#ΜετάΘαΛογαριαστούμε

Η εμφάνιση του νέου κορωνοϊού έδειξε περίτρανα τη γύμνια ενός συστήματος που υπέρτατη αξία του είναι το κέρδος και οι αγορές και όχι ο άνθρωπος.

Γιατί τα κέρδη απαιτούν τη συρρίκνωση των κοινωνικών αγαθών, την απαξίωση και την αδιαφορία για κάθε ανθρώπινη αξία –πρώτα απ’ όλα της υγείας και της ίδιας της ζωής.

Γιατί για να μην διαταραχθούν οι αγορές ο δυτικός κόσμος συνέχισε να λειτουργεί όπως πριν, αδιαφορώντας και υποτιμώντας την πανδημία μέχρι τις πρόσφατες εκατόμβες θυμάτων στην καρδιά του «πολιτισμένου κόσμου».

Γιατί η παγκοσμιοποίηση απαιτεί και επιβάλλει ελευθερία κυκλοφορίας εμπορευμάτων, κεφαλαίων, ανθρώπων για να υπάρχουν κέρδη, ανεξαρτήτως απωλειών.

Γιατί εδώ και χρόνια, όσοι σήμερα κλαίνε με κροκοδείλια δάκρυα για τη δημόσια υγεία, υπηρέτησαν την ιδιωτικοποίησή της, την υποβάθμιση και απαξίωσή της.

Γιατί όσοι σήμερα επικαλούνται υποκριτικά την ατομική ευθύνη, τσαλαπάτησαν τη μέγιστη κρατική ευθύνη να διασφαλίζουν στους πολίτες αξιοπρεπή επιβίωση και υγεία.

Και ψάχνουν βολικό άλλοθι για τις βαριές τους ευθύνες στις ατομικές συμπεριφορές.

Η μόνη δυνατή άμυνα απέναντι σε έναν τόσο φονικό ιό θα ήταν ένα άρτια οργανωμένο και στελεχωμένο δημόσιο σύστημα υγείας.

Τέτοιο σύστημα όμως δεν υπάρχει στον κόσμο των αγορών και του κέρδους. Τέτοιο σύστημα δεν υπάρχει, πολύ περισσότερο, στη χώρα μας, όπου τα μνημόνια αποτέλειωσαν ό,τι έστεκε ακόμα όρθιο.

Το ήδη ταλαιπωρημένο πριν την κρίση Εθνικό Σύστημα Υγείας, το διέλυσαν ακόμα περισσότερο όσοι υπηρέτησαν τα μνημόνια. Δεκάδες εντολές της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Κομισιόν απαιτούσαν να γίνει η Δημόσια Υγεία τροφή για τις αγορές και το ιδιωτικό κεφάλαιο. Δεκάδες προσταγές των δανειστών τα τελευταία χρόνια ζητούσαν απολύσεις γιατρών και κλείσιμο νοσοκομείων.

Οι εκάστοτε πρωθυπουργοί και υπουργοί Υγείας, είναι υπόλογοι σήμερα γιατί ανάμεσα στην αγορά και στη Δημόσια Υγεία, διάλεξαν την πρώτη. Ορισμένοι επιτέθηκαν με μίσος και φανατισμό στους γιατρούς και τους νοσηλευτές. Άλλοι, αποδέχτηκαν ότι στο όνομα της αγοράς δεν μπορεί να γίνει τίποτα διαφορετικό. Λοβέρδος, Γεωργιάδης, Βορίδης, Πολλάκης, Κικίλιας, έχουν ευθύνη για τη σημερινή σχεδόν ανοχύρωτη στην πανδημία χώρα.

Μετά θα λογαριαστούμε, λέει η κοινωνία προς όλους όσους επιτέθηκαν στη Δημόσια Υγεία. Γιατί σήμερα, κανείς δεν τολμά να αμφισβητήσει το γεγονός ότι μόνο η Δημόσια Υγεία μπορεί να σώσει το λαό.

Μετά θα λογαριαστούμε, λέμε γιατροί και νοσηλευτές προς όλους όσους από θέσεις υπουργών Υγείας δούλεψαν για τον ιδιωτικό τομέα. Γιατί σήμερα, θα πρέπει να δεσμευτούμε στη μάχη ενάντια στην πανδημία, και αύριο να δεσμευτούμε στον αγώνα μαζί με τον λαό, γιατί μόνο ο λαός θα σώσει τη Δημόσια Υγεία.

Δεν ξεχνάμε τίποτα και κανέναν. Αν υπάρχει φιλότιμο, όσοι κυβερνήσατε, σιωπήστε και αποσυρθείτε. Και μην τολμήσετε να παίξετε με τους αριθμούς, συγκρίνοντας χώρες και νεκρούς. Μην τολμήσετε, όταν θα γεμίζουν οι ελάχιστες ΜΕΘ που μας αφήσατε, να ζητάτε κρεβάτια για τους δικούς σας.

Οι εκατόμβες νεκρών που βλέπουμε σε άλλες χώρες –και απευχόμαστε να δούμε και στη δική μας– οφείλονται στην αδιαφορία μπροστά στην πανδημία, στην ιεράρχηση της οικονομίας πριν από την υγεία και στην αδυναμία αποτελεσματικής περίθαλψης των ασθενών. Στις τραγικές ελλείψεις σε κρεβάτια, ΜΕΘ, υγειονομικό υλικό, εξοπλισμό, προσωπικό.

Η πολιτική σας επάρκεια κάθε μέρα που περνάει κρίνεται από μετρήσιμες παραμέτρους:

Πόσα νέα κρεβάτια ΜΕΘ ανοίγουν κάθε μέρα;

Πόσα νέα κρεβάτια ΜΑΦ ανοίγουν κάθε μέρα;

Πόσους αναπνευστήρες εξασφαλίζετε κάθε μέρα;

Πόσους θαλάμους κοινής νοσηλείας ανοίγετε κάθε μέρα;

Πόσα κλειστά νοσοκομεία ανοίγετε κάθε μέρα;

Πόσα νοσοκομεία μετατρέπονται και αναδιατάσσονται σε νοσοκομεία αποκλειστικά για βαρέως πάσχοντες ασθενείς;

Γιατί ο ανθρώπινος πολιτισμός και η αξία του κρίνεται από το αν θα μπορέσουμε να κάνουμε ό,τι είναι ανθρωπίνως δυνατόν για να μην χαθεί καμιά ζωή.

Κρίνεται από το αν όλοι όσοι το χρειαστούν (όχι μόνο λίγοι, όχι μόνο νέοι, όχι μόνο εκλεκτοί) θα έχουν τη μεγαλύτερη φροντίδα, την αρτιότερη παρακολούθηση, την εντατικότερη θεραπεία.

Ως γιατροί και νοσηλευτές, ως εργαζόμενοιστην υγεία, κάνουμε και θα κάνουμε το καθήκον μας, με όλες μας τις δυνάμεις, γιατί για εμάς υπέρτατη αξία είναι ο άνθρωπος.

Μπαίνουμε στη μάχη και ελπίζουμε κανείς από εμάς να μην βρεθεί στο τραγικό δίλημμα να επιλέξει ποιον θα σώσει και ποιον θα αφήσει να πεθάνει. Ελπίζουμε να μην χάσουμε κανέναν συνάδελφο επειδή θα κάνει το καθήκον του (γιατί θα το κάνει) χωρίς μέτρα προστασίας.

Ο χρόνος που κερδίζουμε μπορεί να σώσει ζωές, αν το κράτος κάνει αυτό που πρέπει. Και αν η κυβέρνηση δεν τον σπαταλά, χρεώνοντας τις ευθύνες στην ατομική συμπεριφορά. Γιατί η ατομική ευθύνη παίζει ρόλο στον περιορισμό της εξάπλωσης. Όμως η αντιμετώπιση, η περίθαλψη και ο αριθμός των απωλειών εξαρτάται από το αν μπορέσει να αντέξει το σύστημα υγείας.

Έστω και την ύστατη στιγμή η κυβέρνηση οφείλει να επιστρατεύσει ό,τι υγειονομικές δυνατότητες υπάρχουν στη χώρα. Να επιτάξει όλες τις ιδιωτικές κλινικές, όλο το υλικό και εξοπλισμό τους, να στελεχώσει άρτια όλες τις δομές υγείας και την πρώτη γραμμή της άμυνας στην πανδημία. Οι ουσιαστικοί απολογισμοί θα γίνουν μετά. Τότε όμως, κανείς από εμάς δεν θα αποδεχτεί την προηγούμενη «κανονικότητα». Κανένας πολίτης δεν πρέπει να αποδεχτεί να βρεθεί ξανά ανοχύρωτος μπροστά στην καταστροφή της υγείας και στην απειλή της ζωής.

Θα κάνουμε το χρέος μας. Δεν σιωπούμε και δεν θα σιωπήσουμε. Μετά θα λογαριαστούμε.

Μόνο η Δημόσια Υγεία μπορεί να σώσει το λαό

Μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τη Δημόσια Υγεία