Πρέπει να σταθούμε στο έδαφός μας, το καλύτερο έδαφος από το οποίο θα φτάσουμε στα αστέρια
Μεταφράσαμε το εβδομαδιαίο δελτίο του Βιτζάι Πρασάντ, Ινδού ιστορικού, δημοσιογράφου και διευθυντή της Τριηπειρωτικής: Ινστιτούτο Κοινωνικών Ερευνών. Φόντο: Likbez (ΕΣΣΔ), Λέσχη Αλφαβητισμού Τατάρων, 1935.
τoυ Παναγιώτη Παπαδομανωλάκη
Σχεδόν σε κάθε παιδί στον πλανήτη (πάνω από το 80% αυτών) είχε διακοπεί η εκπαίδευσή του λόγω της πανδημίας, σύμφωνα με την Εκπαιδευτική, Επιστημονική και Πολιτιστική υπηρεσία των Ηνωμένων Εθνών (UNESCO). Αν και αυτό το εύρημα είναι εκπληκτικό, ήταν σίγουρα απαραίτητο να κλείσουν τα σχολεία καθώς ο μολυσματικός ιός COVID-19 έπληξε τις κοινωνίες. Ποιος ήταν ο αντίκτυπος αυτής της απόφασης στην εκπαίδευση; Το 2017 –πριν από την πανδημία– τουλάχιστον 840 εκατομμύρια άνθρωποι δεν είχαν πρόσβαση σε ηλεκτρική ενέργεια, πράγμα που σήμαινε ότι, για πολλά παιδιά, η διαδικτυακή εκπαίδευση ήταν αδύνατη. Το ένα τρίτο του παγκόσμιου πληθυσμού (2,6 δισεκατομμύρια άνθρωποι) δεν έχει πρόσβαση στο Διαδίκτυο, κάτι που –ακόμα κι αν είχε ηλεκτρική ενέργεια– καθιστά αδύνατη την ηλεκτρονική εκπαίδευση. Η πρόσβαση στα gadget που είναι απαραίτητα για τη διαδικτυακή μάθηση –όπως υπολογιστές και smartphones– είναι ακόμη πιο τρομερή, με δύο δισεκατομμύρια ανθρώπους να στερούνται και τα δύο. Επομένως, το κλείσιμο των σχολείων φυσικής εκπαίδευσης είχε ως αποτέλεσμα εκατοντάδες εκατομμύρια παιδιά σε όλο τον κόσμο να χάσουν το σχολείο για σχεδόν δύο χρόνια.
Μακρο-δεδομένα όπως αυτό είναι ενδεικτικά αλλά παραπλανητικά. Το μεγαλύτερο μέρος αυτών που δεν έχουν ηλεκτρισμό και διαδίκτυο ζουν σε μέρη της Αφρικής, της Ασίας και της Λατινικής Αμερικής. Για παράδειγμα, πριν από την πανδημία, ένα στα πέντε παιδιά στην υποσαχάρια Αφρική, τη Δυτική Ασία και τη Νότια Ασία δεν είχε μπει ποτέ σε τάξη δημοτικού σχολείου. Ένα στα τρία κορίτσια δεν είχε πρόσβαση στην εκπαίδευση στη Βόρεια Αφρική και τη Δυτική Ασία, σε σύγκριση με ένα στα είκοσι πέντε αγόρια. Οι προβλέψεις δείχνουν ότι ένα στα τέσσερα παιδιά στη Νότια Ασία (πληθυσμός εκτιμάται ότι είναι 2 δισεκατομμύρια) και ένα στα πέντε παιδιά στην Αφρική (πληθυσμός εκτιμάται ότι είναι 1,2 δισεκατομμύρια) και στη Δυτική Ασία (πληθυσμός εκτιμάται ότι είναι 300 εκατομμύρια) πιθανότατα δεν θα πάει καθόλου σχολείο . Μελέτες των επιπέδων ανάγνωσης παιδιών κάτω των δέκα ετών εμβαθύνουν την αίσθηση αυτών των ανισοτήτων: στις χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος, το 53% των παιδιών δεν μπορούν να διαβάσουν και να κατανοήσουν μια απλή ιστορία μέχρι το τέλος του δημοτικού σχολείου, ενώ στις φτωχές χώρες ο αριθμός αυτός ανέρχεται σε 80% (μόνο 9% είναι στις χώρες υψηλού εισοδήματος).
Η γεωγραφική κατανομή των χωρών χαμηλού και υψηλού εισοδήματος αποκαλύπτει τους ίδιους παλαιούς διαχωρισμούς. Αυτό ήταν το κύριο επίκεντρο του φακέλου αρ. 43 (Κορόνασοκ και Εκπαίδευση στη Βραζιλία: Ενάμιση χρόνο μετά, Αύγουστος 2021), συνοψίζεται στις επτά θέσεις μας για το παρόν και το μέλλον της εκπαίδευσης στη Βραζιλία. Αυτές οι περιφερειακές και φυλετικές ανισότητες προηγήθηκαν της πανδημίας, αλλά έχουν επιδεινωθεί λόγω των περιορισμών.
Τα σημάδια βελτίωσης δεν είναι ακόμη ορατά. Νωρίτερα φέτος, η Παγκόσμια Τράπεζα και η UNESCO σημείωσαν ότι, από την εμφάνιση της πανδημίας COVID-19, τα δύο τρίτα των αναπτυσσόμενων χωρών έχουν περικόψει τους προϋπολογισμούς για την εκπαίδευση. Αυτό είναι καταστροφικό για μεγάλα μέρη του κόσμου όπου οι μαθητές βασίζονται στη δημόσια και όχι στην ιδιωτική εκπαίδευση. Πριν από την πανδημία, αυτά τα κενά ήταν ήδη τεράστια: σε χώρες υψηλού εισοδήματος, οι κυβερνήσεις ξόδευαν 8.501 $ ανά παιδί σχολικής ηλικίας, ενώ στις φτωχότερες χώρες το ποσό ήταν μόνο 48 $ ανά παιδί σχολικής ηλικίας. Οι αρνητικές οικονομικές επιπτώσειςτης πανδημίας στις αναπτυσσόμενες χώρες σημαίνει ότι τα κενά θα διευρυνθούν, με ελάχιστες ελπίδες ανάκαμψης. Ως αποτέλεσμα, θα υπάρχουν λιγότεροι πόροι για τη γεφύρωση του χάσματος ηλεκτρικής ενέργειας, ψηφιακής τεχνολογίας και gadget, χωρίς σχεδόν καθόλου κεφάλαια για τη δημιουργία δανειστικών βιβλιοθηκών για smartphone, για παράδειγμα, και πολύ λιγότεροι πόροι για την εκπαίδευση των δασκάλων για το πώς να χειρίζονται την επιστροφή των μαθητών στο την τάξη μετά από διετή παύση. Δεδομένου ότι τα ποσοστά εμβολιασμού παρέμειναν χαμηλά στις χώρες χαμηλού εισοδήματος, το κλείσιμο θα συνεχιστεί επ’ αόριστον ή υπάρχει κίνδυνος εξάπλωσης λοιμώξεων στα σχολεία.
Διαβάστε περισσότερα στο guernicaeu.wordpress.com