Προς ψήφιση έρχεται σήμερα στη Βουλή η τροπολογία του υπουργείου Υγείας σχετικά με την υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού, σε συνέχεια της επικίνδυνης πολιτικής με επίκεντρο την «ατομική ευθύνη» στην αντιμετώπιση της πανδημίας.
Η κυβέρνηση στην τροπολογία επικαλείται ότι εξάντλησε τα μέτρα ενημέρωσης των εργαζομένων στις Μονάδες Φροντίδας Ηλικιωμένων και ανθρώπων με αναπηρία, καθώς και στις μονάδες Υγείας, πριν φέρει το μέτρο της υποχρεωτικότητας.
Η πραγματικότητα όμως είναι ότι σχεδόν πουθενά δεν έγινε ουσιαστική ενημέρωση, ενώ την ίδια στιγμή με παλινωδίες, αντιφατικές τοποθετήσεις και μέτρα αναπαρήγαγε τον φόβο, τους ενδοιασμούς, τη διστακτικότητα που είναι αναμενόμενο να υπάρχει σε ένα τμήμα του πληθυσμού. Η πλειοψηφία τους άλλωστε είναι άνθρωποι που δεν ανήκουν στους περιθωριακούς του «αντιεμβολιασμού», αλλά όντας εκτεθειμένοι στους ανταγωνισμούς των φαρμακευτικών ομίλων, στις αντιφατικές τοποθετήσεις ορισμένων επιστημόνων, ανάλογα με τα ιδιαίτερα συμφέροντα με τα οποία αυτοί είναι προσδεδεμένοι, καθώς και στις κυβερνητικές αντιφάσεις, ορισμένοι προβληματισμοί τους διογκώνονται και παίρνουν μεγαλύτερες διαστάσεις.
Είναι δε χαρακτηριστικό ότι την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση επιχειρεί να εγκλωβίσει όλη τη συζήτηση στην «υποχρεωτικότητα», με δική της ευθύνη το 97% των φιλοξενούμενων προσφύγων στα 6 Κέντρα Υποδοχής και Ταυτοποίησης και στα 35 Κέντρα Φιλοξενίας παραμένουν ανεμβολίαστοι. Και, βέβαια, το πρόγραμμα για τους εμβολιασμούς κατ’ οίκον ακόμα δεν έχει ξεκινήσει και το πρόγραμμα για τον εμβολιασμό των φιλοξενούμενων στους οίκους ευγηρίας ακόμα δεν έχει ολοκληρωθεί, 7 μήνες μετά την έναρξή του. Η κυβέρνηση δεν φέρνει το εμβόλιο πιο κοντά στους ανθρώπους, φτιάχνοντας για παράδειγμα εμβολιαστικά κέντρα στους χώρους όπου εργάζεται, σπουδάζει ή ζει ο πληθυσμός.
Επικαλείται επίσης την υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού του προσωπικού των μονάδων Υγείας και των μονάδων περίθαλψης ηλικιωμένων και αναπήρων, για τον έλεγχο και την αντιμετώπιση της πανδημίας. Οσο αναγκαίος κι αν είναι πράγματι ο εμβολιασμός αυτής της κατηγορίας εργαζομένων, μικρή σχέση έχει με την αντιμετώπιση και εξάπλωση της πανδημίας. Αλλωστε, στα νοσοκομεία καταλήγουν οι μολυσμένοι από τον κορονοϊό από τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, από τους ανεξέλεγκτους τόπους δουλειάς, από τους «δειγματοληπτικούς» ελέγχους στους τουρίστες που έχουν ως αποτέλεσμα να «εισάγεται» άγνωστος αριθμός θετικών κρουσμάτων.
Με την τροπολογία, μάλιστα, η κυβέρνηση φέρνει ως ποινή την αναστολή της εργασίας των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα – χωρίς πληρωμή – μέχρι τον εμβολιασμό τους, χωρίς καν να διασφαλίζει έστω την επάνοδο του εργαζόμενου στη δουλειά, αφήνοντάς το στη «διακριτική ευχέρεια» του εργοδότη.
Είναι δε χαρακτηριστικό ότι ήδη από το πρώτο άρθρο της τροπολογίας, οι αρμοδιότητες των γιατρών Εργασίας στους χώρους δουλειάς σχετικά με τον εμβολιασμό των εργαζομένων, τη νόσησή τους, την παρακολούθησή τους κ.λπ. ανατίθενται στους προϊσταμένους. Αντί να αξιοποιηθούν οι γιατροί Εργασίας και άλλες συναφείς ειδικότητες να παρακολουθήσουν την πορεία των εμβολιασμών, τη μετεμβολιαστική στήριξη των εργαζομένων, την ενημέρωσή τους, τη λήψη και εφαρμογή όλων των ενδεικνυόμενων προληπτικών μέτρων, όλα αυτά «υποκαθίστανται» από την υποχρέωση επίδειξης της εμβολιαστικής κατάστασης των εργαζομένων συνολικά στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα – όχι μόνο στους χώρους Υγείας / Πρόνοιας – ανοίγοντας τον δρόμο των απολύσεων και κλείνοντας το μάτι στο ξεσάλωμα της εργοδοσίας.
Τόσο η ίδια η τροπολογία όσο και η προπαγάνδα που τη συνοδεύει «βγάζουν μάτι» ότι στόχος είναι μέσα από την υποχρεωτικότητα να μετατοπιστεί η συζήτηση, να ενισχυθεί ο «κοινωνικός αυτοματισμός», να ταυτίζεται η οποιαδήποτε κριτική στην κυβερνητική πολιτική με ακροδεξιές, συνωμοσιολογικές, ανορθολογικές και αντιεμβολιαστικές απόψεις και κινήσεις, που όπως φάνηκε και χτες καθόλου αυθόρμητες δεν είναι, αντίθετα αποτελούν έναν βολικό αντίπαλο για το ξέπλυμα συνολικά της κυβερνητικής πολιτικής.
Και, βέβαια, την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση δεν εφαρμόζει ένα συγκροτημένο πρόγραμμα γενικού εμβολιασμού του πληθυσμού με εξαντλητική ενημέρωση, με απαντήσεις στα υπαρκτά ερωτήματα, με ενίσχυση της ΠΦΥ, με φαρμακοεπαγρύπνηση κ.λπ., όπως άλλωστε αναδεικνύουν οι σύλλογοι των υγειονομικών, συνεχίζει το εγκληματικό της έργο με το σχέδιο για το «νέο ΕΣΥ» που ανακοίνωσε, με «δεσμεύσεις» για κλεισίματα και συγχωνεύσεις νοσοκομείων, για ένταση της επιχειρηματικής δράσης στην Υγεία.
Οι τρεις κατηγορίες των εργαζομένων που σύμφωνα με την τροπολογία εντάσσονται πρώτες στην υποχρεωτικότητα είναι οι απασχολούμενοι σε Μονάδες Φροντίδας Ηλικιωμένων (η υποχρεωτικότητα επιβάλλεται από 16/8), οι εργαζόμενοι σε Μονάδες Φροντίδας ΑμεΑ (επίσης από 16/8) και οι εργαζόμενοι στις υγειονομικές δομές (η υποχρεωτικότητα επιβάλλεται από 1/9). Σε διαφορετική περίπτωση επιβάλλεται αναστολή καθηκόντων «χωρίς καταβολή αποδοχών». Παρέχεται επίσης η δυνατότητα για προσλήψεις προσωπικού με συμβάσεις ορισμένου χρόνου έως 3 μηνών.
Τέλος, οι εργαζόμενοι σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα που έχουν ολοκληρώσει τον εμβολιασμό υποχρεούνται να επιδεικνύουν στον προϊστάμενό τους το Ψηφιακό Πιστοποιητικό Εμβολιασμού.
