Το κλείσιμο των σχολείων στις 11 Μαρτίου, λόγω πανδημίας, συνοδεύτηκε από τις εξαγγελίες του Υπουργείου Παιδείας ότι ταυτόχρονα με την καμπάνια «Μένουμε Σπίτι» θα ξεκινούσαν εντατικές προσπάθειες για να στηθούν διαδικασίες τηλεκπαίδευσης για τα παιδιά που θα μένουν στο σπίτι. Στη βάση αυτή το υπουργείο υιοθέτησε μια πλατφόρμα για σύγχρονη τηλεκπαίδευση με δυνατότητα συνομιλίας με εικόνα και ήχο ενώ ταυτόχρονα κάλεσε γονείς και μαθητές να μπουν σε δύο πλατφόρμες ασύγχρονης εκπαίδευσης όπου οι εκπαιδευτικοί μπορούν να μοιράζονται αρχεία μαζί τους.
Πράγματι, η διακοπή της επαφής των μαθητών με το σχολείο είναι ένα υπαρκτό πρόβλημα. Η επαφή του παιδιού με το δάσκαλο και τον εκπαιδευτικό, είναι αναγκαία. Πόσο μάλλον όταν μιλάμε για παιδιά κλεισμένα μέσα στο σπίτι.
Αν όμως το Υπουργείο ήθελε να αντιμετωπίσει το πρόβλημα δε θα ακολουθούσε αυτές τις διαδικασίες. Δεν υπήρξε καμία προετοιμασία για οποιαδήποτε μορφή τηλεκπαίδευσης. Στις 11/03 κλείνουν τα σχολεία και δύο ημέρες μετά η Υπουργός χωρίς καμία προετοιμασία ανακοινώνει ότι ξεκινάει η τηλεκπαίδευση. Πρόκειται για επικοινωνιακή φούσκα με τους μαθητές πειραματόζωα, ενταγμένη στο αφήγημα «η ικανή και αποτελεσματική κυβέρνηση ΝΔ».
Δύο εβδομάδες μετά, στις 25 Μαρτίου, το Υπουργείο δίνει στοιχεία σύμφωνα με τα οποία από τους 1.350.000 μαθητές μόνο 200.000 είχαν μπει στις πλατφόρμες ασύγχρονης εκπαίδευσης. Το ό,τι μπήκαν δε σημαίνει φυσικά και ότι έκαναν κάτι καθώς το Πανελλήνιο Σχολικό Δίκτυο δεν μπορεί να λειτουργήσει ούτε με το 1/6 των μαθητών. Γι αυτό και πάρα πολλοί εκπαιδευτικοί στράφηκαν σε άλλους τρόπους επικοινωνίας.
Επομένως για ποιο λόγο τέτοια βιασύνη; Γιατί δεν υπήρξε προετοιμασία – έστω σε έκτακτες συνθήκες;
Η οποιαδήποτε προετοιμασία θα απαιτούσε:
α) Την επιστημονική – παιδαγωγική οριοθέτηση της τηλεκπαίδευσης. Όταν οι επιστημονικές έρευνες κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου εδώ και χρόνια για την υπερβολική έκθεση στις οθόνες και τη συντελούμενη απο-μόρφωση και αποσυγκρότηση της σκέψης, το Υπουργείο δεν θέτει κανένα πλαίσιο. Ποιες είναι οι ενδεδειγμένες μορφές επαφής του δασκάλου με τους μαθητές του για το δημοτικό; Ποιες αντίστοιχα για τους εφήβους; Η σύγχρονη τηλεκπαίδευση συνίσταται για όλες τις ηλικίες; Πόσες ώρες πρέπει να απασχολεί ένα παιδί δημοτικού η οθόνη; Η τηλεκπαίδευση, δεν συνιστάται ούτε από την ίδια την Ε.Ε.για ανηλίκους, ως κανονική εκπαιδευτική διαδικασία με εκπαιδευτικούς και παιδαγωγικούς στόχους. Και από άποψη προσωπικών δεδομένων και από άποψη έκθεσης για πολλές ώρες στην οθόνη και την ακτινοβολία και συνολικά ως ένταξη στη μαθησιακή διαδικασία. Η υποκατάσταση της μαθησιακής διαδικασίας από το Googleing (την απαξία του σχολείου και της μάθησης γιατί υπάρχει η αναζήτηση πληροφοριών στο Google) είναι ένα «αυθόρμητο» ρεύμα με το οποίο αναμετρούνται καθημερινά οι εκπαιδευτικοί. Το Υπουργείο το μόνο που έχει πει είναι ότι δεν υποκαθιστά τη διδασκαλία στην τάξη, το οποίο είναι σωστό. Αντί όμως να δηλώσει ρητά ότι πρόκειται για μια έκτακτη κατάσταση που θα διαρκέσει όσο διαρκούν τα μέτρα, η κα Κεραμέως δηλώνει ότι η τηλεκπαίδευση «ήρθε για να μείνει».
β) Την καταγραφή των δυνατοτήτων των μαθητών από άποψη εξοπλισμού. Σύμφωνα με στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ το 22% των μαθητών δεν έχουν πρόσβαση σε υπολογιστή με σύνδεση διαδικτύου. Για τα παιδιά του δημοτικού δεν έχουν όλοι οι γονείς εκτυπωτές να τυπώνουν φυλλάδια ή τεχνικές και παιδαγωγικές γνώσεις για να καθοδηγούν το παιδί τους. Αυτό σημαίνει πως κάποιοι μαθητές πετιούνται έξω από τη δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση. Είμαστε ενάντια σε κάθε ταξική διάκριση, λόγω έλλειψης των απαιτούμενων τεχνικών μέσων.
γ) Τη γνώση γύρω από τις δυνατότητες των εκπαιδευτικών, καθώς ούτε επιμορφωμένοι είναι για μια τέτοια εκπαιδευτική διαδικασία, που απαιτεί διαφορετική παιδαγωγική προετοιμασία από τη φυσική τάξη, ούτε έχουν όλοι τον κατάλληλο εξοπλισμό, ούτε έχουν όλοι την ίδια εξοικείωση με τα τεχνικά μέσα. Οι φανατικοί νεοφιλελεύθεροι κονδυλοφόροι του συστήματος φωνασκούν για τους «τεμπέληδες εκπαιδευτικούς», αγνοώντας, εσκεμμένα, ότι η εκπαιδευτική διαδικασία δεν είναι μια απλή βιντεοκλήση…
Το Υπουργείο δεν επέλεξε μια τέτοια προσέγγιση γιατί επικράτησαν και στην εκπαίδευση – όπως και στην υγεία – οι επικοινωνιακές σκοπιμότητες και οι ιδεοληψίες της κυβέρνησης για την «ατομική ευθύνη». Σύμφωνα με αυτές η δημόσια δωρεάν εκπαίδευση, ακόμη και σε έκτακτες συνθήκες, δεν είναι συνταγματική υποχρέωση του κράτους, αλλά ατομική ευθύνη του κάθε εκπαιδευτικού, γονέα, μαθητή, ανάλογα τα τεχνικά μέσα που έχει, την κοινωνική τάξη, το μορφωτικό επίπεδο.
Σήμερα εκατοντάδες χιλιάδες μαθητές και μαθήτριες είναι εκτός τηλεκπαίδευσης αφενός γιατί οι πλατφόρμες του Πανελλήνιου Σχολικού Δικτύου δεν μπορούν να ανταποκριθούν και μέχρι να τα καταφέρουν θα χρειαστούν μερικές εβδομάδες ακόμη κατά τη διάρκεια των οποίων γονείς, μαθητές και εκπαιδευτικοί θα σπάνε κυριολεκτικά τα νεύρα τους μπροστά στις οθόνες και αφετέρου γιατί χιλιάδες άλλοι δεν έχουν τον εξοπλισμό.
Την ίδια στιγμή στην ιδιωτική εκπαίδευση οι εργοδότες έσπευσαν να εφαρμόσουν πολύωρα προγράμματα τηλεκπαίδευσης έξω από κάθε παιδαγωγική λογική για να δείξουν ότι έχουν το καλύτερο «εμπόρευμα». Επεκτείνουν και εντατικοποιούν την εργασία των εκπαιδευτικών χωρίς όριο, αφού στην τηλεργασία ο εκπαιδευτικός πρέπει να είναι διαθέσιμος 24 ώρες το 24ωρο, ενώ ταυτόχρονα ανενόχλητοι από τους κρατικούς ελεγκτικούς μηχανισμούς απολύουν ή παρακρατούν μισθούς εργαζομένων.
Τα ΜΜΕ όπως – την προ-κορονοϊού περίοδο – κατηγορούσαν τους υγειονομικούς τώρα χρεώνουν στους εκπαιδευτικούς την αποτυχία της τηλεκπαίδευσης του Υπουργείου. Άσχετοι με το θέμα δημοσιογράφοι ζητάνε αξιολόγηση εδώ και τώρα ανάλογα με το ποιοι κάνουν τηλεκπαίδευση και ποιοι όχι. Ακούγεται όλο και πιο συχνά ό,τι, μπροστά στην κρίση που έρχεται, πρέπει να κοπεί ο μισθός των δημοσίων υπαλλήλων που «δε δουλεύουν».
Όπως χτύπησαν τη δημόσια υγεία τα προηγούμενα χρόνια στη λογική της ανταποδοτικότητας, έτσι ετοιμάζονται για το χτύπημα στην δημόσια εκπαίδευση τώρα. Η συνταγή είναι γνωστή από την προπαγάνδα για την επιβολή των μνημονίων. Ο κοινωνικός αυτοματισμός, το διαίρει και βασίλευε, η αξιολόγηση για να ξεχωρίσουν οι «ικανοί» από τους «ανίκανους».
Εμείς καλούμε στην υιοθέτηση τριών κατευθύνσεων εδώ και τώρα.
- Ανακοίνωση από τώρα γενναίας μείωσης της ύλης στη Γ’ λυκείου. Επαναλήψεις μέσω τηλεκπαιδευσης σε αυτήν την ύλη. Κανένα προχώρημα της ύλης σε κανένα μάθημα. Για όσα μαθήματα της Γ’ λυκείου η ύλη είναι πολύ πίσω, λόγω μη προσλήψεων εκπαιδευτικών έως και το Δεκέμβριο, η μείωση της ύλης να είναι ακόμα μεγαλύτερη. Μείωση των φραγμών – αύξηση των εισακτέων στα τριτοβάθμια ιδρύματα με αύξηση της χρηματοδότησης. Οι μαθητές των υπόλοιπων τάξεων να περάσουν την τάξη χωρίς προαγωγικές εξετάσεις, με κατάλληλη αναπροσαρμογή της ύλης για την επόμενη σχολική χρονιά, όπου είναι αναγκαίο.
- Αξιοποίηση της ΕΡΤ για διαμόρφωση ενός εθνικού προγράμματος επιμορφωτικών εκπομπών και επαναλήψεων. Την ευθύνη των μαθημάτων να αναλάβουν οι παιδαγωγικοί υπεύθυνοι των ΠΕΚΕΣ. Το πρόγραμμα αυτό μπορεί να αποτελέσει τον κορμό της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης και να προσαρμοστεί σε κάθε τάξη και σχολείο ανάλογα με τα καταγεγραμμένα διαθέσιμα τεχνικά μέσα εκπαιδευτικών/γονέων/μαθητών, με επικουρική αξιοποίηση των πλατφορμών σύγχρονης και ασύγχρονης τηλεκπαίδευσης και με γνώμονα την καθολική πρόσβαση των μαθητών/τριών σε αυτό. Σήμερα αυτοί οι τρεις πυλώνες (ασύγχρονη, σύγχρονη, εκπαιδευτική τηλεόραση) είναι ασύνδετοι, χωρίς κεντρικό σχεδιασμό, στη λογική της «ατομικής ευθύνης».
- Παροχή δωρεάν διαδικτύου σε όλους τους εκπαιδευτικούς, τους μαθητές και τους γονείς για τα παιδιά δημοτικού – γυμνασίου για το διάστημα αυτό.
Και θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε:
- Για μαζικούς μόνιμους διορισμούς με βάση τα δεκάδες χιλιάδες κενά. Καμία σκέψη για υποκατάσταση του εκπαιδευτικού σε απομακρυσμενα νησιά και χωριά από διαδικασίες τηλε-εκπαιδευσης.
- Για να μη γίνει η αξιολόγηση μοχλός για τη διάλυση του κοινωνικού αγαθού της δημόσιας και δωρεάν εκπαίδευσης. Καμία αξιολόγηση, κανένας διαχωρισμός των εκπαιδευτικών σε απρόθυμους/πρόθυμους με βάση την τηλεκπαιδευση, καμία χρήση των δεδομένων που καταγράφονται αυτήν την περίοδο στις πλατφόρμες.
Συντονισμός Διαλόγου και Δράσης Κομμουνιστικών Δυνάμεων
Επιτροπή Εκπαιδευτικών
