Προ των πυλών οικονομική καταστροφή λόγω κοροναϊού–Μεγάλες επιπτώσεις στην Ελλάδα

Η περίπτωση της Ελλάδας

Στις αρχικές εκτιμήσεις των οικονομολόγων του ΟΟΣΑ, η Ελλάδα κατατάσσεται στην πρώτη θέση, μεταξύ μια ομάδας αναπτυγμένων και αναδυόμενων οικονομιών, ως προς τις επιπτώσεις από τα μέτρα περιορισμού.

Η εκτίμησή τους είναι ότι σε μια χώρα όπως η Ελλάδα, η αρχική επίπτωση πάνω στην οικονομική δραστηριότητα μπορεί και να αγγίζει το -35% του ΑΕΠ (προσοχή δεν λένε ότι αυτή είναι σε ετήσια βάση η μείωση του ΑΕΠ, αλλά δείχνουν το μέγεθος των κλάδων που επηρεάζονται).

Και είναι αλήθεια ότι σε περίπτωση που τα μέτρα παραταθούν σημαντικά στο χρόνο, η Ελλάδα είναι μια χώρα που εξαιτίας της κλαδικής κατανομής της οικονομικής δραστηριότητας πλήττεται σημαντικά.

Αρκεί να αναλογιστούμε τη βαρύτητα του τουρισμού, που αυτή τη στιγμή είναι ένας κλάδος σε πλήρη αναστολή. Το 2018 η άμεση συνεισφορά του τουρισμού στη διαμόρφωση του ΑΕΠ της χώρας ανήλθε στο 11,7% του ΑΕΠ ή περίπου 21,6 δισεκατομμύρια ευρώ. Εάν συνυπολογίσουμε τα  έμμεσα και πολλαπλασιαστικά αποτελέσματα του τουρισμού στην ελληνική οικονομία, τότε η συνολική συνεισφορά του τουρισμού, άμεση και έμμεση, κινήθηκε ανάμεσα στο 25,7% και το 30,9% του ΑΕΠ. Το ΚΕΠΕ σε πρόσφατη εκτίμησή του υπογράμμισε ότι για κάθε 1 δισ. απώλειας διεθνών ταξιδιωτικών εισπράξεων στην Ελλάδα επέρχεται μείωση του ΑΕΠ της χώρας κατά 0,57%, μείωση της απασχόλησης κατά 0,61% και αύξηση του ελλείμματος του Ισοζυγίου Αγαθών και Υπηρεσιών κατά 38,9%.

Όλα αυτά δείχνουν το μέγεθος των οικονομικών επιπτώσεων. Γιατί προφανώς δεν είναι μόνο ο κλάδος του τουρισμού που σήμερα είναι «παγωμένος» στην Ελλάδα, αλλά και σημαντικές άλλες πλευρές της οικονομικής δραστηριότητας, με παράλληλη συρρίκνωση και του διαθέσιμου εισοδήματος.

Την ίδια στιγμή δεν θα πρέπει να ξεχνάμε τις αλυσιδωτές επιπτώσεις αυτής της αναστολής οικονομικής δραστηριότητας. Επιχειρήσεις και νοικοκυριά θα αντιμετωπίσουν πρόβλημα να ανταποκριθούν σε ανελαστικές δαπάνες και υποχρεώσεις, ακόμη και μετά τα μέτρα διευκόλυνσης που αποφασίστηκαν. Ούτε υπάρχει δυνατότητα συνολικής επανεκκίνησης σε κλάδους που χαρακτηρίζονται από έντονη εποχικότητα. Ο κίνδυνος μικρότερες ή μεγαλύτερες μονάδες να μην μπορέσουν να ανακάμψουν είναι πραγματικός.

Διαβάστε όλο το άρθρο του Π. Σωτήρη στην ιστοσελίδα iskra.gr…