, να μην δικαιωθεί ο αναθεωρητισμός, να μην τροφοδοτηθούν νέες διεκδικήσεις και επιθετικές ενέργειες, Η παραπάνω εξίσωση όμως δεν έχει λύση στο παρόν πλαίσιο. Η ανατροπή του, δηλαδή η ανατροπή της ιμπεριαλιστικής εμπλοκής, του αναθεωρητισμού της τουρκικής αστικής τάξης, της τυχοδιωκτικής στάσης του ελληνικού κεφαλαίου και της πρόσδεσης του στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ που οδηγεί σε υποχωρήσεις και συμβιβασμούς, είναι όρος για την ειρηνική, ομαλή, αμοιβαία επωφελή συνύπαρξη των λαών της Ελλάδας και της Τουρκίας και γενικά της περιοχής. Δεν υπάρχει διαφορετικός δρόμος πέρα από την πάλη για συνολική ανατροπή πολιτικών και γεωστρατηγικών συσχετισμών, που θα ανοίξουν τον δρόμο στην ειρήνη και στη συνεργασία των λαών, χωρίς κινδύνους θερμών επεισοδίων και πολεμικών αναμετρήσεων.
Τα σχέδια επεκτατισμού της τουρκικής αστικής τάξης και ο τυχοδιωκτισμός και η καθιέρωση της ελληνικής αστικής τάξης ως του πλέον προβλέψιμου συμμάχου των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ πρέπει να ηττηθούν. Πρώτα και κύρια πρέπει να ηττηθεί ο ιμπεριαλισμός και ο υπονομευτικός ρόλος του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ στην περιοχή καθώς και τα συμφέροντα μεγάλων πολυεθνικών εταιρειών για την διενέργεια των εξορύξεων και αντλήσεων πετρελαίου. Πρέπει να απαντήσουμε και να διεκδικήσουμε
- Ειρήνη, φιλία και αμοιβαία συνεργασία μεταξύ των λαών Ελλάδας και Τουρκίας και των υπολοίπων λαών της περιοχής
- Υπεράσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων του ελληνικού λαού που όμως δεν μπορεί να υπάρξει ουσιαστικά όσο η χώρα μας παραμένει στο ΝΑΤΟ.
- Ανεξάρτητη και αντιιμπεριαλιστική πολιτική – βέτο σε όργανα ΕΕ και ΝΑΤΟ
- Άμεση απόσυρση των αμερικανικών βάσεων του θανάτου από τις δύο χώρες, παύση των ιμπεριαλιστικών εμπλοκών στην περιοχή.
- Έξοδο της χώρας από το ΝΑΤΟ
Συντονισμός Δράσης και Διαλόγου Κομμουνιστικών Δυνάμεων
