Η λυσσώδης επίθεση στην εξέγερση του Πολυτεχνείου

του Βασίλη Λιόση

Κοντεύουμε τον μισό αιώνα από την εξέγερση του Νοέμβρη και τα γνωστά σφυριά συνεχίζουν να χτυπάνε λυσσωδώς και συντονισμένα, προσπαθώντας να αποδείξουνε ότι το Πολυτεχνείο ήταν ένας μύθος. Τα επιχειρήματα είναι τα εξής:

Δεν υπήρξαν νεκροί μέσα στο Πολυτεχνείο.
Το Πολυτεχνείο δεν είναι μονοπώλιο της αριστεράς, αφού όλοι συμμετείχαν στην εξέγερση.
Η γενιά του Πολυτεχνείου ξεπουλήθηκε.
Το Πολυτεχνείο δεν έριξε τη χούντα.

Πολύ σύντομα:

Έχει άραγε σημασία αν υπήρξαν νεκροί εντός ή εκτός του χώρου ή ότι δολοφονήθηκαν νέοι άνθρωποι εν ψυχρώ; Το επιχείρημα περί μη ύπαρξης νεκρών είναι ένα φασιστικό επιχείρημα προκειμένου να εξιλεώσει τη χούντα και μάλιστα με βλακώδη τρόπο.
Στο Πολυτεχνείο ασφαλώς και συμμετείχαν άνθρωποι διαφορετικών πολιτικών αποχρώσεων. Αυτό, όμως, δεν αναιρεί το γεγονός ότι η κομμουνιστική αριστερά ήταν αυτή που έβαλε τη φωτιά, που ενέπνευσε και πρωτοστάτησε στην εξέγερση.
Στη μεταπολίτευση υπήρξαν ορισμένοι όπως ο Ανδρουλάκης, η Δαμανάκη, ο Κοτζιάς, ο Λαλιώτης, ο Τσουκάτος κ.ά. που εξαργύρωσαν τους αντιχουντικούς αγώνες με τα γνωστά ανταλλάγματα. Ωστόσο, ας μην ξεχνάμε ότι οι εξεγερμένοι ήταν χιλιάδες και στη συντριπτική τους πλειονότητα δεν ακολούθησαν την πορεία των προαναφερόμενων. Έμειναν σεμνοί και κάποιοι αγωνίζονται μέχρι και σήμερα.
Η εξέγερση του Πολυτεχνείου δεν έριξε αυτομάτως τη χούντα αλλά δημιούργησε ένα τεράστιο ρήγμα στην εικόνα της εγχώρια και διεθνώς. Η εξέγερση ήταν η απαρχή της πτώσης της.

Όλη η γνωστή και σαθρή επιχειρηματολογία που παραθέσαμε και που απλώνεται από τη Χρυσή Αυγή ως και τον υπουργό Συρίγο, τον Γεωργιάδη κ.ά. δεν εκφράζει παρά τον σχεδιασμό να αδυνατίσει μέχρι εξαφάνισης η μνήμη, να χαθούν τα πραγματικά νοήματα της εξέγερσης, να μπει φραγμός στα μελλοντικά Πολυτεχνεία. Δεν θα τους κάνουμε τη χάρη.