Οι μονομερείς οικονομικές κυρώσεις και η Ελλάδα

του Δημήτρη Καλτσώνη

καθηγητή θεωρίας κράτους και δικαίου

Πάντειο Πανεπιστήμιο

Δεν χωρεί καμιά αμφιβολία ότι η επιβολή μονομερών οικονομικών κυρώσεων εκ μέρους των ισχυρών κρατών συνιστά ένα από τα όπλα των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων στην προσπάθειά τους να επιβάλλουν τα συμφέροντά τους όπου γης. Ειδικά στις συνθήκες της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, το οικονομικό όπλο των κυρώσεων αποδεικνύεται εξαιρετικά αιχμηρό σε βάρος των αναπτυσσόμενων και των αδύναμων οικονομικά φτωχών χωρών. Οι οικονομικές κυρώσεις στρέφονται ενάντια στους λαούς με στόχο την καθυπόταξη και καταλήστευσή τους. Στρέφονται ενίοτε και ενάντια στις κυβερνήσεις εκείνες οι οποίες, για τους δικούς της λόγους η καθεμία, δεν είναι φιλικές προς τα συγκεκριμένα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα. Οι οικονομικές κυρώσεις είναι συνήθως το πρελούδιο της ιμπεριαλιστικής επέμβασης.

Θα ήθελα να τονίσω ότι οι μονομερείς οικονομικές κυρώσεις αποτελούν μορφή παραβίασης του άρθρου 2 παρ. 4 του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ. Υπενθυμίζω ότι βάσει της διάταξης αυτής: “Όλα τα Μέλη στις διεθνείς τους σχέσεις θα απέχουν από την απειλή ή τη χρήση βίας, που εκδηλώνεται εναντίον της εδαφικής ακεραιότητας ή της πολιτικής ανεξαρτησίας οποιουδήποτε κράτους είτε με οποιαδήποτε άλλη ενέργεια ασυμβίβαστη προς τους Σκοπούς των Ηνωμένων Εθνών”. Σύμφωνα με την εγκυρότερη ερμηνεία στην έννοια της βίας περιλαμβάνεται βεβαίως και η οικονομική βία, δηλαδή οι κυρώσεις. Κραυγαλέο παράδειγμα χρήσης οικονομικής βίας είναι ο οικονομικός αποκλεισμός, δηλ. πόλεμος, ενάντια στην Κούβα.

Για το λόγο αυτό οι λαοί, τα φιλειρηνικά κινήματα, όλη η πολιτισμένη ανθρωπότητα οφείλει να υπερασπιστεί την κατοχυρωμένη στον Καταστατικό Χάρτη αρχή της μη επέμβασης τρίτων στα εσωτερικά των κρατών, στο δικαίωμα δηλαδή κάθε λαού να λύνει μόνος του τα προβλήματά του, να επιλέγει το δρόμο κοινωνικο-οικονομικής ανάπτυξης της αρεσκείας του, ανενόχλητος από ξένες επεμβάσεις και παρεμβάσεις, χωρίς την ένοπλη ή οικονομική χρήση βίας ή την απειλή της.

Σε ότι μας αφορά, ο ελληνικός λαός έχει κάθε συμφέρον να βάλει το μικρό του λιθαράκι στην παγκόσμια υπόθεση της ειρήνης και της διαφύλαξης των αρχών του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ. Θα ήταν πολύτιμη συμβολή η ενίσχυση και η ενωτική δράση κάθε ανθρώπου καλής θέλησης με σκοπό την έξοδο της Ελλάδας από τον κυκεώνα των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων. Χρειαζόμαστε ένα ενωμένο αντιπολεμικό κίνημα. Γιατί δυστυχώς, πρέπει να το υπογραμμίσουμε, η χώρα μας αποτελεί μέρος του προβλήματος μέσω των αμερικανονατοϊκών βάσεων, της συμμετοχής της σε διάφορες αποστολές του ΝΑΤΟ, μέσω της υποστήριξης και συμμετοχής σε αντίστοιχες επιλογές της ΕΕ, μέσω της υποστήριξης τέτοιου είδους κυρώσεων στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.

Μόνο με ένα τέτοιο ενωτικό αγώνα ο λαός μας μπορεί να διασφαλίσει την πολύτιμη ειρήνη αλλά και να διαφυλάξει αποτελεσματικά την εθνική του κυριαρχία και τα κυριαρχικά του δικαιώματα. Η μέγιστη ωφέλεια για τον ελληνικό λαό και για την παγκόσμια ειρήνη θα ήταν μια πολιτική ενεργητικής ουδετερότητας έξω από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ που εχθρεύονται και παραβιάζουν τις θεμελιώδεις αρχές του ΟΗΕ και που αποδεδειγμένα δεν συμβάλλουν στη διαφύλαξη των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων.