Όλα επιτρέπονται, εκτός από τον συνδικαλισμό
Γιάννης Ελαφρός
▸ Στον πάγο οι δια ζώσης διαδικασίες σωματείων άνω των 150 μελών
Στην Ελληνική Δημοκρατία σήμερα έχουν ανοίξει τα πάντα (ή σχεδόν) και λειτουργούν με όρους υγειονομικής προστασίας, άλλοτε σωστούς, άλλοτε υπερβολικά χαλαρούς, άλλοτε υπερβολικά αυστηρούς. Δεν είμαστε κατά των δραστηριοτήτων, απεναντίας, αρκεί αυτό να γίνεται με τα αναγκαία μέτρα προφύλαξης. Σήμερα, λοιπόν, μπορεί κανείς να πάει σε γήπεδα ανοικτά ή και κλειστά μαζί με χιλιάδες φιλάθλους, σε μαζικές συναυλίες, σε νυκτερινά κέντρα με πλήθος κόσμου, σε κλειστούς χώρους δεξιώσεων χωρίς περιορισμούς σε άτομα (με 85% κάλυψη της ωφέλιμης επιφάνειας), σε εκκλησίες (εκεί βασικά με τη βοήθεια του θεού), σε γυμναστήρια και σε «νυχάδικα» και βέβαια σε σχολεία, που λειτουργούν με τάξεις έως και 27 μαθητών ή και σε λεωφορεία που είναι φίσκα τις ώρες αιχμής.
Ένα πράγμα έχει κριθεί από την κυβέρνηση ως ιδιαίτερα επικίνδυνο… για τη δημόσια υγεία. Τι είναι αυτό; Μα οι γενικές συνελεύσεις σωματείων και άλλων φορέων, καθώς και οι εκλογές αυτών! Γι’ αυτές ορίζει πως, εάν τα μέλη του σωματείου υπερβαίνουν τα 150 άτομα, συνελεύσεις και εκλογές πρέπει να γίνονται αποκλειστικά ηλεκτρονικά! Κάθε βδομάδα ανανεώνεται η Κοινή Υπουργική Απόφαση με τίτλο «Έκτακτα μέτρα προστασίας της δημόσιας υγείας από τον κίνδυνο περαιτέρω διασποράς του κορωνοϊού COVID-19 στο σύνολο της Επικράτειας». Εκεί λοιπόν γράφεται: «Πάσης φύσεως εκλογές αιρετών εκπροσώπων και οργάνων διοίκησης, καθώς και γενικές συνελεύσεις διενεργούνται δια ζώσης, σύμφωνα με το πρωτόκολλο των συνεδρίων (Παράρτημα 13), εφόσον τα εγγεγραμμένα μέλη δεν υπερβαίνουν τα εκατόν πενήντα (150). Στις περιπτώσεις που τα εγγεγραμμένα μέλη είναι εκατόν πενήντα (150) και άνω, οι εκλογές και οι γενικές συνελεύσεις πραγματοποιούνται με ψηφιακά μέσα. Εξαιρούνται οι εκλογικές διαδικασίες που έχουν ήδη εκκινήσει».
Η κυβέρνηση δεν μπαίνει καν στον κόπο να ορίσει εναλλακτικούς τρόπους διεξαγωγής των διαδικασιών, όπως για παράδειγμα: Διενέργεια σε ανοικτό χώρο ή σε μεγάλους χώρους με αραιή διάταξη, διεξαγωγή των εκλογών σε ολιγομελή εκλογικά τμήματα και με διασπορά αυτών. Πολύ απλά απαγορεύει τις συνελεύσεις και τις εκλογές με φυσική παρουσία και ορίζει αποκλειστικά ηλεκτρονικές διαδικασίες. Χτυπά έτσι την «ψυχή» του συνδικαλισμού και της συλλογικής πολιτικής και κινηματικής δράσης, δηλαδή τη συμμετοχή, την επαφή και την αλληλεπίδραση των εργαζομένων, την απόφασή τους να σηκωθούν από τον καναπέ.
Η κυβέρνηση αξιοποιεί την πανδημία για να βάλει στον γύψο τη συλλογική δράση και να επιβάλλει τις ηλεκτρονικές διαδικασίες
Η τεχνολογία μπορεί να αξιοποιείται πολύπλευρα, αλλά με κύριο στόχο την ανάπτυξη της ενεργητικής συμμετοχής. Οι ηλεκτρονικές συνελεύσεις και εκλογές αποτελούν στρατηγική επιλογή για το κεφάλαιο, γι’ αυτό τις επιβάλλει μόνιμα ο αντιδραστικός νόμος Χατζηδάκη, αν και παράλληλα με τη φυσική παρουσία. Δυσκολεύουν την παρέμβαση των ταξικών δυνάμεων, που αξιοποιούν κυρίως τη ζωντανή επικοινωνία, ενώ εγείρουν σοβαρά ερωτήματα αξιοπιστίας, ειδικά στην εκλογική διαδικασία. Εκτός της ανοικτής καλπονοθείας, φανταστείτε για παράδειγμα να ψηφίζουν ηλεκτρονικά σε εκλογές σωματείου οι εργαζόμενοι από χώρο εργασίας με τον τσάτσο του αφεντικού, τον προϊστάμενο ή και τον ίδιο τον εργοδότη από πάνω τους…
Η κυβέρνηση της ΝΔ χτυπά συστηματικά τις συνδικαλιστικές και πολιτικές ελευθερίες στο όνομα της αντιμετώπισης της πανδημίας. Στο πρώτο lockdown πήγε να απαγορεύσει τις συγκεντρώσεις. Δεν της πέρασε! Ήδη σωματεία με πάνω από 150 μέλη, όπως ΕΛΜΕ και Σύλλογοι δασκάλων, κάνουν συνελεύσεις δια ζώσης (φωτογραφία). Ούτε και τώρα θα περάσουν οι ηλεκτρονικές χειροπέδες…