Ο αόρατος εχθρός και οι ορατές απειλές για τις ελευθερίες
Του ΠΕΤΡΟΥ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
Στις μέρες του εθνικού σοκ μετά την Αποκάλυψη της 11ης Σεπτεμβρίου, η Αμερική μπήκε σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Επικαλούμενη τον «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας», η κυβέρνηση Μπους επέβαλε μέτρα δραστικού περιορισμού των ελευθεριών, που θα ήταν αδιανόητα υπό άλλες συνθήκες. Οι Δημοκρατικοί σύρθηκαν να υποστηρίξουν αυτά τα μέτρα (ο νόμος PATRIOT πέρασε από τη Γερουσία με μόνο μία ψήφο κατά), καθώς τα δημοκρατικά αντανακλαστικά της κοινής γνώμης είχαν παραλύσει από τον διάχυτο φόβο. Ωστόσο, η κατάσταση «έκτακτης» ανάγκης έγινε, σε μεγάλο βαθμό, μόνιμο καθεστώς. Οι νόμοι PATRIOT, TIPS και άλλα εκτρώματα αυτής της ανώμαλης περιόδου εξακολουθούν να ισχύουν, στον βασικό κορμό τους, και σήμερα, σχεδόν δύο δεκαετίες μετά τη θέσπισή τους.
Θα μπορούσε ο νέος «πόλεμος» κατά της πανδημίας του Covid-19 να οδηγήσει σε ανάλογες, δυσοίωνες για τη Δημοκρατία και τις ελευθερίες των πολιτών εξελίξεις; Το ερώτημα τίθεται με ολοένα και πιο επιτακτικό τρόπο, όχι μόνο από ακτιβιστές και δυνάμεις της ριζοσπαστικής Αριστεράς. «Η Αυγή της Μετα- Δημοκρατίας στην Ευρώπη» ήταν ο τίτλος σχετικού άρθρου του Foreign Policy, ενός απολύτως συστημικού think tank στις ΗΠΑ. Για ορατή απειλή δημιουργίας «αστυνομικού κράτους» μίλησε ο Τζόναθαν Σάμπσιον, πρώην μέλος του Ανωτάτου Δικαστηρίου της Βρετανίας. Στο ίδιο μήκος κύματος βρισκόταν χθες η γαλλική Le Monde, αφιερώνοντας το κεντρικό της θέμα στις ορατές απειλές για τις ελευθερίες από τα ακραία μέτρα που λαμβάνονται στο όνομα της αναχαίτισης του Covid-19.
Διαβάστε όλο το ρεπορτάζ στο ιστολόγιο του Π. Παπακωνσταντίνονυ…
