Η εκμετάλλευση της ανθρώπινης δυστυχίας
Στον 21ο αιώνα η επικοινωνιακή προπαγάνδα, η καθοδήγηση, η μεταφορά και η παραπληροφόρηση εκατοντάδων χιλιάδων προσφύγων πολέμου και οικονομικών μεταναστών προς τα ελληνικά σύνορα (θαλάσσια και επίγεια) από την τουρκική κυβέρνηση είναι σε εξέλιξη.
[…]
Εν μέσω μιας πρωτόγνωρης μαζικής προσφυγικής ροής για τα νεότερα ιστορικά δεδομένα της χώρας μας, γκρεμίζονται οι μύθοι της «δυτικής αλληλεγγύης».
● Ο πρώτος μύθος που καταρρέει παταγωδώς είναι τα λεγόμενα «ευρωπαϊκά σύνορα».
[…]
● Ο δεύτερος μύθος που αποκαλύπτεται είναι η λεγόμενη «ευρωπαϊκή αλληλεγγύη».
[…]
● Ο τρίτος μύθος είναι η δήθεν «αναγκαία ΝΑΤΟϊκή συμμαχία».
[…]
● Ο τέταρτος μύθος που εξαϋλώνεται είναι η λεγόμενη «ευρωπαϊκή συνοχή». Το Δουβλίνο Ι, ΙΙ και ΙΙΙ αποτελούν μια πλήρη αποτυχία της λεγόμενης «ευρωπαϊκής συνοχής».
[…]
● Ο πέμπτος μύθος αφορά την προσπάθεια πλήρους εξοστρακισμού κάθε ξένης κουλτούρας στην Ελλάδα, που δεν συμβαδίζει με τις νεοσυντηρητικές απόψεις οι οποίες συνεχίζουν να αναπτύσσονται από ορισμένους κοινωνικούς, πολιτικούς και θρησκευτικούς κύκλους, που «πουλούν» ανέξοδο και επικίνδυνο εθνικισμό.
Αντίθετα, μια μεθοδευμένη, σύγχρονη εκπαιδευτική και εργασιακή πολιτική αναβάθμισης του παράγοντα εργασίας και παιδείας σε κάθε άνθρωπο στην πατρίδα μας, ανεξαρτήτως καταγωγής και θρησκείας, αποτελεί τη μόνη ρεαλιστική διέξοδο για την ενσωμάτωση δεκάδων χιλιάδων μεταναστών στην Ελλάδα. Η ενσωμάτωση όσων επιθυμούν να ζήσουν στην Ελλάδα είναι μονόδρομος. Οπως επίσης και η διευκόλυνση όσων (που είναι και περισσότεροι) θέλουν να ταξιδέψουν σε άλλες χώρες.
[…]
Τρεις πολιτικές προτάσεις προς άμεση υλοποίηση:
1. Προσφυγή της Ελλάδας στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, αλλά και σε κάθε διεθνή οργανισμό για τη γρήγορη και αποτελεσματική παρέμβαση στην αντιμετώπιση:
Δουλεμπόρων και μαφιόζων στις ζώνες μετακίνησης προσφύγων στην ευρύτερη περιοχή των συνόρων, του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου. Διεθνής καταδίκη της τουρκικής κυβέρνησης που υποβοηθά τους δουλεμπόρους (με εφαρμογή κυρώσεων).
2. Αμεση στέγαση και παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας (με τη συνδρομή των πλουσιότερων χωρών) σε όλους τους πρόσφυγες. Διευκόλυνσή τους να μεταβούν στις χώρες που επιθυμούν με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ και επικύρωση του Σ.Α. του ΟΗΕ.
3. Συστηματική δραστηριοποίηση της ελληνικής διπλωματίας στην αντιμετώπιση της προσφυγικής κρίσης από το σύνολο των χωρών-μελών της Ε.Ε. Ολες οι χώρες χωρίς εξαιρέσεις να αναλάβουν τα βάρη που προκύπτουν αναλογικά. Αξιοποίηση βέτο αλλά και διακοπή κάθε οικονομικής «υποχρέωσης» της χώρας στην Ε.Ε. και το ΝΑΤΟ.
[…]
* Πρώην αναπληρωτής υπουργός Εθνικής Αμυνας