Κορονοϊός: το θράσος των νεοφιλελεύθερων

του Βασίλη Λιόση

Έχουν γραφτεί πολλά για την αφωνία των νεοφιλελεύθερων από τη στιγμή που ενέσκηψε η πανδημία του γνωστού ιού. Δεν θα συμφωνήσουμε με τη διαπίστωση περί αφωνίας. Δεν έχουμε να κάνουμε με αφωνία αλλά με θρασύτητα, τουλάχιστον σε ορισμένες περιπτώσεις. Για να το διαπιστώσει κάποιος αυτό αρκεί να ανασύρει στη μνήμη του τις κατά καιρούς δηλώσεις του Άδωνη Γεωργιάδη, τα κείμενα του νεοφιλελευθεροφασίστα Θάνου Τζήμερου στο f/b, άρθρα του Θανάση Μαυρίδη που πρωτοστατεί στο think tank του ελληνικού νεοφιλελευθερισμού, την παρέμβαση του Πάσχου Μανδραβέλη, τις δηλώσεις του Άγγλου κοινωνιολόγου Robert Dingwall.

            Ο πρώτος δικαιολόγησε την αισχροκέρδεια ως αποτέλεσμα του νόμου προσφοράς και ζήτησης.

        Ο δεύτερος κατέκρινε μία γιατρό του Κρατικού Νικαίας (Όλγα Κοσμοπούλου) επειδή είπε στη Μαρέβα Μητσοτάκη πως δεν της επιτρέπει να τη χειροκροτήσει. Όχι μόνο επικρίνει τη δήλωσή της αλλά την απαξιώνει με χουλιγκανίστικο τρόπο γράφοντας: Ο κομμουνοϊός προκαλεί βαριά, ανεπανόρθωτη βλάβη στον εγκέφαλο και πλήττει ταυτόχρονα το DNA μεταλλάσσοντας τον Homo Sapiens σε Homo Sapios Ridiculous. Με τον ίδιο χουλιγκανίστικο τρόπο ειρωνεύεται έναν εκπαιδευτικό και δημοτικό σύμβουλο (Δημήτρης Πολυχρονιάδης) που την ώρα των χειροκροτημάτων στα μπαλκόνια βγήκε με ντουντούκα και απαίτησε δαπάνες για την υγεία. Ο Τζήμερος σχολίασε: Ο κουκουεδοϊός είναι πολύ πιο επικίνδυνος από τον κορονοϊό και, επιπλέον, δεν θεραπεύεται.

          Ο τρίτος στο άρθρο του με τον τίτλο Θέε μου, τι ζούμε; , αποτυπώνει την αγωνία του σε σχέση με το μέλλον των επιχειρήσεων. Αν βρει κάποιος έστω μια γραμμή συμπάθειας για τους εργαζόμενους κερδίζει το τζόκερ! Ούτε μία λέξη!

          Ο τέταρτος επέρριψε ευθύνες στους γιατρούς των δημοσίων νοσοκομείων για την εξάπλωση του κορονοϊού σε περιοχές της Πελοποννήσου και όταν του απάντησε ο γιατρός Πάνος Παπανικολάου, ακολούθησε κατά πόδας τον χουλιγκανισμό του Τζήμερου με την εξής δήλωση: «Ο Κνίτης κι αν εγέρασε, το δάχτυλό του θα κοιτάει όταν του δείχνουν το φεγγάρι».

       Ο πέμπτος, καθόλου δεν απέχει σε κυνικότητα από τους ναζί και από τα σχέδια ευγονικής που είχαν εκπονήσει, αφού έγραψε: «Ωστόσο, θα πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι πολλοί αδύναμοι γέροντες θα μπορούσαν να δουν τη λοίμωξη του Covid-19 σαν ένα σχετικά γαλήνιο τέλος, σε σύγκριση, φερ’ ειπείν, με το να παραμείνουν για πολλά χρόνια σε άνοια, ή σε σύγκριση με μερικούς καρκίνους».

       Οι ταλιμπάν του νεοφιλελευθερισμού καταλαβαίνουν άριστα τα σημερινά αδιέξοδα που έχουν προκύψει και που θα προκύψουν στο άμεσο μέλλον. Αδιέξοδα που είναι απότοκα των εφαρμοζόμενων πολιτικών των τελευταίων δεκαετιών σε όλο τον κόσμο. Και καθώς κατανοούν πλήρως τα αδιέξοδα, γιατί μόνο ανόητοι δεν είναι, γίνονται επιθετικοί. Και γίνονται επιθετικοί γιατί αν αναγκαστούν να μιλήσουν επί της ουσίας πρέπει να λογοδοτήσουν όχι μόνο ή κυρίως σε θεωρητικό επίπεδο αλλά επί του πρακτέου.

        Δυο παρατηρήσεις: συχνά στα κείμενα και άρθρα κριτικής που γράφονται κατά των δογμάτων του νεοφιλελευθερισμού με αφορμή την παρούσα κρίση πολύ σωστά επισημαίνεται η υποκρισία που αφορά τη σχέση νεοφιλελεύθερων και κρατικής παρέμβασης. Τώρα που έχουν σφίξει τα πράγματα, ακόμη και κάποιοι νεοφιλελεύθεροι ζητάνε την κρατική παρέμβαση ή το πολύ-πολύ σιωπούν ενώ δεν έχουν να πουν κάτι για την παρελθοντική στάση τους απέναντι στη Βενεζουέλα και την τωρινή στάση της Βενεζουέλας απέναντι στους δεσμώτες της. Το ίδιο και για την Κούβα. Ωστόσο, θα θέσουμε και μία άλλη διάσταση. Οι νεοφιλελεύθεροι είναι εξόχως κρατιστές, αλλά κατ΄ επιλογή. Είναι κρατιστές όταν πρέπει να θεσπιστούν νόμοι που να ευνοούν τους μονοπωλιακούς ομίλους. Είναι κρατιστές όταν πρόκειται να ενισχυθούν οι δυνάμεις καταστολής. Είναι πέρα για πέρα κρατιστές όταν λαμβάνουν τους παχυλούς μισθούς του βουλευτή και άλλων κρατικών λειτουργών. Κι αν χρειαστεί είναι εξόχως συγκεντρωτικοί, αφού τα λύνουν όλα με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου. Είναι ψευδεπίγραφος ο τίτλος του αντικρατιστή όπως επίσης και του νεοφιλελεύθερου, αφού η ελευθερία που θέλουν και διεκδικούν τη διεύρυνσή της είναι η ελευθερία δράσης του κεφαλαίου.

       Η δεύτερη παρατήρηση έχει να κάνει με κάποιες «μετανοημένες Μαγδαληνές» και αναφερόμαστε στη δήλωση του Νικήτα Κακλαμάνη που καταφέρθηκε κατά των παπαγάλων του νεοφιλελευθερισμού! Όχι, κύριε Κακλαμάνη. Δεν είστε άμοιρος ευθυνών. Πάτε στην τωρινή φάση κρίσης να εξαγνιστείτε, αλλά έχουμε μνήμη. Είστε πρωτοκλασάτο στέλεχος του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας, είστε βουλευτής του κυβερνώντος κόμματος και αντιπρόεδρος της Βουλής. Η τακτική σας είναι γνωστή και από το παρελθόν. Διαφοροποιείστε λεκτικά από τις πιο βάρβαρες πολιτικές αλλά τις στηρίζετε. Δεν σας είδαμε ποτέ να παραιτείστε. Από αυτή την άποψη είστε πιο επικίνδυνος από τους πούρους νεοφιλελεύθερους. Τουλάχιστον με αυτούς ξέρουμε τι έχουμε απέναντί μας. Εσείς δημιουργείτε αυταπάτες για τον ρόλο σας και για το ότι η κυρίαρχη πολιτική μπορεί να πάρει διορθώσεις. Μόνο που η απάνθρωπη πολιτική δεν διορθώνεται αλλά ανατρέπεται.

     Τελειώνω με τούτο: ο Τζήμερος, λοιπόν, μίλησε για μετάλλαξη ανθρώπων που ασκούνε κριτική στον  νεοφιλελευθερισμό από Homo Sapiens σε Homo Sapios Ridiculous. Θα τον πληροφορήσουμε και για μία άλλη μετάλλαξη: από Homo Sapiens σε Homo canibalus.