Ποιοι θα σωθούν και ποιοι όχι

Το αστρονομικό πακέτο οικονομικής στήριξης που ψήφισε το αμερικανικό Κογκρέσο δεν είναι ευλογία για όλους

Του ΠΕΤΡΟΥ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

Την περασμένη Παρασκευή, ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ επικύρωσε το πακέτο μέτρων έκτακτης ανάγκης για την αντιμετώπιση της υγειονομικής και της οικονομικής κρίσης του κορωνοϊού, το οποίο είχε ψηφιστεί σχεδόν ομόφωνα και από τα δύο σώματα του Κογκρέσου, σε μια σπάνια στιγμή διακομματικής συναίνεσης.

Πρόκειται για ένα πρόγραμμα αστρονομικών διαστάσεων- 2,2 τρισ δολάρια, δηλαδή 11,2% του αμερικανικού ΑΕΠ- και χωρίς προηγούμενο στην αμερικανική Ιστορία. Το γεγονός ότι στη Μέκκα του νεοφιλελευθερισμού η ομοσπονδιακή κυβέρνηση αναγκάζεται να σπεύσει για μια τόσο εκτεταμένη παρέμβαση, καταδεικνύει τη δραματικότητα των στιγμών. Χωρίς την άμεση κινητοποίηση του διασώστη τελευταίας καταφυγής, του κράτους, η οικονομία όδευε προς μια συρρίκνωση εφιαλτικών διαστάσεων.

Η πολιτική ηγεσία των ΗΠΑ έχει κάθε λόγο να ανησυχεί και για τις κοινωνικές επιπτώσεις της επαπειλούμενης καταστροφής. Η ανεργία εκτοξεύεται στα ουράνια: όπως ανέφερε ο Πολ Κρούγκμαν στους New York Times, αν στη μεγάλη κρίση του 2007-8 σωρεύονταν κατά μέσον όρο 800.000 νέοι άνεργοι κάθε μήνα, αυτή τη φορά είχαμε 3,3 εκατομμύρια ανέργους μέσα σε μία μόνο εβδομάδα. Ενδεικτικά, το προηγούμενο ρεκόρ ήταν από το 1982, στο ζενίθ του Ριγκανικού σοκ, όταν 700.000 απολύθηκαν σε μία εβδομάδα. Μαζί με τη δουλειά τους, εκατομμύρια Αμερικανών χάνουν και την ασφάλιση που τους παρέχεται από την επιχείρηση. Αυτή η επιταχυνόμενη πορεία προς την Κόλαση εγκυμονούσε την πλήρη διάλυση του κοινωνικού ιστού και γενικευμένα φαινόμενα πλιάτσικου και τυφλής βίας, που θα έβγαζαν στους δρόμους πολλών πόλεων το στρατό και την Εθνοφρουρά, όπως έγινε στη Νέα Ορλεάνη μετά τον φονικό τυφώνα Κατρίνα, το 2005.

[…]

Διαβάστε όλο το ρεπορτάζ  στο ιστολόγιο του Πέτρου Παπακωνσταντίνου…