του Κώστα Γεωργόπουλου
Το ύψος του ποσού που ξοδεύτηκε σε αυτόν τον αποκαλούμενο και “παντοτινό πόλεμο”, από την κυβέρνηση, των ΗΠΑ ήταν 2,23 τρις. Τι παραλαμβάνουμε λοιπόν στο πέρας αυτής της εξαιρετικής επένδυσης για την προώθηση της δημοκρατίας;
Το Αφγανιστάν είναι το 7ο φτωχότερο κράτος στον πλανήτη (και θυμηθείτε ότι υπάρχουν σήμερα πάνω από 190 χώρες). Το 47% του πληθυσμού του ζει κάτω από το όριο της φτώχειας. Το 75% του προϋπολογισμού του προερχόταν από εξωτερική βοήθεια και, σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα, η βοήθεια αυτή ήταν υπεύθυνη για το 43% του πλούτου που παρήγαγε η οικονομία της χώρας, μιας χώρας βυθισμένης στη διαφθορά.
Όσο για τη βοήθεια που παρέχει ο “μέγας επενδυτής – ΗΠΑ” στα πλαίσια της διάδοχης κατάστασης, μιας διάδοχης κατάστασης η οποία σχεδιάζεται τουλάχιστον από τον Φεβρουάριο του 2020 όπου και είχε υπογραφεί συμφωνία στην Ντόχα μεταξύ Ταλιμπάν και Ουάσινγκτον, έχουμε τα παρακάτω.
Οι ΗΠΑ έχουν συμφωνήσει να χρηματοδοτούν το Αφγανιστάν και μετά την αποχώρηση της στρατιωτικής τους παρουσίας. Για την ώρα όμως έχουν “παγώσει” 9.5 δις δολάρια που βρίσκονται στην Κεντρική Τράπεζα του Αφγανιστάν. Επίσης, το ΔΝΤ έχει ακυρώσει το δανεισμό που παρείχε, συμπεριλαμβανομένων και 460 εκατ. δολαρίων που προορίζονταν ως ανακούφιση από τις συνέπειες της νόσου Covid-19. Τα χρήματα αυτά χρησιμοποιούνταν επίσης για μισθούς και εισαγωγές εμπορευμάτων, οπότε δεν είναι δύσκολο να καταλάβουμε ποιοι θα υποφέρουν για μια ακόμα φορά.
Αυτός είναι ο μοχλός πίεσης των Αμερικανών στα πλαίσια του σχηματισμού της νέας κυβέρνησης για το Ισλαμικό Εμιράτο του Αφγανιστάν. Απόλυτα κατανοητή η αγωνία από μέρους του “ελεύθερου κόσμου” μιας και η κυριαρχία του έχει μπει πλέον σε πλαίσιο αμφισβήτησης. Στη διαδικασία σχηματισμού “ανοικτής” κυβέρνησης, συμμετέχουν και δυο πρόσωπα ανεκτά από τους Αμερικανούς, ο Καρζάι (πρώην Πρόεδρος) και ο Αμπντουλά (ηγέτης του Συμβουλίου για Εθνική Συμφιλίωση). Η παρουσία τους μπορεί να βοηθήσει στην μελλοντική αναγνώριση εκ μέρους της Δύσης και να αποκαταστήσει την χρηματοδότηση εκ δυσμών.
Οι ίδιοι οι Ταλιμπάν έχουν που δραστηριοποιούνται εκτός του Δυτικού τραπεζικού συστήματος για δεκαετίες τώρα. Οι βασικές μέθοδοι πορισμού τους είναι μέσω της φορολογίας στις μετακινήσεις/μεταφορές επί των εμπορικών αρτηριών καθώς και από αυτής επί των καυσίμων. Τα κέρδη από το όπιο και την εξαγωγή ηρωίνης φέρεται να αποτελούν λιγότερο από το 10% των προσόδων τους. Αναφορικά με την ερμηνεία του Ισλάμ που εφαρμόζουν, φαίνεται να υπερτερεί το δημόσιο επί του ιδιωτικού, δηλαδή αποστρέφεται την συσσώρευση πλούτου σε λίγα χέρια καθώς και την τοκογλυφία, τα οποία είναι κοινωνικά κατακριτέα.
Στα αρχικά στάδια ανάπτυξης της χώρας, θεωρείται πιθανό να επιδιώξουν επενδύσεις χαμηλού κόστους, μιας και το ΑΕΠ της χώρας για το 2020 βρέθηκε στα 19.8 δις δολάρια, και αυτό ανοίγει την πόρτα για κάποιους άλλους πρόθυμους επενδυτές. Εικάζεται ότι πακέτα χρηματοδότησης αναπτυξιακών έργων θα προέλθουν από χώρες-μέλη της Οργάνωσης Συνεργασίας της Σαγκάης (Shanghai Cooperation Organization). Επομένως, πρόκειται να κάνουν την παρουσία τους αισθητή χώρες όπως οι Κίνα, Ρωσία, Πακιστάν ακόμα ίσως και Τουρκία με Ιράν. Το γεγονός αυτό βέβαια θα χρειαστεί επιδέξιους χειρισμούς από τη νέα κυβέρνηση για να μην έρθουν σε καταμέτωπο ρήξη με τα συμφέροντα της Δύσης.
Και ο Αφγανικός λαός; Ε τι παράπονο μπορεί να έχει; Βομβαρδίστηκε, φτωχοποιήθηκε, στιγματίστηκε, κάθε μέρα στις ειδήσεις είναι, μη ζητάει και τα ρέστα τώρα. Αποτέλεσε, με το αίμα του τη νούμερο ένα πηγή υπεραξίας για εταιρείες όπως η Lockheed Martin και η Raytheon. Εμείς τους φταίμε αν ξέχασαν να αγοράσουν μερικές από τις μετοχές τους;
