Να επιταχθούν τώρα τα ιδιωτικά νοσοκομεία, το υλικό και ο εξοπλισμός τους. Να επιστρατευτούν οι ιδιώτες γιατροί.
Στη μάχη που έρχεται οι ανάγκες θα είναι ασύλληπτες. Στην Ισπανία ήδη κρατικοποιήθηκαν (δεν επιτάχτηκαν απλώς) όλες οι δομές υγείας, ιδιωτικές κλινικές και νοσοκομεία. Στη Γαλλία ο Μακρόν, το πουλέν του νεοφιλελευθερισμού, μίλησε ευθέως για «εθνικοποίηση» μεγάλων επιχειρήσεων, δηλώνοντας μάλιστα ότι δεν πρέπει να μας τρομάζει η λέξη. Στη Γερμανία δεν φεύγει ούτε κουνούπι από τις εξαγωγές ιατρικού υλικού και εξοπλισμού αν δεν δώσει πρώτα έγκριση η ομοσπονδιακή κυβέρνηση και η ίδια η Μέρκελ. Στην Ιταλία ο στρατός έχει μπει σε εργοστάσιο παραγωγής αναπνευστήρων και δουλεύει.
Στην Ελλάδα, ακόμα χαζεύουμε τα ιδιωτικά νοσοκομεία να αρνούνται νοσηλεία σε ασφαλισμένους τους, είτε με τη δικαιολογία ότι η πανδημία εξαιρείται στα ψιλά γράμματα των συμβολαίων, είτε με την ακόμα πιο αστεία δικαιολογία ότι δεν είναι «νοσοκομεία αναφοράς».
Η λύση είναι απλή: Να επιταχθεί σήμερα το Ιατρικό Κέντρο Αθηνών, το Υγεία, το Μετροπόλιταν, το ΙΑΣΩ και κάθε ιδιωτικό νοσοκομείο ή κλινική που διαθέτει ΜΕΘ ή δυνατότητα διασωλήνωσης. Σήμερα και όχι αύριο. Γιατί οι ανάγκες θα είναι πολύ μεγαλύτερες από αυτές που καλύπτουν σήμερα οι διαθέσιμες κλίνες Εντατικής ή αυξημένης φροντίδας των δημόσων νοσοκομείων.
Οι συνάδελφοι, γιατροί και νοσηλευτές των ιδιωτικών κλινικών είναι εξαιρετικοί. Καταλαβαίνουμε την αναστάτωση, ειδικά των πιο πετυχημένων και ακριβοπληρωμένων συναδέλφων. Όλοι μας όμως έχουμε δώσει τον όρκο του Ιπποκράτη. Και ο όρκος δεν προβλέπει ότι δίνουμε την υπηρεσία μας αποκλειστικά από την ασφάλεια των πεντάστερων κλινικών και με παχυλή αμοιβή.
Το ίδιο ισχύει και για τους ιδιώτες γιατρούς. Μπορούν, με αποζημίωση και κάλυψη από το κράτος να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους.