Περικοπή μισθού εκπαιδευτικών: τι δημοκρατικό μέτρο!

του Βασίλη Λιόση

Όπως προανήγγειλε η ανεκδιήγητη υπουργός παιδείας (αυτή που δεν ήξερε σε ερώτηση δημοσιογράφου ποιο είναι το ποσοστό του προϋπολογισμού που διατίθεται για την παιδεία), οι εκπαιδευτικοί που θα αρνούνται τη διαδικασία αξιολόγησης θα έχουν επιπτώσεις. Ποιες; Τη μη μισθολογική εξέλιξή τους και την παρακράτηση μισθού για περίοδο έως και ένα μήνα.

Με αυτόν τον τρόπο η Κεραμέως απαντά στην ήττα που υπέστη από τους εκπαιδευτικούς που με ποσοστό πάνω από 90% αρνήθηκαν τη συμμετοχή τους στην αξιολόγηση. Και η απάντηση αυτή έχει δυο πλευρές. Η μία είναι ο ρεβανσισμός της υπουργού και η άλλη, η πιο βαθιά και ουσιαστική, είναι ο ιδεολογικός και οικονομικός στόχος που θέτει η πολιτική της αξιολόγησης. Μία αξιολόγηση που πέρα από τις φιοριτούρες και την ένδυσή της με εύηχες λέξεις, αποσκοπεί στην ιδεολογική χειραγώγηση του εκπαιδευτικού, στην παραπέρα διάλυση των εργασιακών σχέσεων, στη μείωση των δαπανών για την παιδεία, στην εμπλοκή ιδιωτών στην εκπαιδευτική διαδικασία, σε ένα πολυπλόκαμο, γραφειοκρατικό και δυσκίνητο σύστημα φιλτραρίσματος του κόσμου της εκπαίδευσης.

Δεν πρόκειται, όμως, για ιδιαιτερότητα του συγκεκριμένου υπουργείου. Ο αυταρχισμός και οι τιμωρητικές πολιτικές είναι δομικό στοιχείο της ασκούμενης πολιτικής. Το είδαμε στο πώς ξυλοκοπήθηκε ο νέος στη Νέα Σμύρνη. Το είδαμε με την αστυνομία που με τηλεβόες καλούσε τη νεολαία να φύγει από τις πλατείες παραπέμποντας σε κινηματογραφικές ταινίες μελλοντικής δυστοπίας. Το είδαμε στο πώς συμπεριφέρθηκε η αστυνομία στην κοπέλα της Ηλιούπολης που εκδιδόταν από αστυνομικό και δεν της επιτράπηκε τις πρώτες ώρες η επικοινωνία με τον δικηγόρο της. Το είδαμε στο πώς αντιμετωπίστηκαν οι χιλιάδες δημοκράτες διαδηλωτές (με χημικά και εκτοξεύσεις νερού) έξω από το εφετείο όπου περίμεναν να ακούσουν την απόφαση για την εγκληματική οργάνωση της Χρυσής Αυγής.

Θα υλοποιήσει η Κεραμέως την απειλή της; Θα εξαρτηθεί από την αντίδραση των εκπαιδευτικών. Από την αποφασιστικότητά τους και την αλληλεγγύη τους. Από την ετοιμότητά τους να πούνε για άλλη μια φορά όχι. Αν οι παραπάνω προϋποθέσεις δεν εμφανιστούν, τότε η περικοπή του μισθού δεν θα είναι το τελευταίο σκαλοπάτι της κατηφόρας. Θα ακολουθήσουν κι άλλα πιο σκληρά μέτρα. Κι άλλες περικοπές μισθού, αναγκαστικές άμισθες αργίες ίσως, απόδοση απαξιωτικού χαρακτηρισμού αξιολόγησης μέσα από δημόσια έγγραφα και τέλος μπορεί και η απόλυση.

Δεν πρόκειται για σενάρια ενός ευφάνταστου νου αλλά για το απολύτως λογικό συμπέρασμα που προκύπτει από τα πεπραγμένα αυτής της κυβέρνησης. Μιας κυβέρνησης που μιλάει στο όνομα της δημοκρατίας αλλά όσο κι αν μιλάει στο όνομά της, το μήνυμα είναι ένα: αν δεν συμφωνείς σε καρατομώ. Παράδοξη προσέγγιση της έννοιας δημοκρατία αλλά ας γνωρίζουν οι ταγοί του έθνους ότι μπορεί να καταπιέζεις πολλούς για λίγο, λίγους για πολύ αλλά όχι πολλούς για πολύ, για να παραφράσουμε τον Λίνκολν.