1

Η προπαγάνδα του ΚΚΕ: νέα ήθη

 

του Βασίλη Λιόση

 

Αν για κάτι δεν μπορούσε κάποιος να κατηγορήσει το ΚΚΕ αυτό ήταν το ήθος των μελών του και η ποιότητα της πολιτικής του αντιπαράθεσης. Ωστόσο, σε αυτήν την προεκλογική περίοδο βλέπουμε κάτι καινούριο. Έχουμε και λέμε:

  1. Ο γενικός γραμματέας πλασάρει διάφορα σλόγκαν (βλέπε το «Αυτοί είστε») που στη συνέχεια τα αναπαράγουν τα αστικά ΜΜΕ ως πιασάρικα και η ΚΝΕ τα κάνει κεντρικά συνθήματα. Αλήθεια, πότε στο παρελθόν η νεολαία του κόμματος τύπωνε σε αφίσες κάποια ρήση του εκάστοτε γραμματέα;
  2. Ο γραμματέας στη συνέχεια δεν διστάζει να στήνει παραστάσεις όπου προσφέρει τούρτα σε εορτάζοντες, να τον βιντεοσκοπούν και να αναρτούνε το βίντεο στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης.
  3. Ο γραμματέας και πάλι δίνει συνέντευξη σε καλλιτέχνη και από κάτω υπάρχουν χειροκροτητές που γελάνε λες και βλέπεις αμερικανικό σίριαλ με γέλια-κονσέρβα.
  4. Είναι γνωστές οι αστειότητες της Ζωής Κωνσταντοπούλου με τις καρδούλες που από ό,τι φαίνεται είναι προϊόν συμβουλών επικοινωνιολόγων, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι η τακτική της Κωνσταντοπούλου εξαγνίζεται. Το αντίθετο. Ο Δημήτρης Κουτσούμπας σωστά στηλίτευσε την υπερπροβολή της από τα ΜΜΕ, ωστόσο γιατί χρειαζόταν να αναπαράγει την αστειότητα με τα δάχτυλα που σχηματίζουν την καρδούλα σε μία προσχεδιασμένη κίνηση;
  5. Κυκλοφόρησαν αφίσες με πρόσωπα υποψήφιων βουλευτών του ΚΚΕ (Αμπατιέλος, Κατσώτης) και, δίπλα σε αυτά, πρόσωπα άλλων κομμάτων με λεζάντες που θέλουν να δείξουν την ποιοτική διαφορά των κομμάτων. Ο Αμπατιέλος αρνήθηκε ότι αυτή την αφίσα την έβγαλε το ΚΚΕ. Αυτό, όμως, κάνει τα πράγματα πιο περίπλοκα. Αν δεν τυπώθηκε με κεντρική έγκριση ποιος την τύπωσε; Είναι προβοκατόρικη αφίσα και αν ναι γιατί δεν καταγγέλθηκε ως τέτοια;
  6. Ο αστικός τύπος εκθειάζει τα νέα ήθη της ηγεσίας του ΚΚΕ λέγοντας πως πνέει κάποιος άνεμος αλλαγής. Αλλά εδώ απαιτούνται δυο παρατηρήσεις: πρώτο, όταν σε παινεύει ο αντίπαλός σου να ανησυχείς. Ποιος το έλεγε αυτό; Ο Λένιν, για να μην υπάρχει καμία αμφιβολία. Δεύτερο, η προπαγάνδα ενός κομμουνιστικού κόμματος δεν μπορεί να υποτάσσεται στην ανάγκη συλλογής μερικών ψήφων. Αυτό σημαίνει ότι κινείσαι σαν τα ψόφια ψάρια, δηλαδή με το ρεύμα. Αυτό σημαίνει, ακόμη, ότι κάποια στιγμή η φούσκα που δημιουργείς θα σκάσει με κρότο. Γιατί ασφαλώς και είναι θεμιτή η επιθυμία αύξησης των ψηφοφόρων και ο εκσυγχρονισμός της κομμουνιστικής προπαγάνδας αλλά αυτά δεν θα έχουν καμία προοπτική αν γίνονται στη βάση εξυπνακισμών παρά μόνο στη βάση της ρήξης, της ανυπακοής, της αντίστασης.

 

 

Πήραμε την εικόνα από σχετικό ρεπορτάζ του Πρώτου Θέματος.