Με την επιλογή του να συνυπογράψει το κατάπτυστο κείμενο του βορειοαμερικανικού Στέιτ Ντιπάρτμεντ κατά της Κούβας, το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών και η κυβέρνηση επιλέγουν για μια ακόμη φορά τον ρόλο του πρόθυμου νεροκουβαλητή των ιμπεριαλιστών του ευρωατλαντισμού. Πρόκειται για μια μορφή διπλωματικής και πολιτικής πίεσης κατά της Κούβας, η οποία έρχεται να προστεθεί στα νέα μονομερή καταναγκαστικά μέτρα που επέβαλε πριν από μια βδομάδα η κυβέρνηση Μπάιντεν, που με την σειρά τους προστέθηκαν στις 243 νέες κυρώσεις του Τραμπ και στο έξι δεκαετιών εμπάργκο. Η στοχοποίηση της Κούβας, η οποία λαμβάνει χώρα στα πλαίσια της επιχείρησης αλλαγής καθεστώτος από την Ουάσιγκτον, έχει οδηγήσει σε βίαιες ενέργειες τόσο στο ίδια νησί, όσο και εκτός. Πρόσφατα παραδείγματα είναι η τρομοκρατική επίθεση στην κουβανική πρεσβεία στο Παρίσι και η πρόσφατη επίθεση ακροδεξιών σε συγκέντρωση κατά του εμπάργκο που διοργανώθηκε από την αντιπολεμική συλλογικότητα “Γέφυρες Αγάπης” στις ΗΠΑ.
Το υποκριτικό κείμενο, το οποίο εγκαλεί την κουβανική κυβέρνηση για ζητήματα “ανθρωπίνων δικαιωμάτων” και “ελευθεριών”, υπογράφεται από μια σειρά άλλα πρόθυμα κράτη που έχουν επιδείξει πολλάκις τις “δημοκρατικές ευαισθησίες” τους, καταστέλλοντας επανειλημμένα τις λαϊκές διεκδικήσεις απέναντι στις νεοφιλελεύθερες οικονομικές ατζέντες τους.
Το κείμενο συνυπογράφουν, μεταξύ άλλων:
- Το κράτος-απαρτχάιντ Ισραήλ, που επί δεκαετίες ασκεί πολιτικές γενοκτονίας σε βάρος του λαού της Παλαιστίνης και τσακίζει κάθε προοδευτική αντιπολεμική φωνή στο εσωτερικό του.
- Η φιλοφασιστική κυβέρνηση της Ουκρανίας, της οποίας τα νεοναζιστικά τάγματα εφόδου διεξάγουν έναν δολοφονικό πόλεμου κατά των λαϊκών δημοκρατικών του Ντονμπάς, ενώ στο εσωτερικό διώκουν την ρωσική γλώσσα και τις μειονότητες, ποινικοποιούν τα κομμουνιστικά κόμματα και κάθε προοδευτική πολιτική δραστηριότητα, την ίδια στιγμή που τιμώνται ως “ήρωες” οι Ναζί εγκληματίες του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Όλα τα παραπάνω έγιναν με την πολιτική και υλικοτεχνική υποστήριξη της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, τόσο με την “πορτοκαλί επανάσταση” που έφερε στην εξουσία καθεστώς του Κιέβου, όσο και υπέρ των ακροδεξιών κυβερνήσεων τις Βαλτικής που επίσης υπογράφουν το ψήφισμα κατά της Κούβας.
- Η νεοφασιστική κυβέρνηση του Μπολσονάρο, υμνητή της αμερικανοκίνητης δικτατορίας του ’64 στην Βραζιλία, ο οποίος αντιμετωπίζει μια μαζική λαϊκή κινητοποίηση για την δολοφονική του διαχείριση στην πανδημία Covid-19.
- Η κυβέρνηση της Κολομβίας, όπου συνεχώς ανακαλύπτονται ομαδικοί τάφοι ανταρτών, αλλά και κοινωνικών ακτιβιστών, αγωνιστών της ειρήνης και αμάχων πολιτών, και η οποία αντιμετωπίζει με άγρια καταστολή μια πρωτοφανή σε μαζικότητα και διάρκεια λαϊκή εξέγερση, ενώ εμπλέκεται σε μια σειρά επιχειρήσεις αλλαγής καθεστώτων των ΗΠΑ στην περιοχή.
Ανάμεσα σε όλους αυτούς τους δολοφόνους και τις μαριονέτες του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, φιγουράρει χωρίς ντροπή η ελληνική κυβέρνηση, εκπροσωπώντας μια οικονομική και πολιτική ελίτ, η οποία έχοντας μετατρέψει την πατρίδα μας σε ορμητήριο των ιμπεριαλιστών φονιάδων, δεν διστάζει να παρεμβαίνει άμεσα στις εσωτερικές υποθέσεις ενός κυρίαρχου κράτους, συνυπογράφοντας κουρελόχαρτα μαζί με τους επίδοξους κατακτητές του. Ακολουθώντας τις τυχοδιωκτικές ψευδαισθήσεις του ελληνικού κράτους πως θα γίνει “Ισραήλ των Βαλκανίων”, τα χαριεντίσματα των ελληνικών κυβερνήσεων με τους φασίστες στην Ουκρανία και την σπουδή της κυβέρνησης να καταστήσει την χώρα μας σε “Κολομβία” τόσο σε επίπεδο εμπλοκής στους πολεμικούς τυχοδιωκτισμούς, όσο και σε επίπεδο κοινωνικής ειρήνης, το ντροπιαστικό αυτό ψήφισμα έρχεται να επιβεβαιώσει την φράση “δείξε μου τους φίλους σου να σου πω ποιος είσαι”.
Το αντιπολεμικό κίνημα στην χώρας μας, όπως και κάθε προοδευτικός άνθρωπος που επιθυμεί την ειρήνη και την ανεξαρτησία των λαών, έχει αποδείξει επανειλημμένα την αλληλεγγύη του στον Κουβανικό λαό και την Επανάσταση του. Πιστός στην παραπάνω παρακαταθήκη, ο Πανελλαδικός Αντιπολεμικός Κινηματικός Συντονισμός (Π.Α.Κ.Σ.) καταδικάζει την εθελόδουλη στάση της ελληνικής κυβέρνησης και των ιμπεριαλιστών συμμάχων της, σε βάρος της κυριαρχίας και των κεκτημένων της Κούβας, υπενθυμίζοντας τους πως δεν έχουν κανένα ηθικό ανάστημα να κουνάνε το δάκτυλο για τα ανθρώπινα δικαιώματα και την δημοκρατία στο νησί της επανάστασης.
