Κοινή ανακ/ση Παρέμβασης – Συλ/γου Διαδ. Μαρξ. Σκέψης “Γ. Κορδάτος” για την επέτειο της 21ης Απρίλη

Συμπληρώνονται 57 χρόνια από το αμερικανοκίνητο φασιστικό πραξικόπημα της 21ης Απρίλη 1967. Μια επέτειος που όπως κάθε χρόνο θα περάσει «στα ψιλά» με κάποιες δηλώσεις και ανακοινώσεις του αστικού πολιτικού κόσμου για τα καλά της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας και την προσήλωση στις «αξίες» του δυτικού κόσμου.

Το φασιστικό πραξικόπημα της 21ης Απρίλη ήρθε για να ανακόψει την ανάπτυξη του λαϊκού κινήματος (δολοφονία Λαμπράκη, εργατικοί και νεολαιίστικοι αγώνες, Ιουλιανά…) από τη μια, και τις συνέπειες της πολιτικής κρίσης και αστάθειας (αποστασία, παλατιανές ίντριγκες και συνομωσίες…) από την άλλη – καταστάσεις που παρεμπόδιζαν την απρόσκοπτη υπηρέτηση των αμερικάνικων συμφερόντων στη χώρα και την ευρύτερη περιοχή. Ήρθε σε μια εποχή στην οποία όλος ο κόσμος συνταράζεται από εθνικοαπελευθερωτικά και νεολαϊίστικα κινήματα, από επαναστάσεις και εξεγέρσεις. Το φασιστικό πραξικόπημα που έβαλε «στο γύψο» τον λαό και τη χώρα για εφτά χρόνια, ήταν απαραίτητο ακριβώς για την απρόσκοπτη διασφάλιση των αμερικανικών συμφερόντων.

Η αμερικανοκίνητη εφτάχρονη φασιστική δικτατορία συσσώρευσε δεινά στο λαό και τον τόπο. Δολοφονίες, βασανιστήρια, φυλακές, εξορίες, με αποκορύφωμα την προδοσία της Κύπρου – ανοιχτή πληγή μέχρι τώρα.

Το φασιστικό πραξικόπημα έπιασε – κυριολεκτικά – στον ύπνο την Αριστερά και βρήκε τον λαϊκό παράγοντα απροετοίμαστο ιδεολογικά, πολιτικά, οργανωτικά. Κατά τη διάρκεια της επταετίας, η αδυναμία μαζικής οργάνωσης της αντιδικτατορικής αντίστασης οδήγησε ακόμα και στην αποδοχή της σταδιακής ομαλοποίησης του χουντικού καθεστώτος. Ωστόσο, η εξέγερση του Πολυτεχνείου, με τον αντιφασιστικό και αντιμπεριαλιστικό της προσανατολισμό, θα τινάξει στον αέρα την επιχείρηση “φιλελευθεροποίησης” της χούντας και θα γίνει ο καταλύτης για τις κατοπινές εξελίξεις.

Σήμερα, βέβαια, η πλειονότητα των οργανώσεων της Αριστεράς πλέον αρνείται την ιμπεριαλιστική εξάρτηση της χώρας. Έφτασε το ΚΚΕ πλέον να αμφισβητεί ακόμη και τον πρωταγωνιστικό ρόλο των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στον σχεδιασμό, υλοποίηση και υποστήριξη του πραξικοπήματος. Τα διδάγματα αυτά είναι πλούσια για τον σημερινό προσανατολισμό του κινήματος. Για τον αντιιμπεριαλιστικό και ανατρεπτικό χαρακτήρα του.

Όλα αυτά συμβαίνουν ενώ η κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι ο πιο πιστός, ο πιο πρόθυμος, ο πιο ραγιάδικος υπηρέτης των συμφερόντων του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, που έχει μετατρέψει τη χώρα σε μια τεράστια βάση για τις αμερικανονατοϊκές επιχειρήσεις στα πολεμικά μέτωπα της Ουκρανίας και της Μ. Ανατολής (μέχρι και στο «Ελ. Βενιζέλος» σταθμεύουν αμερικανικά μαχητικά αεροσκάφη). Ενώ όλος ο πολιτικός κόσμος συμφωνεί και αποδέχεται – ή έστω ανέχεται – αυτή την ολοκληρωτική υποτέλεια και εξάρτηση, η επέτειος του φασιστικού πραξικοπήματος ξαναθυμίζει τα δεινά και τους κινδύνους που επιφέρουν στο λαό και τη χώρα τα υπερατλαντικά αφεντικά.

Σε ένα περιβάλλον που μυρίζει μπαρούτι, που η γειτονιά μας φλέγεται, που τα ΝΑΤΟϊκά σκυλιά του πολέμου ακονίζουν τα βέλη τους, μετρούν δυνάμεις και αντιδράσεις για να ανάψουν ακόμα μεγαλύτερες φωτιές, είναι ζωτική ανάγκη για το λαό να ενωθούν όλες οι φωνές, όλες οι δυνάμεις για την ανάπτυξη ενός μαζικού αντιμπεριαλιστικού και αντιπολεμικού κινήματος.

Θάνατος στο φασισμό και τον ιμπεριαλισμό!

Έξω οι βάσεις του θανάτου!

Ανεξαρτησία – Λευτεριά – Δημοκρατία!